"Mam na imię Daniel, od 14 lat jestem uzależniony od porno". 29-latek doprowadził się do impotencji, chce ostrzec innych

Daniel (dane do wiadomości redakcji): W szóstej czy siódmej klasie szkoły podstawowej oglądałem u znajomego "Playboya”, ale wiadomo tam znalazłem tylko erotyczne zdjęcia. Filmy porno zacząłem oglądać jako 15-latek. Jestem właściwie pierwszym pokoleniem, które ma otwarty dostęp do Internetu. Pierwsze filmy nagrywał mi i innym kolega z klasy. Miał jako jeden z niewielu stałe łącze, więc ściągał nam gry, muzykę i porno. Zafascynowało mnie, ale nie widziałem w tym nic niestosownego, czy niepokojącego. W końcu niemal wszyscy koledzy oglądali te same filmy.

Kiedy zacząłeś je ściągać sam?

Jak tylko miałem stałe łącze zacząłem ściągać je masowo. Na początku z kazza, dc connect, póżniej z torrentów. Na końcu z forów internetowych, gdzie są tematy poświęcone poszczególnym gatunkom i w nich są setki filmów z miniaturką oraz linkiem do ściągnięcia. Z perspektywy czasu wiem, że oglądanie porno, masturbowanie stało się dla mnie normalną codzienną czynnością, jak jedzenie, spanie. Nie wyobrażałem sobie dnia bez tego. Zacząłem studia, dorabiałem sobie, miałem naprawdę mało czasu, ale i tak znajdowałem godziny na porno filmy. Były szybkie, niezobowiązujące i dostępne. Ściągałem coraz więcej, oglądałem dłużej. Wracałem do domu, odpalałem internet, wybierałem z zakładek strony, gdzie mogłem znaleźć nowe filmy, fetysze, masturbowałem się wiele razy. Sprzątałem po sobie i wyczerpany kładłem się spać. Była to moja prawie codzienna rutyna, którą dzieliłem z pracą oraz nauką. Działałem już jak automat, było to tak silne, że traktowałem to jak każdą inną rozrywkę. Samo znajdowanie nowych filmów mnie kręciło. To ciągłe wyszukiwanie nowych, bardziej podniecających scen, sprawiało że szybko przechodziłem na nowe gatunki, które wcześniej mogły mnie nawet brzydzić. Mózg szybko się przyzwyczaja do tak dużej stymulacji i potrzebuje więcej, aby znowu się podniecić.

Spotykałeś się wtedy z dziewczynami?

Tak. Miałem dziewczyny, ale nie traktowałem tego do końca poważnie. Poza tym, cały czas miałem w głowie, że porno jest normalne, wszyscy to robią. Seks nie zrobił na mnie jakiegoś super wrażenia, porno wydawało się szybsze oraz łatwiejsze. Lubiłem dziewczyny, ale było z nimi zbyt dużo zachodu. Dodatkowo porno było bardziej podniecające, w jednej chwili oglądałem lesbijki, a kilka minut później mulatki, żeby później skończyć na nastolatkach. Seks nie daje takiej różnorodności, tylu bodźców w tak krótkim czasie. Teraz wiem, że moje związki nie wychodziły właśnie przez moje uzależnienie, byłem skupiony na sobie i swoich fantazjach, gdy trafiłem z dziewczyną do łóżka, nie mogłem się na niej skupić, w głowie przypominałem sobie sceny porno.

Często wyobrażałem sobie, że robimy w łóżku rzeczy, które widziałem w porno. W praktyce tego oczywiście nie robiliśmy, ale wiem że przez to nie byłem delikatny, miałem wypaczony obraz seksu. Nie zastanawiałem się, jak dziewczyny mogą się czuć. Nie wiedziały o moim uzależnieniu, może podejrzewały, myślę że przez moje zachowanie czuły się nieatrakcyjnie, czuły, że coś jest ze mną nie tak. Ja nie widziałem problemu, ciągle myślałem że wszyscy oglądają porno. Nawet w rozmowie z kumplami utwierdzaliśmy się, że kobiety nie są w łóżku jak "aktorki" porno, a był to dla nas pewien wzór.

Naprawdę nic cię nie niepokoiło?

Tak, ale ani razu nie powiązałem tego z porno. W trakcie oglądania filmów czułem się świetnie. Uwalniała się dopomina. Po kilku latach musiałem oglądać coraz dłużej, żeby się nakręcić, nawet godzinę czy dwie. Czasem masturbowałem się nie dochodząc i szybko przełączałem na kolejne filmy, podniecając się coraz bardziej na skraj orgazmu, ale bez niego, aż kręciło mi się w końcu głowie. Nazywa się to edging. Jak teraz o tym myślę, to sam się sobie dziwię, że mogłem spędzać tyle czasu na porno. Nikt mi go nie zwróci, ale cieszę się, że w porę się opamiętałem.

