Młodzi, którym się chce

Przepiękna idylla, w której można leżeć całe dnie w łóżku na garnuszku rodziców wcale nie jest taka kusząca. Młodzi powinni działać i przestać marnować czas, którego już nigdy nie odzyskają.

Koło dedykowane jest wszystkim chcącym poszerzyć wiedzę w tym zakresie. Członkowie spotykają na wykładach znamienite postaci ze świata sztuki, prawa i biznesu: historyków sztuki, prawników, dyrektorów najważniejszych warszawskich galerii i muzeów, właścicieli domów akcyjnych, oraz kolekcjonerów. Lista nazwisk prelegentów jest tak długa, że aż nie chcę jej rozpoczynać, nie mogąc z czystym sumieniem wybrać najważniejszych gości, pomijając przy tym pozostałych.

– Bo w to wierzę. Uważam, że warto wyznaczać sobie cele i je realizować – odpowiada. – Poza tym, sprawia mi to dużą radość, mimo ilości czasu, jaki temu poświęcam. W pierwszym roku działania koła pochłaniało cały mój czas i uwagę. To był mój główny temat rozmów ze znajomymi, nawet jeżeli nie byli prawnikami lub miłośnikami sztuki [potwierdzam, wiele naszych kaw na tym „upłynęło”] – mówi Aleksandra.

Za największy sukces koła, uważa to, że zostało zauważone, docenione i zrozumiane. – Na początku trudno było mi wyjaśnić pomysł łączenia prawa i sztuki. Teraz jednak nie muszę już niczego tłumaczyć. Poza tym, na nasze spotkania przychodzą zarówno studenci prawa oraz SGH, jak i przyszli artyści. Wysłuchują wykładów prelegentów, z których każdy, w momencie zapraszania, reagował bardzo entuzjastycznie na inicjatywę Law&Art – cieszy się.

Poza tym, Aleksander podjął się bardzo trudnego zadania samodzielnego stworzenia od podstaw polskiej wersji gry Balderdash, która w wielkim skrócie polega na kreatywnym wymyślaniu absurdalnych faktów i oddzielaniu tych zmyślonych od prawdziwych, aby zyskać punkty. Dzięki grze Alka będzie można dowiedzieć się o istnieniu naukowców, którzy wąchają zestresowane żaby, oraz takich, którzy obserwują zachowania szarańczy podczas oglądania Gwiezdnych Wojen. Poznamy także pana, który jest lektorem „Mody na sukces” i pierwszego zdobywcę medalu olimpijskiego dla Botswany.

Aleksander opowiada, że chcieli na przykład w Poznaniu pikników, takich jakie parę lat temu odbywały się w stolicy. I znalazł się Franciszek Sterczewski, który zaczął je w Poznaniu robić. Ten sam, niewiele starszy ode mnie chłopak, jest współorganizatorem sobotniego Urban Marketu na Wildzie, gdzie swoje produkty wystawi moja ostatnia bohaterka, która uruchomiła kilka dni temu, w swoim mieszkaniu, manufakturę marmolady. Będzie sprzedawała „Dżemy dla nieśmiałych”, z etykietami pomagającymi wyrazić swoje uczucia, a będą im odpowiadać konkretne, pasujące do nich smaki – słodkie lub ostre, łagodne lub zmysłowe.

Robi praktycznie wszystko, nie wystarczają jej artystyczne studia, które podjęła rok temu i praca, a właściwie dwie (Małgosia jest sprzedawczynią w sklepie z organiczną żywnością i baristką). – Mnie się nudzi, jak czegoś nie robię – śmieje się Małgosia. I dodaje: – Mam tak skonstruowany umysł, że moja głowa produkuje za dużo pomysłów, ciągle wymyślam nowe. Kiedy sobie popatrzę na moje pokolenie, to faktycznie, w porównaniu z resztą ludzi sporo pracuję. Jako dziecko poszłam do szkoły muzycznej, a rodzice zapisali mnie na wiele dodatkowych aktywności. Od zawsze byłam ciągle czymś zajęta. Przyzwyczaiłam się do tego, że muszę coś robić. I to mi zostało – kończy Małgosia Piernik.