Mamy własnych łowców afer?
Mamy własnych łowców afer? Fot. Shutterstock

W specyficzną powieść w odcinkach zamieniają się losy Juliana Assange'a, który skrył się przed władzami w ekwadorskiej ambasadzie w Londynie. Tymczasem w Polsce powstało coś na kształt jego dzieła, WikiLeaks. Po co nam Assagne? Poznajcie PolandLeaks.

REKLAMA

Jesteśmy portalem internetowym walczącym o społeczeństwo obywatelskie i wysokie standardy życia publicznego. Na naszej stronie będziemy zamieszczać informacje o tym, co władza chce przed nami ukryć. Realizując misję wolnych mediów jako instytucji powołanych do kontroli władzy w państwie demokratycznym, będziemy informować o wszelkich nieprawidłowościach w funkcjonowaniu władzy zarówno centralnej, jak i lokalnej. W naszej działalności nie kierujemy się żadnymi sympatiami politycznymi. Jesteśmy lojalni jedynie wobec naszych czytelników, którym przedstawiać będziemy jedynie prawdę. Mamy świadomość, iż nasza działalność narazi nas na inwigilację ze strony służb specjalnych, jednak troska o państwo każe nam liczyć się z tym ryzykiem.Wszystkim osobom, które zechcą z nami współpracować, gwarantujemy pełną anonimowość - czytamy na stronie PolandLeaks CZYTAJ WIĘCEJ


Stało się. Polski rząd powinien drżeć ze strachu przed ujawnieniem wszystkich brudów, które przez dwie kadencje zamiatał pod dywan? PolandLeaks czerpie z tradycji WikiLeaks, choć nie chce być z nią mylony. Ze względów bezpieczeństwa nie wyjawiono ani nazwisk, ani choćby pseudonimów twórców portalu. Jedyny kontakt to adres mailowy, bazujący na szerzej nieznanej nowozelandzkiej platformie mailowej nz11.com.
Zobacz też: Julian Assange otrzymał azyl od rządu Ekwadoru. Od teraz uwięziony jest jednak w budynku ambasady
Rozmaite doniesienia
Twórcy nie zasypiają gruszek w popiele. Na portalu możemy przeczytać między innymi wywiad z anonimowym byłym agentem specsłużb, który torturował terrorystów. Opowiada o sposobach łamania więźniów, o tym, że co najmniej jedno tajne więzienie CIA funkcjonowało od 2002 do 2005 roku. Zaznacza też, że przez "ujawnienie afery z tajnymi więzieniami CIA, Polska została narażona na atak terrorystyczny".
Do tego dochodzą rewelacje o Mariuszu O., trójmiejskim biznesmenie powiązanym z Amber Gold, który miał finansować PO. Pojawia się on też w śledztwie dotyczącym zamordowania generała Papały. Na portalu znaleźć możemy także "sensacyjne" doniesienia na temat sprawy Krzysztofa Olewnika oraz zeznania Jarosława Sokołowskiego "Masy" z gangu pruszkowskiego.
Kto uwierzy anonimowi?
Jednakże portal zdaje się zapominać, na czym tak naprawdę polega WikiLeaks. Dokumenty, które możemy znaleźć na polskiej stronie mógłby tak naprawdę napisać każdy. Nie ma tam ani jednego podpisu, ani jednej pieczęci. Dookoła WikiLeaks natomiast co chwilę wybuchały poważne afery, bo jej twórcy nie bawili się w podchody. Ujawniali nieprzyjemne dla władz dokumenty, niejednokrotnie podając nazwiska zamieszanych w aferę osób.
Drugim aspektem są materiały takie jak wspomniany wywiad z byłym agentem specsłużb oraz "przepisane" w celu zachowania anonimowości osób, które "dostarczyły protokoły", zeznanie Jarosława Sokołowskiego - "Masy" z gangu pruszkowskiego. Wywiad na łamach "GPC" były szef ABW Bogdan Święczkowski, otwarcie nazwał konfabulacją. Trudno mu się dziwić, bo wywiad ma ton bardzo sensacyjny. Podobnie jeśli chodzi o sprawę "Masy". W dokumencie tym gangster w zamian za status świadka koronnego "sypie" wszystkich kolegów jak leci. Mówiąc krótko – ciężko w to wierzyć.
Zabójczy sojusz
PolandLeaks stracił potencjalnego sojusznika. Mogła nim być niestrudzona tropicielka wszelkich afer w Polsce - "Gazeta Polska Codziennie". Jako, że "GPC" odniosła się do PolandLeaks co najmniej niechętnie, administratorzy nie pozostali im dłużni. Oburzyli się nazwą "polskie WikiLeaks". Tłumaczyli, że to tak jakby "GPC" nazwać "Gazetą Wyborczą". Dodatkowo PolandLeaks jest przekonany, że "GPC" widzi w nim konkurenta w tropieniu afer, dlatego próbuje go zdyskredytować.

Wyrażamy z tego powodu ogromne ubolewanie i przykrość, gdyż właśnie "Gazetę Polską" i "Gazetę Polską Codziennie" - jako pisma konsekwentnie ujawniające afery polityczne i gospodarcze - uważaliśmy za przyszłych sojuszników w walce o prawdę i społeczeństwo obywatelskie - czytamy w oficjalnym oświadczeniu portalu w sprawie publikacji w GPC CZYTAJ WIĘCEJ

Prowokacja?
Portal wymaga od nas, by uwierzyć im na słowo, lub ewentualnie w dokument bez podpisu czy pieczęci, który spisać mógł każdy. Nie tak chyba powinno wyglądać ujawnianie afer, bo donos o torturach, jeśli chodzi o stopień wiarygodności, można spokojnie porównać do rewelacji o wielorybach w Wiśle. Jeśli administratorom faktycznie uda się zdemaskować jakąś aferę, oznaczać to będzie, że dobrze wykonali swoją robotę.
Dział "kontakt" na stronie jest skromny. Obcy serwis mailowy, zero jakichkolwiek innych danych. Równie dobrze mogłaby to być prowokacja specsłużb, która szuka kretów w instytucjach państwowych. Dodajmy do tego, że PolandLeaks ma demaskować afery polskie. Co prawda "będą zamieszczać informacje o tym, co władza chce przed nami ukryć", ale kogo obchodzi donos, że Ministerstwo Obrony Iranu szkoli hakerów, francuski wywiad przeprowadza się do nowej siedziby, a sycylijska mafia ma nowego bossa?
Przeczytaj też: WikiLeaks mści się na "The New York Times". Podszyli się pod dziennikarza na stronie i Twitterze
Jak nie oceniać by działalności Assange'a, on na pewno wie, jak ujawniać afery, czego nie może o sobie powiedzieć PolandLeaks. Nawet, jeśli na jakąś trafili, uwierzą im chyba tylko zwolennicy pancernych brzóz, bomb na pokładach samolotów i innych smoleńskich teorii spiskowych.
Dane osób zamieszanych w rzekome afery lub mających o nich informacje są ukrywane. Można powiedzieć, że gdyby portal nie gwarantował anonimowości, nikt by mu nie "sprzedawał" żadnych rewelacji. Ale jak zdemaskować aferę i doprowadzić do skazania winnych bez cywilnej odwagi Polaków? Żaden sąd nie potraktuje poważnie jako dowodu anonimowego wywiadu.
logo
Komu mamy zaufać, jeśli posiadamy dowody jakiejś afery? Fot. http://polandleaks.org/index.php/2-uncategorised/9-redakcja