Kościół boi się Halloween. Biskup Pieronek: Zdarzają się satanistyczne ekscesy

Jeśli przyjrzeć się temu, jak w Polsce "obchodzimy" Halloween, to będą to głównie imprezy i przebieranki. Lubimy przybrać na kilka godzin skórę czarownicy, diabła, Jokera czy wampira, wyjść do klubu, potańczyć, napić się. Rzadko kiedy widuje się dzieci chodzące od domu do domu i mówiące "Cukierek albo psikus", a drążenie dyń traktujemy jako zabawę zwiększającą nasze zdolności manualne. Tak przynajmniej jawi się Halloween po polsku po przeanalizowaniu licznych wypowiedzi internautów.

Czemu więc Kościół utrzymuje, że to dzień promowania satanizmu? A może po prostu nie widzimy drugiego dna Halloween – i w oburzenie kleru jest zasadne?

– Byłam miesiąc temu w USA i tam ludzie mają na punkcie tego święta prawdziwą obsesję: już miesiąc wcześniej ozdabiają domy i bardzo przestrzegają tradycji halloweenowych. A u nas kultywowanie tych tradycji jest tak nikłe, że prawie go nie

widać. Tak naprawdę 90 proc. Polaków jedzie zapalić znicz, a tylko 10 proc. idzie na imprezę z okazji Halloween – ocenia Żmuda. – Wydaje mi się też, że polskie święto zmarłych i Halloween mają ze sobą niewiele wspólnego. To pierwsze służy oddaniu czci zmarłym, a drugie zabawie – podkreśla didżejka.

Kościół ma jednak na ten temat również inne zdanie. – Halloween ma różne oblicza. Na pewno zabawy, ale i inne, z wykorzystaniem dziecięcych zabaw, mających inny cel, niż wymieniony przez pana aspekt rozrywki – mówi mi biskup Tadeusz Pieronek.

Dopytuję go więc, jakie inne cele, poza rozerwaniem się, mogą mieć zabawy

towarzyszące Halloween. Czy chodzi o odchodzenie od wartości duchowych, czy może promocję satanizmu. Bp Pieronek odpowiada lakonicznie: – Wszystkiego po trochu. Zabawa w śmierć, ekscesy satanistów, widziałem takie przypadki – stwierdza biskup.

– Tak samo jest z baśniami braci Grimm. Czy w związku z tym, że są brutalne, należy wpisać je do indeksu i zakazać czytania? – pyta ks. Lemański. I dowodzi, że nawet kultywowanie halloweenowych tradycji trudno uznać za promocję satanizmu. – Popatrzmy na USA. Tamtejsze społeczeństwo jest w gruncie rzeczy bardzo religijne, a przy tym mocno kultywuje Halloween. I tam po prostu to przyjęto. Nie zdziwiłbym się nawet, gdyby przed budynkami jakichś kurii były dynie ze świecą w środku, bo to po prostu nikogo nie dziwi – podkreśla nasz bloger. Z kolei były dominikanin prof. Tadeusz Bartoś przypomina: – W USA ludzie się w to bawią i jakoś nie są satanistami, choć istnieje tam dużo sekt chrześcijańskich, które mogłyby się zainteresować tematem. 

Ksiądz Lemański zaznacza przy tym, że przebieranie za "czarne charaktery" to domena nie tylko Halloween: – W święta po kolędzie ludzie też się przebierają. Wśród przebierańców jest diabeł, ale nikt nie oskarża ich o satanizm. To taka sama zabawa dla młodych i najmłodszych – przekonuje duchowny.

w naszym społeczeństwie jest to głównie pretekst do imprezowania? Były dominikanin prof. Tadeusz Bartoś wyjaśnia: – Te opinie mają charakter zabobonny. Tak samo, na tych samych podstawach, Kościół zwalczał Harry'ego Pottera. 

– Klerem kieruje tutaj strach kulturowy przed czymś nowym. To ignorancja, połączona z zapałem do robienia awantur i wywoływania histerii. Kościół po prostu boi się i ma kłopot z akceptacją tego, co nie jest nasze, polskie – tłumaczy prof. Bartoś.

Ksiądz Lemański potwierdza tę opinię. I wskazuje, że tak było przy okazji każdego nowego zjawiska: kolei, maszyn parowych i wielu innych rzeczy. Bano się ich, a często strach ten wyrażali księża z ambony. Tak samo jest z Halloween. – Dla Polaków jest ono czymś nowym i jak się temu przyjrzeć, to nie ma w nim nic pozytywnego. Ale w nowej fabryce papierosów też nie ma nic pozytywnego, tak samo jak w nowej gorzelni, bo przecież od papierosów ani alkoholu nie jest się ani mądrzejszym, ani zdrowszym. Tyle, że do tych rzeczy już się przyzwyczailiśmy, a do Halloween nie – stwierdza ks. Lemański.

Ksiądz Lemański zaś dodaje: – W przypadku tego dnia można jedynie przestrzegać, by traktować to tylko jako zabawę. I jeżeli tak jest, to ja bym się nim po prostu nie przejmował. Nie widzę w tym nic dobrego, jak i nic złego.