Natasza Urbańska: "Moja córka godzinę ubiera się do przedszkola". Rodzice coraz częściej stroją dzieci

Zwykli rodzice, których paparazzi nie śledzą, też coraz częściej idą tym tropem. W USA to normalne, w Polsce – coraz popularniejsze. Jeszcze kilka lat temu, gdy znajoma opowiadała mi, jakie to wspaniałe kupiła koszulki polo od Lacoste dla swojego 5-letniego

Istotne też jest, jak wskazuje Zawadzka, by jednocześnie rozwijać dziecko nie tylko intelektualnie, ale i emocjonalnie oraz społecznie. To znaczy, nie możemy tworzyć w dziecku przekonania, że jeśli ktoś jest lepiej ubrany, ma droższe rzeczy, to jest lepszy. – Dziecko nie może mówić: jak nie masz ładnej bluzeczki, to się z tobą nie bawię – przekonuje Zawadzka. Emocjonalnie z kolei nie możemy dopuścić do tego, by ubranie stało się wartością. – A właśnie w ten sposób wielu z nas teraz wychowuje dzieci – przestrzega "Superniania".

kierujemy się tym, co kupują znajomi, modą, tym, co leci w telewizji, nie zastanawiając się czy kupowanie takich rzeczy ma jakiekolwiek sens i znaczenie.

Dorota Zawadzka przypomina, że zdarzyło jej się nie raz i nie dwa pytać rodziców, czy mają na przykład ubranka, których dzieci nigdy nie założyły. Albo takie, których dziecko nie chce nosić. Oczywiście, w wielu domach, nawet tych niezbyt zamożnych, takie rzeczy się znajdą. Więc po co je kupować? Szczególnie, że małe dzieci błyskawicznie wyrastają z wielu rzeczy.

O ile jeszcze kogoś stać na to, by kupować dzieciom wypasione rzeczy, to nie ma problemu. – Ale wielu niezamożnych rodziców wypruwa sobie żyły, żeby ich dziecko miało nowe, modne rzeczy – podkreśla Dorota Zawadzka. Nie warto jednak aż tak przejmować się wyglądem dziecka, szczególnie na co dzień, kiedy istnieje spora szansa, że dziecko się ubrudzi, przewróci, gdzieś zrobi się dziura i piękne spodenki od Polo Ralph Lauren można wyrzucić do kosza. Są wtedy warte tyle samo, co bazarowe szorty za 20 złotych. Pytanie tylko, czy umiemy stawić czoła rodzicom, którzy będą dziwić się, że "żałujemy na dziecko".

Warto też, przy okazji zakupów, spytać swojego syna lub córkę o to, czy coś jej się podoba, czy nie. Zawadzka zaznacza jednak, że nie należy dawać pełnej dowolności, mówić: wybierz, co ci się podoba. – To zawsze my dokonujemy pierwszego wyboru. Musimy wiedzieć, dlaczego coś kupujemy i po co, wybrać odpowiedni materiał. Wstępny wybór należy do nas i dopiero z 2-3 rzeczy, które sami wybraliśmy, powinniśmy spytać dziecko: które z tych podoba się najbardziej – wyjaśnia nasza rozmówczyni. Podobnie uważa Dorota Kalinowska. Jak podkreśla psycholog z poradni NINTU: – Dając dziecku wybór, umożliwiamy kształtowanie się samodzielności, podejmowania własnych decyzji, brania odpowiedzialności za własne wybory, poczucia sprawstwa.

– Ponadto, maluch który doświadcza kontroli ze strony rodzica, krytyki w związku ze źle dobranym zestawem ubrań, może odczuwać stres. Będzie starał się kontrolować swoje wybory po to, by nie doświadczyć porażki w postaci uwagi/krytyki od opiekuna – podkreśla nasza rozmówczyni. I dodaje, że jeśli do tego rodzice ciągle mówią: "nie pobrudź się", "nie zrób dziury w spodniach", to jest to szkodliwe z dwóch powodów. Po pierwsze, kłóci się to z jedną z podstawowych potrzeb dzieci: ruchu. – Należy raczej umożliwiać ruch niż ograniczać – stwierdza Dorota Kalinowska. Po drugie, takie dziecko może się izolować od rówieśników, którzy w zabawach ubrudzą się błotem itd.

Zdecydowanie jednak można dbać o estetykę ubioru, kiedy dzieci są już starsze, szczególnie nastolatki. Dorośli mogą im pokazać jak się ubierać szczególnie te pragmatyczne kwestie: jak np. niwelować ubiorem deficyty sylwetki. We wszystkim, oczywiście, należy zachować umiar. Jak podsumowuje jednym zdaniem Dorota Zawadzka: – Ubierać, a nie przebierać dzieci.