Nie musisz być głośna i atencyjna, by pokazać swoją siłę - tak robi to sigmaAlfy stoją na szycie hierarchii, bety są naśladowcami, a sigmy nie wpisują się w żadne ramyAlfa jest na tyle silna, że przewodzi stadu, sigma na tyle niezależna, że woli je opuścić i żyć na własnych zasadachSprawdź charakterystykę kobiety sigmy i oceń czy to twój typ osobowościMimo że istnieje 6 typów osobowości opisywanych przy pomocy liter greckiego alfabetu - czyli alfa, beta, gamma, sigma, delta i omega - to od zawsze słyszeliśmy raczej o alfie i to w odniesieniu do mężczyzny w typie maczo.
Ostatnimi laty zainteresowanie pop-psychologią sprawiło, że inne typy także zostały szerzej poznane i to w odniesieniu to obydwu płci. Wiemy, że kobieta alfa to ta, która w przełożeniu na pracę byłaby "szefową w wysokich szpilkach".
To urodzona liderka, będąca w centrum uwagi, wykorzystująca także swoją atrakcyjność i seksapil. Panowało przekonanie, że alfą chce być każdy mężczyzna, więc pewnie i każda kobieta?
Nie do końca. Kobieta sigma nie jest liderką w grupie, nie dlatego, że nie ma siły przebicia, ale dlatego, że nie szuka uznania. Najbardziej lubi pracować solo. Nie jest przywódczynią stada, ale wilczycą, która odejdzie od niego, gdy będzie miała na to ochotę.
Według Urban Dictionary, kobieta sigma to osobowość opisana na gruncie społeczno-seksualnym, która charakteryzuje się niezależnością i swego rodzaju tajemniczością, rozumianą jako sfokusowanie na sobie. Sigma w przeciwieństwie do alfy podąża za zasadami, ale tymi, które sama sobie ustaliła.
Sigmy nie da się opisać w oderwaniu od alfy, bo każda z osobowości określa nasze miejsce w społecznej hierarchii. Sigmy są podobnie jak alfy silne i niezależne, jednak to raczej introwertyczne niż ekstrawertyczne osobowości.
Nie oznacza to, że któraś z nich jest po prostu "lepsza". System 6 został stworzony do opisywania osobowości, by lepiej je zrozumieć, a nie porównywać je ze stratą dla jednej z nich.
Faktem jest jednak, że w hierarchii są różne miejsca. Sigma nie jest jednak niżej od alfy (jako jedyna spośród innych osobowości). Ona opuszcza hierarchię, żeby pokazać, że poradzi sobie poza stadem. Stąd porównanie do "samotnej wilczycy".
Jest tajemnicza - nie oznacza to, że otacza ją jakaś magiczna aura niepoznania. Ale sigma nie zdradza wiele na swój temat, nie otwiera się przed byle kim. Nie jest zamknięta, ale skryta. Wie, że należy dobrze kogoś poznać, by wiedzieć, czy on jest wart, by poznać ją bliżej.
Ma wąski krąg bliskich - z ostrożnością dobiera sobie przyjaciół. Trzyma się z dala od kłótni, dram, toksycznych relacji. Często czuje się wręcz zdziwiona tym, w ile konfliktów towarzyskich są uwikłani różni ludzie wokół niej. Sigma nie nadużywa słowa przyjaciel, skupia się na rodzinie i osobach, na których może polegać. Jak ognia unika plotek, bo nie traci energii na towarzyskie niesnaski.
Jest niezależna - znajdziesz ją zajętą swoimi planami. Umie oddać się ważnej dla niej sprawie na sto procent. Docenia pracę w spokoju. Rzadko prosi o pomoc, lubi wiedzieć, że może polegać na sobie.
Nie jest liderką, ale gra w teamie - jeśli ma ochotę. W grupie swoją pracę na pewno wykona poprawnie, ale nie chce polegać na innych. Umie współpracować z ludźmi, ale najchętniej pracuje solo, poza grupą.
Chce żyć poza hierarchią - alfa to liderka, beta to jej pomocnik, który ma wysokie miejsce, ale umie się podporządkować. Sigma jest równie silna co alfa, ale nie chce jak ona być na szczycie społecznej hierarchii. Chce być poza nią. Nie socjalizuje się, jeśli nie musi. Nie zależy jej na gronie znajomych, wywieraniu wrażenia na innych. Jest introwertyczką.
Nie szuka uznania - nie chce być lubiana, jak beta. Nie chce być podziwiana, jak alfa. Jeśli stara się być najlepszą wersją siebie, robi to z motywacji wewnętrznej. Nie szuka poklasku, nie chce imponować innym. Alfa wobec autorytetów bywa buntownicza, sigma raczej mało kogo uznaje za autorytet.
