Historia "Driving Home for Christmas" jest niezwykła. Chris Rea był wtedy na dnie

Gdy Chris Rea pisał pierwsze wersy "Driving Home for Christmas", nie miał pojęcia, że tworzy jedną z najbardziej rozpoznawalnych świątecznych piosenek w historii.

Był grudzień 1978 roku i – jak sam później przyznał – czuł, że "wszystko się dla niego kończy". Debiutancki album "Whatever Happened to Benny Santini?" właśnie się ukazał, ale Rea nie był zadowolony z jego brzmienia. Tracił menedżera, kończył mu się kontrakt płytowy, był na zasiłku dla bezrobotnych, a do tego miał zakaz prowadzenia samochodu.

Wytwórnia nie zamierzała nawet zapłacić mu za bilet kolejowy do rodzinnego Middlesbrough. Wtedy do Londynu przyjechała po niego Joan, jego żona. Starą, wysłużoną Mini, zjechała z nim z Abbey Road Studios i ruszyli na północ. To były ich ostatnie pieniądze – 220 funtów w kieszeni – i długa droga przed nimi.

Zaczęło padać, utknęli w korkach w okolicach Nottingham, czekając na pług śnieżny. Rea opowiadał w "The Guardian"w 2016 roku, że obserwował innych kierowców, zmęczonych, przygnębionych, zapatrzonych w czerwone światła przed sobą. Dla żartu zaczął nucić: "We're driving home for Christmas…". Gdy latarnie uliczne oświetlały wnętrze auta, Rea zapisywał kolejne linijki tekstu.

Do domu dotarli dopiero o trzeciej nad ranem. W środku było tak zimno, że śnieg, który nawiał przez drzwi, nie topniał na wycieraczce, opowiadał później muzyk. Czekał na nich tylko jeden list – z amerykańskiej organizacji zajmującej się prawami autorskimi.

Okazało się, że piosenka Chrisa Rei "Fool (If You Think It’s Over)" niespodziewanie stała się hitem w USA. W kopercie był czek na 15 tysięcy funtów. Jednej nocy przeszli drogę od kompletnego finansowego dna do możliwości kupna domu.

Świąteczne wersy trafiły jednak do puszki i tam przeleżały kilka lat. Rea chciał być traktowany poważnie jako muzyk rockowy – ostatnią rzeczą, jakiej pragnął, była łatka autora bożonarodzeniowej piosenki. Dopiero w połowie lat 80., bawiąc się nowym syntezatorem Rolanda, wrócił do tej melodii. W kilka minut powstała znana dziś wszystkim linia muzyczna.

Utwór trafił na winyl na stronę B singla "Hello Friend" w 1986 roku. Nie odniósł większego sukcesu na listach przebojów, ale regularnie się na nich pojawiał – to dzięki radiowym didżejom i słuchaczom piosenka zaczęła żyć własnym życiem. Z prostym rytmem, ciepłym refrenem i obrazami korków, czerwonych świateł i niecierpliwego czekania na spotkanie z bliskimi, opowiadała o świętach z zupełnie innej perspektywy.

"Driving Home for Christmas" z czasem stało się nieoficjalnym hymnem grudniowych powrotów do domu. Co roku wraca na listy przebojów, było wykorzystywane w reklamach i doczekało się dziesiątek coverów.

Rea długo nie wykonywał tego utworu na koncertach. Gdy w końcu się na to zdecydował – dopiero w 2014 roku, podczas występu w londyńskim Hammersmith Odeon – zrobił to z prawdziwym rozmachem. W rozmowie z "The Guardian" wspominał: "Koncert był 20 grudnia, więc ekipa techniczna bez przerwy mnie męczyła, żebym w końcu ją zagrał. Powiedziałem: 'Jeśli mam zaśpiewać tę pie*rzoną piosenkę, to zrobimy to porządnie'".

Jak mówił, wynajęto wtedy 12 armat śnieżnych, a gdy publiczność zagłuszyła pierwsze dźwięki utworu, uruchomiono maszyny. W ciągu kilku minut widownię zasypała niemal metrowa warstwa sztucznego śniegu. – Sala skasowała mnie potem na 12 tysięcy funtów za sprzątanie – opowiadał Rea.

Dziś trudno wyobrazić sobie grudzień bez tej piosenki. I może właśnie dlatego wiadomość o śmierci Chrisa Rei, przekazana tuż przed świętami, wybrzmiewa szczególnie mocno. Jego ochrypnięty głos zostaje z nami – w samochodach, w korkach, w drodze do domu i przy świątecznych stołach.