"Porażka naszego pokolenia"

Ekonomista Robert Gwiazdowski w dosadny sposób przestrzega przed wiecznym odkładaniem założenia rodziny. W rozmowie z serwisem Fronda.pl Gwiazdowski straszy wręcz katastrofą.

Czy ciąża przeszkadza w karierze? – W wielu przypadkach raczej tak – stwierdza Magdalena Karolius, mama półtorarocznej Hani. Niestety, decydując się na dziecko częściowo wypadamy z obiegu, normalnego rytmu pracy. Zmieniają się też nasze priorytety i przestajemy być bardzo dyspozycyjnymi pracownikami, co niektórym się nie podoba. Z drugiej strony, na własnym przykładzie przekonałam się, że dziecko bardzo uczy odpowiedzialności i organizacji pracy, co później czyni matki efektywnymi pracownikami – uważa Magdalena Karolius.

O ile czasem trudno jest nam znaleźć rozwiązanie trudnej sytuacji, to jesteśmy mistrzami znajdowania wymówek. Kariera i zbyt małe zarobki to najczęściej pojawiające się powody, dla których rezygnujemy z posiadania dzieci. Mnóstwo osób pokazuje jednak każdego dnia, że posiadanie dziecka nie tylko nie przeszkadza w karierze, ale niekiedy pomaga także dojrzeć.

Dominika Korzeniewska urodziła dziecko na studiach. Miała 24 lata i musiała wziąć urlop dziekański. – Było mi o wiele trudniej. Gdy starałam się o pracę, nie mówiłam, że mam dziecko – wspomina. Później rozpoczęła własną działalność.

– Miałem 18 lat, gdy urodził się mój syn. To zmusiło mnie, abym zaczął wreszcie robić coś ze swoim życiem – wspomina Robert, który dziś jest dziennikarzem jednej z prywatnych stacji telewizyjnych. – Nie wiem, gdzie bym skończył, gdyby nie przyjście na świat mojego dziecka. Być może byłbym teraz studentem piątego już kierunku, imprezował i nie wiedział co ze sobą zrobić – zastanawia się Robert.

Dziecko zmusiło Roberta do poważniejszego podejścia do życia. Przeprowadził się do Warszawy, zaczął pracę w ogólnopolskich mediach. Narodziny dziecka były więc nie tylko początkiem wyrzeczeń, ale i kołem zamachowym kariery – Gdy człowiek się przeprowadza, zostawia dawnych znajomych, rezygnuje z części imprez. Ale to naprawdę nie są rzeczy najważniejsze, gdy pojawia się dziecko – twierdzi Robert.

Magdalena Karolius ma podejście podobne. Podobnie jak Robert twierdzi, że im później, tym trudniej byłoby jej zdecydować się na dziecko – Nie wiem, czy za 5-10 lat byłoby podobnie – zastanawia się Magda. – Moja decyzja była podejmowana w bardzo komfortowych warunkach - odpowiedzialny mąż, zatrudnienie w firmie, która wspiera matki i zabezpieczenie finansowe. W innych okolicznościach może bym wolała zaczekać kilka lat - nie wiem.

Robert doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jak wygląda życie jego rówieśników. Twierdzi jednak, że niczego im nie zazdrości. Przeciwnie. – Nie jeżdżę na wakacje do Kenii, nie imprezuję kilka razy w tygodniu. Ale mam dziecko. W wieku 60 lat kumpli już nie będzie, a i wakacje nie będą wtedy najważniejsze. Będę miał zaś osobę, która będzie mogła mnie odwiedzić – dostrzega dziennikarz.

Posiadanie dziecka zmusiło go, by szybciej dojrzeć, przez co czasem nie znajduje już wspólnego języka z kolegami w swoim wieku. – Gdy rozmawiam ze swoimi rówieśnikami nie posiadającymi dzieci, to okazuje się, że nie mamy wspólnych tematów. Są na poziomie studentów II roku. Ci ludzie są nie tylko wygodni, ale też niedojrzali – uważa Robert.

Z wielu rzeczy musiała zrezygnować również Dominika Korzeniewska, która sama wychowuje sześcioletnią córkę. – Trzeba tak poukładać swoje życie, aby był czas na wszystko. Najważniejsze jest spędzanie czasu z dzieckiem i jego wychowanie. Później jednak musi pojawić się praca, która zapewnia temu dziecku życie na odpowiednim poziomie. Czasem trzeba poświęcić pracę dla dziecka, a czasem dziecko dla pracy – uważa mama Wiktorii.

Na pewno nie od państwa. Robert wspomina swoje początki w Warszawie. – Zarabiałem wtedy jakieś 1500 - 2000 zł i przeżyłem, a czasy są teraz zdecydowanie trudniejsze niż dawniej, kiedy państwo pomagało znacznie bardziej. Trzeba jednak ustalić priorytety – podpowiada Robert, któremu udało się pogodzić koniec z końcem.

Każdy czas jest dobry, aby mieć dziecko, jeśli się naprawdę tego chce. Okazuje się jednak, że im później się na nie zdecydujemy, tym trudniej będzie nam pogodzić to z codziennymi obowiązkami – Gdybym miał teraz zdecydować się na dziecko, to miałbym pewnie podobne rozterki, jak duża część ludzi w moim wieku – mówi trzydziestoletni dziś Robert. Jego syn ma już trzynaście lat. – Każdemu dziś powiem, że warto mieć dzieci. To nie jest żaden obowiązek wobec państwa. Jeśli w pewnym wieku nie zdecydujesz się na dzieci, to tak, jak byś żył w połowie – stwierdza Robert.

Dominika Korzeniewska ma dziś prawie trzydzieści lat. Gdyby nie miała dziecka, najprawdopodobniej w najbliższych latach by się na nie nie zdecydowała. – Teraz na pewno nie miałabym na to czasu. 9 miesięcy ciąży, później opieka nad niemowlęciem... Musiałabym przerwać swoją działalność. Prowadzę firmę Agencja PR 1event, a to branża, w której łatwo stracić klientów. Ciężko byłoby ich odzyskać za rok czy dwa – mówi szczerze Dominika Korzeniewska.

Zdaniem Dominiki, nie należy odkładać w nieskończoność urodzenia dziecka. – Większość moich koleżanek dość późno zdecydowało się na dziecko, po trzydziestce. To powoduje trudności z zajściem w ciążę, komplikacje i poronienia. Znacznie gorzej też znoszą te ciąże. A wiele z nich nadal nie zdecydowało się na dziecko i być może już się nie zdecyduje – stwierdza.

– Wydaje mi się, że najlepiej urodzić jeszcze na studiach – podpowiada wszystkim wahającym się w kwestii posiadania dziecka Dominika. – Ciało kobiety w wieku 23 - 24 lat jest do tego najlepiej przystosowane. Wystarczy wziąć urlop dziekański, a po roku się wraca i kończy się studia. Przynajmniej nie ma obawy, że ktoś zwolni cię z pracy – zauważa mama Wiktorii.