"Byłem pewien, że dostanę kulkę w głowę". Wywiad z porwanym przez piratów kapitanem Phillipsem

Nie sądzę. Po prostu chcą mnie oczernić. Co do ignorowania ostrzeżeń, to nie można tego tak nazwać.

To były tylko zalecenia. Nie miały sensu jeśli spojrzymy na cel, do którego płynęliśmy. Maersk Alabama płynął z Dżibuti do Mombassy. Jeśli pan spojrzy na mapę to zauważy pan, że omijając ten rejon mielibyśmy ponad dwa razy dłuższy rejs. To nie miałoby sensu.

Tak. Już dzień wcześniej ścigały nas trzy motorówki. Tyle, że bandyci wybrali zły moment do ataku. Morze było lekko wzburzone, więc mieli problemy z zaczepieniem drabiny do abordażu. Wykorzystaliśmy ten fakt i za pomocą pewnych manewrów udało nam się odeprzeć ich atak.

Mnie złapano, ale moim ludziom udało się uciec i ukryć w jednym z pomieszczeń na statku, które stało się ich twierdzą. Stamtąd marynarze przejęli kontrolę nad Maersk Alabamą i uniemożliwili piratom operowanie statkiem. Poprzez rozbujanie okrętu udało się zatopić ich motorówkę, co uniemożliwiło im ewentualną ucieczkę. Na dodatek moim ludziom udało się uwięzić ich przywódcę, dzięki czemu mogli negocjować moje uwolnienie.

Piraci mieli wypuścić mnie, a moi ludzie ich człowieka. Mieliśmy pozwolić im uciec. Zaproponowałem, by do wymiany doszło na łodzi ratunkowej. W każdym innym przypadku piraci mieliby szansę po raz kolejny przejąć kontrolę nad statkiem, a tak bez swojej drabiny nie mieli szans powrotu na Maersk Alabamę. Jedyny problem był taki, że kiedy wypuszczono ich człowieka piraci zmienili zdanie i postanowili zabrać mnie ze sobą.

Nic z tych rzeczy. Po prostu miałem zamiar pozbyć się piratów z mojego statku. Wiedziałem, że jedyną szansą jest zwodowanie łodzi ratowniczej i zwabienia ich na nią. Tyle, że miałem nadzieję, że uda mi się jakimś cudem im uciec. Nie sądziłem, że mi się to nie uda.

Nie byłem zainteresowany tym, by bliżej ich poznać. Porwali mnie, traktowali mnie instrumentalnie. Byłem z nimi tylko po to, by mogli na mnie zarobić. Wiedziałem, że moje życie dla nich się nie liczy. Kilka razy celowali do mnie z AK-47 i robili ruch, jakby do mnie strzelali. Wiedziałem, że jeśli nie dostaną okupu, zginę.

Tak, tak rozmawiałem. Na tyle, na ile musiałem. Nawet zdarzyło nam się żartować... Raz ja śmiałem się z czegoś co oni nieudolnie robili, raz oni śmiali się ze mnie. To chyba normalne, że przez cztery i pół dnia nie będziemy siedzieli i się na siebie gapili. Po jakimś czasie zaczynacie ze sobą rozmawiać. Powtarzałem im głównie to, by mnie wypuścili. Nie chciałem za to nic wiedzieć o ich życiach. Bo choć mówili, że sytuacja ich do tego zmusiła, to wiem, że w Somalii można inaczej zarabiać. To był ich samodzielny wybór. Jedyne co tak naprawdę mnie zaciekawiło to to, że ich przywódca urodził się w chrześcijańskiej rodzinie i dopiero później przeszedł na islam.

Nie. Bardzo chciałem przeżyć, ale byłem przekonany, że moja historia skończy się kulką w głowie. Nie spodziewałem się, że amerykańskim wojskom uda się mnie odbić.

Miałem naprawdę wielkie szczęście, że udało mi się wyjść z tego cało. Trzech napastników zginęło. Ostatniego pirata uratowało tylko to, że był na pokładzie innego statku i prowadził negocjacje.

Absolutnie nie. Mam te sprawy za sobą. Ten człowiek jest zły. Chciał mnie zabić. Miał gdzieś moje życie i to kim jestem. Dlaczego miałbym się z nim zobaczyć? Przez tego człowieka przeżyłem prawdziwy koszmar. Jest bandytą, który zasługuje na więzienie.