Kable za 14 złotych sprzedawał "audiofilom" po 500. Poezja dźwięku za dziesiątki tysięcy

Ile można wydać na na sprzęt muzyczny? Na pewno dużo, jeśli jesteście właścicielami studia nagraniowego lub profesjonalnymi muzykami. Ile zapłacimy za sprzęt do słuchania muzyki? To zależy od zaangażowania słuchacza. Indywidualne potrzeby zazwyczaj zaspokaja odtwarzacz za kilkaset i słuchawki za sto, maksymalnie dwieście polskich złotych. Zazwyczaj.

"Audiofile" są wystarczająco nakręceni, żeby wydawać tysiące złotych, ale biznes podkręcają też sami producenci. Produkty w katalogach opisuję w iście poetycki sposób.

Jeśli chcesz natomiast zainwestować w sprzęt do salonu, dobrej klasy kolumny to wydatek około pięciu tysięcy złotych. Wśród klientów mniej obeznanych z tematem pierwszym wyborem będą popularne marki ekskluzywne typu Bose, Bang & Olufsen czy Altec Lansing. Zaznajomieni z rynkiem postawią na bardziej niszowych producentów, takich jak polska Harpia czy francuski Focal.

Dzięki zastosowaniu takiego materiału wysokie dźwięki brzmią "wyraźnie, a zarazem dyskretnie, soczyście, dźwięcznie, miękko, subtelnie i z gracją" (jak czytamy na stronie polskiego dystrybutora). Inne model tej samej firmy kosztują w Polsce 66, a nawet 82 tysiące złotych.

Podobnie ceni się topowa firma Sonus. Model ELIPSA kosztuje 70 tysięcy złotych. Model Faber Amati Anniversario 82 tysiące. O tych drugich na stronie audio.com.pl czytamy, że są "Wytrawne i wyrafinowane, z naturalną barwą, dynamicznym basem i detalem wkomponowanym w spójny, czytelny obraz. Dalekie od wszelkich skrajności i manipulacji, zdrowe, nasycone ale nieprzeładowane".

Najmniej zrozumiałym dla laików jest koszt kabli, który osiąga równie astronomiczne ceny. Przeciętne kształtują się one na poziomie 3 do 6 tysięcy złotych. Pojawiają się jednak modele osiągające astronomiczne ceny 100 tysięcy złotych lub więcej. Ktoś niedawno zrobił zestawienie najdroższych tego typu kabli na świecie, którą to listę otwierał Siltech Royal Signature Emperor Double Crown, wyceniany na 190 tysięcy złotych.

O tym, jak wielce odbiór dźwięku zmienia się po zastosowaniu tych niepozornych kabli zasilających cały sprzęt, czytamy dalej, w jednym z opisów kabla sieciowego firmy Oyaide (kosztującego 3 tysiące złotych): "Jak za dotknięciem zaczarowanej różdżki scena dźwiękowa odjeżdża o dobrych kilka metrów. GPX-Re (model testowanego kabla - red.) wnosi do systemu iście stoicki spokój połączony z wręcz chirurgiczną precyzją i szybkością. Efekt porównywalny jest do jazdy ekskluzywną limuzyną. Japońska sieciówka przywraca właściwy dystans między słuchaczem a artystą. Kabel ten sprawia przede wszystkim, że za muzykami nie ma ściany, kotary, nie ma niczego poza czarną otchłanią, w którą dźwięki wpadają jak w nieskończenie głęboką studnię. Kabel ten sprawia, że w fragmentach kiedy nic nie gra, powinniście Państwo usłyszeć coś, co nosi miano głuchej ciszy. Oyaide to niedościgniony mistrz czarnego tła i niewymuszonego spokoju opartego na wyczuciu własnej siły". Pamiętać należy, że jest to opis niespełna półtorametrowego kabla służącego do podłączenia całego sprzętu do kontaktu.

O innym modelu kabla zasilającego czytamy, że "Wysokie tony lśniły i czarowały, głos wokalu był słodki, kremowy i gładki niczym rurka florencka z najlepszej cukierni. Za to czarny i mocny jak podwójne espresso wokal Armstronga idealnie komponował się z zadziornymi dęciakami".

Trudno nie odnieść wrażenia, że doznaniom muzycznym autora towarzyszą niemalże mistyczne przeżycia a odbiór dźwięku to ekstatyczne doznanie.

Wielu, nawet wewnątrz środowiska audiofilskiego, stwierdza od czasu do czasu, że ten sprzęt z najwyższej półki to "tak na prawdę ściema". Że rzeczywiście pewne technologiczne nowinki w tej dziedzinie mają sens, ale wiele wysoko wycenianych innowacji ma już znikomy wpływ na jakość dźwięku. Wielu twierdzi, że ten cały "biznes" to pomysł firm "audiofilskich", które robią pieniądze na ogromną skalę nie na dobrym dźwięku, a na jego złudzeniu. Wystarczy dobry marketing.