Jako dziecko zakaził się polio. Od 70 lat żyje w żelaznym płucu

Czym jest polio?

Istniała nadzieja, że dzięki szczepionkom uda się całkowicie uporać z polio. Choć od 1988 roku liczba przypadków wysoce zakaźnej choroby wirusowej spadła o 99 proc, to zdarza się (co prawda rzadko), że o wirusie z powrotem słyszymy w radiu lub w wieczornych wiadomościach. Czemu zatem – nawet dzisiaj – ten wirus wywołuje u ludzi niepokój?

Wirus polio znany jest od czasów starożytnych, jednak dopiero w XVIII wieku udokumentowano pierwszy przypadek kliniczny, którego objawem było osłabienie kończyn dolnych. W kolejnym wieku przypadłości wywołanej przez wirusa nadano nazwę choroby Heinego-Medina (na cześć lekarzy, którzy podjęli badania nad nią).

Wraz z rosnącą wiedzą powoli zaczęła powiększać się także liczba osób zakażonych trzema szczepami poliomyelitis, które w 1948 roku wyizolował szanowany w medycznym środowisku wirusolog Jason Salk. Później lekarz zapisał się w historii jako wynalazca szczepionki na polio, mając już na koncie tytuł twórcy szczepionki na grypę, Warto dodać, że w połowie tego samego wieku liczba ognisk polio osiągnęła w USA swoje apogeum. Koniec epidemii ogłoszono w 1979 roku.

Jakie są objawy polio?

Według WHO, na zakażenia narażone są zwłaszcza dzieci poniżej piątego roku życia. Wirus przenosi się w zatrważającym tempie głównie z człowieka na człowieka, rozmnażając się w jelitach nosiciela, a następnie doprowadzając do zajęcia ośrodka układu nerwowego, co niekiedy kończy się efektem domina.

Życie w "żelaznym płucu"

Był rok 1952. Zajęcia w teksańskich szkołach dobiegły końca, a dzieci chciały nacieszyć się latem, ale znów nie mogły. Wtedy Stany Zjednoczone i Europę – zresztą jak co roku – nawiedziła epidemia polio.

Paul Alexander miał 5 lat, gdy w trakcie zabawy na podwórku poczuł się źle. Zaczęło się od niewinnego bólu głowy, któremu towarzyszył dyskomfort wokół szyi. Wystarczyło, że mama przyłożyła mu do czoła dłoń, aby stwierdzić, że syn gorączkuje i wymaga hospitalizacji.

Następnego dnia chłopiec obudził się w metalowej kapsule. Próbowano go potem przyzwyczajać do funkcjonowania bez "respiratora", jednak chłopiec dusił się, a jego twarz nachodziła sinym kolorem. Odtąd Paul Alexander żyje dzięki "żelaznemu płucu".

Jeden z niewielu

Nikt nie spodziewał się, że Paul Alexander przeżyje przez 7 dekad w żelaznym płucu. 75-latek jest jedną z dwóch osób w Stanach Zjednoczonych, której życie podtrzymywane jest dzięki aparaturze wynalezionej dla osób z polio.

Napisanie "Three Minutes for a Dog: My Life in an Iron Lung" zajęło mu pięć lat – pisał ją, trzymając w ustach patyk z przymocowanym na końcu długopisem, którym następnie uderzał w litery na klawiaturze. – Chciałem osiągać rzeczy, o których mówiono mi, że nie osiągnę – wyznał w rozmowie z youtuberem Mitchem Summersem, podkreślając, że nie zamierza się poddawać. Żyje samotnie, ale zawsze może liczyć na pomoc opiekunki. Nie traci pogody ducha i zwiedza świat, póki tylko może.