Hołownia, jakiego nie znacie. Pomaga już w 10 krajach. "W tym roku idziemy na rekord"

Pomiędzy jego ostatnimi wpisami na Facebooku o tym, że żegna się z TVN i dziękuje wszystkim, że tak żywo interesują się, czy weźmie udział w wyborach prezydenckich, są też inne. Zupełnie innego kalibru i mocy.

"Jestem tak szczęśliwy, że mam Dobrą Fabrykę, że dzięki niej dziś wieczorem będziecie mogli razem ze mną nakarmić małą Aline i dziesiątki innych dzieci, które jutro przed 8.00 zameldują się u drzwi ośrodka, bo przyszła ich kolej na cotygodniowy dzień u nas: dzień pysznego jedzenia, zajęć z dietetykiem i kucharkami dla mam, powrotu do domu z prowiantem na cały kolejny tydzień" – napisał kilka dni temu Hołownia.

Zamieścił zdjęcie Aline. Półtoramiesięczna dziewczynka żyje w Demokratycznej Republice Konga. Waży 2,5 kg. "Wyszła ze stanu krytycznego, ale powrót do pełni sił zajmie jeszcze dużo czasu. Walczymy o nią i o kilkadziesiąt innych dzieciaków, które karmimy i wyciągamy z choroby głodowej każdego dnia" – tak Hołownia apeluje o wpłacanie datków na głodujące dzieci w Afryce. Dokładnie wtedy, gdy przez Polskę przechodzi fala spekulacji, czy ogłosi swój start w wyborach, czy nie.

– W tym roku idziemy na rekord – przyznaje w rozmowie z naTemat Mateusz Gasiński, prezes fundacji Dobra Fabryka. Od lat współpracuje z Szymonem Hołownią.

Mówi, że większość projektów to miejsca, w których Szymon był. I na wszystkich bardzo mu zależy. Na przykład Chiny. – Prowadzimy tam ambulatorium psychologiczne. To świeży projekt. Do tej pory zajmowaliśmy się głodem, brakiem wody, problemami Afryki, biedą dosłownie XIX-wieczną. Ale Szymon chciał odpowiedzieć też na biedę XXI wieku, czyli na problem z dostępem do opieki psychologicznej – opowiada.

Dlaczego Chiny? – Bo tam opieka psychologiczna dopiero raczkuje. Poza tym Szymon zawsze czuł, że to kierunek, który powinien obrać. I miał rację, bo spotkał tam wspaniałych ludzi, z którymi ten projekt realizujemy – słyszę.

W tym roku fundacja Hołowni zaczęła też działać w największym obozie dla uchodźców w Bangladeszu, w którym przebywa tam ponad milion osób z dawnej Birmy. – Wybudowaliśmy i prowadzimy centrum dziennej opieki dla dzieci i dorosłych. To miejsce dla około 120 osób z tego obozu. Chcemy tam stworzyć przestrzeń przyjazną dla dzieci. Jest zielono, jest plac zabaw i dobrze wyposażone sale zajęć – opowiada Mateusz Gasiński.

Od września są też na greckiej wyspie Lesbos. – Nasze projekty są w bardzo nieoczywistych miejscach. Kierunki nie pokrywają się z kierunkami dużych organizacji humanitarnych. Jesteśmy w 10 krajach. Organizujemy też interwencyjne akcje w Polsce, zwykle zimą, wspierające bezdomnych – opowiada Mateusz Gasiński.

Kasisi do dziś jest oczkiem w głowie Szymona Hołowni. – Szymon najczęściej odwiedzał Kasisi. Zawsze mówi o wyjeździe do Kasisi jak o powrocie do domu. Ostatni raz był tam kilka tygodni temu. Zawsze jest tam świetnie przyjmowany. Jak ja jestem, a nie ma Szymona, dzieci zawsze o niego pytają i go pozdrawiają. Bardzo dobrze dzieci tam go znają. To miejsce jest mu bliskie od lat – twierdzi nasz rozmówca.