Może iść na kompromis - sigma nie walczy za wszelką cenę o dominację, jak robi to alfa. Dlatego sigma może zgodzić się na kompromis, jeśli uzna, że to racjonalne rozwiązanie, na którym również zyska. Zna swoją motywację i cele, więc jeśli decyzja, którą ma podjąć, nie jest z nimi niezgodna, będzie jej wyborem.
Umie stawiać granice - w kontaktach z innymi ludźmi jest asertywna, gdy trzeba. Właśnie dlatego nie wikła się w towarzyskie konflikty, otacza się pozytywnymi ludźmi, bo z nich czerpie energię. Nie ocenia. Nie jest typem osoby, która krytycznie podchodzi do wyborów innych. Jest sfokusowana na własnym życiu zbyt mocno, by zaglądać w nie innym.
Jej główna cecha to lojalność - wąski krąg przyjaciół i bliskich przekłada się na to, że ma wokół siebie sprawdzone osoby i taka jest też dla innych. Jest godna zaufania, można na niej polegać, nie zostawia bliskich jej osób w potrzebie. Cechuje ją dyskrecja.
Nie kontroluje innych, ale sama nie poddaje się kontroli - nie da się łatwo zmanipulować i nie jest podatna na wpływy. Żyje we własnym świecie, często odrzuca społeczne normy, najchętniej zostałaby szefem... ale nie da innych.
Chciałaby być swoim własnym szefem. Nie daje się zdominować, nie szuka satysfakcji w dowodzeniu innymi. Paradoksalnie, to właśnie sigmy najlepiej sprawdzają się na kierowniczych stanowiskach. Doceniają pracowników, nie czują potrzeby podkreślania swojej wyższości wobec nich, bo autorytet budują na swojej pracy.
Nie oznacza to, że sigma jest obiektywnym ideałem. To typ osobowości, która umie o siebie zadbać, ale jej cechy także wpędzają ją w kłopoty. Jak każdy ma swoje słabe strony. Podczas gdy alfa karmi się uznaniem innych ludzi, sigma karmi się jedynie... własnym zadowoleniem. A bywa perfekcjonistką. Jakie są inne wady sigmy?
Jest uparta - to konsekwencja sfokusowania na cel i braku autorytetów. Gdy już się na coś uprze, kto niby miałby ją powstrzymać?
Bywa samotna i smutna - sama pilnuje, by jej krąg bliskich był wąski. Czasem bywa tak, że brak jej osób, do których akurat może się zwrócić. Ma tendencje do popadania w smutek, bo jest także osobą bardzo lojalną i dobrze życzącą innym. Gdy widzi wokół siebie toksyczne osobowości, jest przygnębiona tym, jak wygląda życie poza jej bańką.
Podejmuje ryzykowne decyzje - ta racjonalna sigma!? Właśnie ona. Przez swoje ambicje, umie wychodzić ze strefy komfortu. Jest przekonana o własnej racji i lubi wyzwania. To prowadzi do podejmowania decyzji, które większość osób może ocenić jako dość... szalone.
Nie ukrywa swoich emocji, nawet negatywnych - to wada? Być może. Alfa nawet wyprowadzona z równowagi obroni się sarkazmem, wyrafinowaną złośliwością, nie pokaże, gdy coś ją dotknie. Sigma jest szczera, lojalna, nie uprawia gierek. Więc jeśli nadepniesz jej na odcisk, prawdopodobnie nie ugryzie się w język.
Przywiązuje się szybciej niż alfa - jej intencje są czyste, jeśli już kogoś do siebie dopuszcza, ma go za wartościowego i przywiązuje się do niego naprawdę. Raczej daleko jej do femme fatale czy siren girl, o której pisaliśmy w naTemat. Kiepsko poradzi sobie, gdy już kogoś straci. Nie upora się szybko z rozstaniem z partnerem czy utratą nielojalnego przyjaciela.
Kobieta Sigma może być świetną szefową, która swoim pracownikom przewodzi, zamiast nimi rządzić. To lojalna przyjaciółka czy oddana partnerka. Cechują ją umiejętności społeczne, empatia i wczuwanie się w pozycje innej osoby. Nie osądza, unika plotek, bo wie, że życie nie jest czarno-białe. I chociaż nie jest na szczycie hierarchii jak alfa, ma nad nią jedną zdecydowaną przewagę. Nie upatruje swojej wartości w ocenie innych ludzi. A gdy stado jej nie odpowiada, idzie polować solo.