Doprowadzałeś się do bólu?

Przez 10 lat przeszedłem przez wiele gatunków. Na początku były to zdjęcia, później sceny seksu od lesbijek, przez wszystkie możliwe wielokąty, hentaje, milfy, nastolatki. Na szczęście nie zaszedłem dalej, ale czytałem, że wiele osób kończyło na treściach nielegalnych albo zaczęło oglądać filmy niezgodne z ich orientacją, bo dawne porno ich już nie podniecało.

Przez te kilkanaście lat czułeś się kiedykolwiek uzależniony?

Spotkałem dziewczyną, wymarzoną, taką na 10 punktów. Znaliśmy się krótko, ale zaiskrzyło i szybko trafiliśmy do łóżka. To był ten moment. Wszystko we mnie buzowało, ale nic nie zadziałało. Wpadłem w panikę. Myślałem, że jestem impotentem. Przeraziłem się. Czułem się upokorzony, zawstydzony, zszokowany, bezradny. Nie czułem się jak facet, było to dla mnie upokarzające. Dziewczyna była na luzie, uznała że jestem pewnie przepracowany. Zgodziłem się z nią i nie dawałem po sobie poznać, co dzieje się w mojej głowie. Wiedziałem, że to nie jej wina, przez całą noc byłem w panice, zastanawiając się, czy będę musiał brać tabletki. Nie ma chyba wielu gorszych rzeczy dla mężczyzny, ja się nawet nim nie czułem, raczej jak zbitek bezużytecznych kości i mięsa. Kolejne dni poświęciłem na wyszukiwaniu informacji o impotencji. Po polsku, po angielsku. Mam 29 lat, jestem zdrowy, biegam, impotencja w moi wieku wydawała się niemal niemożliwa, a jednak… po kilkunastu godzinach czytania doszedłem do stron o impotencji wynikającej z uzależnienia od pornografii. Wszystkie symptomy się zgadzały.

Jakieś 300 GB. Poza tym założyłem ochronny filtr rodzicielski na pornografię K9 i podjąłem decyzję, że to koniec.

Po 14 latach codziennego oglądania filmów porno w jednej chwili usunąłeś wszystkie filmy?

Wstyd i upokorzenie, które przeżyłem, nie dając rady z tą dziewczyną wystarczyło. To była trauma i sam do tego doprowadziłem. Cały czas mam to uczucie w głowie. Poza tym strach przed trwałą impotencją skutecznie potrafi wstrząsnąć. Nie wyobrażam sobie życia na tabletkach. Wiedziałem, że doszedłem do ściany. Nawet nie rozważałem, czy mam porzucić porno. Było to oczywiste. Byłem zły na siebie, ale z nadzieją, że pozbędę się tego uzależnienia. Nigdy wcześniej nie miałem tak silnej motywacji.

Zacząłeś terapię?

Od początku lipca jestem na odwyku. Czuję się fantastycznie. Nie czuję się zmęczony, skończyły się problemy z zasypianiem, wstawaniem, poprawił mi się wzrok. Nawet znajomi, szczególnie koleżanki mówią, że zachowuję się jakoś inaczej. Faktycznie czuję się o niebo lepiej. Jakbym zrzucił jakiś wielki ciężar z pleców, do którego dokładałem każdego roku kolejne kilogramy. Poprawiły mi się relacje z ludźmi, jestem pewniejszy siebie, potrafię spojrzeć sobie w oczy w lustrze. Nagle mam dodatkowe godziny czasu wolnego, powróciłem do swoich dawnych pasji i mam mnóstwo energii przez cały dzień. Wreszcie mam kontrolę nad swoim życiem, porno przestało mnie ograniczać. A negatywne uczucia przestały mnie sabotować, nie mam tego dziwnego wstydu, jestem ciągle uśmiechnięty. Jestem przeciwieństwem siebie z przed kilku miesięcy.

Jesteś pod opieką specjalisty?

Bałem się, że trafię na takiego, który powie, że to nie pornografia, lekarza starszej daty, który nie zdaje sobie sprawy, jak dziś faceci korzystają z pornografii - że to nie jak kiedyś kilka zdjęć w gazecie, tylko wielogodzinne, codzienne oglądanie filmów, które rujnuje psychikę, życie osobiste i seksualne. Naczytałem się wypowiedzi osób, którym wręcz zalecano porno i przepisywano tabletki. Po ich zażyciu faktycznie wracali do gry, ale taka terapia nie działała na źródło problemu.

Dlaczego założyłeś bloga?