Opowiadał też, że z wieloma z tych dzieci udało mu się zbudować szczególne relacje. Wspominał Francisa, który miał 16 lat, ważył 18 kg i umarł po trzech latach walki.

Ostatnio Hołownia przypomniał na FB swoją pierwszą wizytę w Pediatrycznym Ośrodku Leczenia Głodu w Ntamugendze. Było to ok. sześć lat temu.

"Widziałem wcześniej dzieci chore na niedożywienie, ale w takiej fazie choroby głodowej jak tu - nigdy... Wstrząs. Łzy w oczach. I postanowienie – MUSIMY coś z tym zrobić. Kropka" – napisał na FB. To był trzeci ośrodek, którym zaopiekowała się jego fundacja. Dziś jest ich kilkanaście. W 2018 r. uratowali od głodu blisko 1 300 małych pacjentów.

– Tygodniowo przychodzi do nas około 200 dzieci w bardzo różnym stadium niedożywienia. Niektóre do tego stopnia zmagają się z chorobą głodową, że trafiają na oddział szpitalny i walczymy o ich życie – słyszę.

Szpital znajduje się w pobliżu i też jest po opieką fundacji Hołowni. – To szpital, w którym nie ma prądu. Mamy 4 lekarzy, którzy w polowych warunkach robią cuda. W środku buszu. To bardzo niespokojny region, sytuacja jest teraz dramatyczna. W ubiegłym roku w tej samej prowincji wybuchła epidemia eboli, która szaleje do dziś. To największa epidemia eboli w historii tego kraju, zmarło ponad 2 tys. osób. Wyjechali już stamtąd Lekarze bez Granic. Dziś jesteśmy w okolicy sami. Jesteśmy w stałym pogotowiu. Teraz zamówiliśmy szpital polowy, organizujemy transporty mleka terapeutycznego – opowiada Mateusz Gasiński.

Szpital zyskał taką renomę, że przyjeżdżają do niego pacjenci ze stolicy regionu. Co ciekawe, USG ufundował papież Franciszek. A także leki do apteki w Togo, którą również opiekuje się fundacja Hołowni.

W siedzibach fundacji w Warszawie pracuje 9 osób. Szymon Hołownia zaangażowany jest we wszystko. – Uczestniczy na każdym etapie naszych prac. Dużo rozmawiamy, konsultujemy. Ideą fundacji od samego początku i to, co Szymon próbował zaszczepić mnie i całemu zespołowi jest to, by jak najbardziej uprościć proces pomagania. Zawsze powtarzał, że najważniejszy jest człowiek – mówi prezes fundacji.

Tłumaczy, co konkretnie ma na myśli. W fundacji rozmawiają głównie o konkretnych ludziach. Na przykład w Rwandzie działa hospicjum, ale to nie jest tak, że tylko pomagają finansowo. Pomagają ludziom dalej.

– Szymon spotkał tam pacjentkę Speciozę, która miała kilkuletnią córkę Olivę. Zmarła, dziecko zostało samo. Zaopiekowaliśmy się Olivą. Posyłamy ją teraz do najlepszej szkoły w Rwandzie – opowiada.

Skąd na to wszystko pieniądze? – Od samego początku to był crowdfunding i do dziś tak jest. To wszystko są datki zbierane za pośrednictwem mediów społecznościowych – słyszę.

Pytam o spekulacje dotyczące startu Hołowni w wyborach prezydenckich, ale prezes fundacji nie chce tego komentować. Gdyby jednak spekulacje się potwierdziły i dziennikarz zgłosił swoją kandydaturę?

– Współpracuję z Szymonem od kilkunastu lat. W tym czasie Szymon realizował różne projekty i fundacje w nich nie uczestniczyły. Generalnie nie widzę żadnego zagrożenia dla fundacji. Mamy bardzo zgrany zespół. Rozwijamy się, mamy plany i dalej będziemy robili to, co robiliśmy. Wiemy, co robić – odpowiada Mateusz Gasiński.