Czy Zbigniew Ziobro jest chory? Właściwie to nie ma znaczenia. Bo nawet chory na raka Ziobro może i powinien być przedmiotem prokuratorskiego śledztwa i ewentualnego oskarżenia. Może być skazany i odbyć karę bezwzględnego więzienia, lecząc się w trybie przewidzianym przez zakład penitencjarny.
Wycofywanie się z życia publicznego lub/i mówienie o swojej chorobie, najlepiej ciężkiej i "walce o życie" w momencie, gdy ktoś nabroił i właśnie miałby być za to ukarany i z tego rozliczony, ma tradycję długą jak świat.
Na marginesie, nawet w tej chwili – po zwolnieniu z TVP z celownika mediów i prokuratury zniknęła jedna z jej najgroźniejszych propagandystek, Magda Ogórek. Ona nie zachorowała, ale twierdzi, że "ma już dość męczącego zainteresowania mediów". Kolejna "niewinna ofiara", której należy współczuć, zamiast rozliczać ze zła, które uczyniła.
Nic dziwnego, że bycie ofiarą cieszy się popularnością, skoro to najprostszy sposób, żeby wymigać się od odpowiedzialności, a przynajmniej sporo zmniejszyć sobie wymiar kary. Wiedzą to już małe dzieci, które symulują chorobę, żeby nie pójść do szkoły i nie pisać klasówki.
Choremu się współczuje, żałuje się go i użala się nad nim. Choremu chce się pomóc, traktuje się go łagodniej i wiele mu odpuszcza. W przypadku chorego najważniejsza jest jego choroba, inne rzeczy schodzą na drugi plan. Chory budzi współczucie, chęć pomocy, no i przede wszystkim, ponieważ choroba jest czymś niezawinionym – chory jest ofiarą.
Ofierze zaś należy się pomoc. Poza tym – i w kontekście Ziobry to jest akurat bardzo ważne – ofiarę postrzegamy jako kogoś niewinnego, wrażliwego, bezbronnego, z kim trzeba empatyzować.
Czy istnieje czystsze polityczne złoto?
Zobaczcie, jak Ziobro z kogoś, kto był powszechnie postrzegany jako żądny władzy, mściwy człowiek z przerostem ego, awansował w części społecznej świadomości do bohatera "walczącego o życie".
Stereotypowo uważa się, że ciężkie przejścia zmieniają ludzi na lepsze. To na ogół nieprawda, ale wierzymy w to, bo to piękny filmowy motyw: czarny charakter doświadczywszy czegoś strasznego, odkupuje winy i przechodzi na jasną stronę mocy.
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
A potem jeszcze można tę "przemianę" bez końca wizerunkowo konsumować w mediach, miesiącami i latami chodząc po kolorowych pismach i tabloidach i opowiadać o swoich głębokich przeżyciach i wewnętrznej zmianie.
Taka historia daje nawet Ziobrze możliwość, żeby po jakimś czasie przyznać, że może nie wszystko w jego działalności było dobre, że może niektóre z jego czynów kogoś skrzywdziły (w granicach rozsądku) i że być może nawet ich żałuje – choć po tym obowiązkowo doda, że działał w dobrej wierze i absolutnie chciał dobrze.
Najważniejsza dla nas wszystkich wiadomość jest taka, że nawet jeśli Ziobro jest chory, może zostać osądzony i ukarany i odbyć karę więzienia, a swoje dolegliwości, nawet ciężkie i onkologiczne, leczyć w więzieniu.
Nie dajmy się nabrać, bo nawet jeśli choruje, w niczym nie zmienia to stanu rzeczy i jego odpowiedzialności za własne czyny.