"Wyrzuciłam za okno. Najlepsza decyzja ever". Co kobiety robią z pierścionkiem po zerwaniu zaręczyn

Z zupełnie innymi emocjami – nie poczuciem winy, ale wkurzeniem – pierścionek oddawała Angelika. – Kładąc go na stole powiedziałam "zrób sobie z nim co uważasz za słuszne". Do dzisiaj jestem z siebie dumna za bycie tak elokwentną i "dorosłą", bo cisnęło mi się wtedy na usta "wsadź se go w d*pę" – wspomina.

O pierścionek upomniał się były narzeczony Zofii. W momencie zerwania była tak zdenerwowana, że nie była w stanie zdjąć biżuterii. – On wybiegł wściekły, a dzień czy dwa dni później napisał do mnie, że koniecznie mam mu oddać ten pierścionek, bo nie zamierza "marnować na mnie pieniędzy" i "nie po to wydał ponad 1 500 zł w Kruku, żeby mi to teraz zostawiać" – wspomina Zofia. Niedługo potem pierścionek powędrował w jego ręce. – Potem dowiedziałam się, że próbował go oddać w salonie, ale nie przyjęli zwrotu. Później poszedł do lombardu i tam sprzedał go za... 500 zł – wspomina kobieta.

To nie był pierwszy raz, gdy kwestia finansów stanęła między nimi na ostrzu noża. – Z natury lubił rozliczać się za wszystko co do złotówki. W czasie związku na każdym wyjeździe płaciliśmy za wszystko 50/50, łącznie z kosztami benzyny (samochód był jego i tylko on miał prawo jazdy). To było dla mnie okej do momentu, gdy chodziło o benzynę spalaną w trasie na urlop. Potem przyszedł etap, gdy zaczął wyliczać mi koszty benzyny za swoje dojazdy do mnie – po mieście. Mieszkaliśmy w dwóch różnych dzielnicach, w odległości około 10 km od siebie. Wtedy zapytałam, czy w związku z tym powinnam zacząć obciążać go połową kosztów za bilety komunikacji miejskiej, gdy przyjeżdżam do niego autobusem lub tramwajem. Zjadło go i nigdy już nie wrócił do tematu – mówi Zofia.

Podobnie postąpiła siostra Cecylii. – Jak przyłapała lubego tuż po zamówieniu ślubu i zarezerwowaniu sali z jakąś małolatą, to jej poradziłyśmy, żeby zamiast na zakup pistoletu przeznaczyła pieniądze za sprzedany pierścionek na coś fajnego dla siebie. Po krótkim, acz intensywnym zastanowieniu, przyznała nam rację – wspomina kobieta.

Anita właśnie dlatego zwróciła pierścionek eksowi. – Oddałam, bo to była pamiątka rodzinna ale gdyby nie to, to pewnie bym go sobie zostawiła i wymieniła na odprężający weekend w spa – mówi mrugając okiem.

W takiej sytuacji była Agata. – Pierścionek był tak tani, ze nie był to w ogóle żaden problem, nawet się nad tym nie zastanawiałam. Leży sobie gdzieś tam od 30 lat – mówi kobieta z uśmiechem.

Monika podobnie pozbyła się niechcianego prezentu. – Wypieprzyłam przez okno i z satysfakcja patrzyłam, jak eks szuka go w trawie – nie przebiera w słowach. Jej pierścionek zawierał małe diamenty.

Patrycja się nie wahała. – Za to, że mnie zdradził, wrzuciłam pierścionek do rzeki – kwituje. Blanka pozbyła się swojego pierścionka zaręczynowego już po rozwodzie, bo wcześniej doszło do ślubu. Zrobiła to w spektakularny sposób. – W dniu rozwodu, po rozprawie, poszłam z grupą przyjaciółek na Most Świętokrzyski, wyciągnęłam z torby schłodzonego szampana i kieliszki, pierścionek zdjęłam z palca, przywiązałam do śruby (obciążnik, żeby jakaś rybka nie połknęła przez pomyłkę) i wrzuciłam do Wisły przy wtórze toastów oraz życzeń wszystkiego pięknego na nowej drodze życia – relacjonuje.

I nie jest jedyna, która wrzuca pierścionek do Wisły, Słupi czy innej najbliższej rzeki. Gdy podczas upałów woda się cofa, na dnie można trafić na ciekawe znalezisko.

Wśród "wyrzucaczek" pierścionków zaręczynowych są też takie kobiety, które decydują się na opcję mniej symboliczną, a bardziej pragmatyczną. – Oddałam na Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy – mówi Dorota. – Wrzuciłam do puszki WOŚP – wtóruje Nikola. To samo planuje Ewa, której były narzeczony nie chciał przyjąć z powrotem pierścionka. Emilia pierścionek sprzedała, a uzyskaną kwotę przeznaczyła na inny cel charytatywny. – Niech to się obróci w coś dobrego – podsumowuje.