Robert De Niro w "Kevinie sam w domu"?! Po tym serialu Netflixa inaczej spojrzysz na świąteczny hit

Ilu z was wiedziało, że pierwowzorem Barbie była... niemiecka prostytutka? Kultowa lalka jest bohaterką jednego z odcinków, w których poznajemy nie tylko samą genezę produkcji, ewolucję designu, walkę o portfele rodziców, ale też cały kontekst popkulturowy - zarówno w kwestii walki o równouprawnienie (firma Mattel to jeden z pierwszych tak dużych i dochodowych biznesów tworzonych praktycznie przez same kobiety), jak i zarzuty o seksizm.

Każdy odcinek tworzy autonomiczną całość i można oglądać je oddzielnie. Wielu geeków z pewnością od razu rzuciło się (serial ruszył w 2017 roku) lub dopiero rzuci się na epizod z "Gwiezdnymi wojnami". Nie trzeba być nawet maniakiem sagi, by dać się pochłonąć przez opowieści geeków i twórców zabawek. Serial po części obrazuje jak działa cały przemysł rozrywkowy - dowiadujemy się, że gdyby nie wciąż nienasycony popyt na zabawki z pierwszej trylogii George'a Lucasa, to kolejne części prawdopodobnie nigdy nie ujrzałyby światła dziennego.

Niesamowicie ciekawy i do tego zabawny jest też odcinek osłaniający niektóre tajemnice "Szklanej pułapki". Tak jak w "Kevinie" mógł zagrać De Niro, tak postać Johna McClane'a była początkowo tworzona z myślą o... Franku Sinatrze. Bruce Willis, choć trudno w to nam teraz uwierzyć, był wtedy wyśmiewany jako przyszły filmowy twardziel - wszyscy znali go wyłącznie z roli w serialu telewizyjnym "Na wariackich papierach". Takich niuansów jest tam cała masa, a ukazanie procesu powstawania finałowych scen w biurowcu Nakatomi Plaza to czysta magia.

Jedyną wadą produkcji jest brak niektórych gości, która obecność jest wręcz oczywista. M.in. Bruce Willis, Macaulay Culkin, George Lucas - ich wypowiedzi nie uświadczymy (w przypadku reżysera "Gwiezdnych wojen" było napisane, że odmówił, co do reszty możemy się jedynie domyślać). Szkoda, bo mogłyby być wisienką na torcie, ale i tak każdy odcinek ma tyle materiałów, wywiadów, wizualizacji i archiwalnych nagrań i zdjęć, że nie rozpaczamy nad absencją istotnych celebrytów.