"A pamiętam, gdy męczarnią były 2 km". Bieganie z perspektywy czasu

Z tego samego powodu, z którego wzięłam udział w Orlen Warsaw Marathon. O konkursie dowiedziałam się przypadkiem, podczas spotkania biznesowego z jedną z agencji reklamowych. Z dużą dozą humoru i spontaniczności nakręciłam film o bieganiu. Okazało się, że wygrałam. Może dlatego, że to, co mówiłam było naprawdę szczere. Chyba nikomu nie trzeba mówić, jak się czuje ktoś, kto jeszcze w życiu niczego nie wygrał.

Biegam regularnie od 1,5 roku. Zaczęłam, żeby zniwelować stres, dla relaksu.  Tylko tak łapię dziś dystans do tej – trzeba przyznać – dość dynamicznej i szalonej rzeczywistości.

Nauczyłam się przede wszystkim systematyczności. Pamiętam swój pierwszy bieg - 25 minut i 2 km. Brzmiało niby OK, bo przecież od 3 lat byłam 5 razy w tygodniu na fitnessie, więc pomyślałam, że dam radę. To była droga przez mękę... Pamiętam to doskonale, po 18 minutach błagałam, żeby już się zatrzymać, ale dobiegłam. Potem każdy kolejny raz okazywał się lżejszy.

Wstępnie 2 km, potem 4 km i tak stopniowo motywowałam się do kolejnych kroków, ale tylko wtedy, kiedy czułam, że dam radę, nic na siłę. Wreszcie przyszedł czas na "big step", przekroczyłam 10 km i to był dla mnie duży sukces. bo wiem, jak wielką drogę przeszłam. Nie nadwyrężę tematu jeśli powiem „od nienawiści do miłości absolutnej”.

To był dla mnie istotny dowód na to, że boimy się tego, co nowe, ale kiedy zaczynamy to robić, wszystko wydaje się całkiem przyjemne, bo już znane.

Mój udział w Orlen Warsaw Marathon był czysto przypadkowy. Nigdy nie biegałam dla osiągnięć, nigdy nie chciałam też podejmować rywalizacji, jestem od tego daleko. Biegam przecież dla zdrowia, dla relaksu i tylko takie bieganie preferuję, ale jednak dałam się przekonać…

Pełen Maraton to chyba nie dla mnie, to jednak już dość znaczny wysiłek i wyczyn. Nie ukrywam, że spodobało mi się, cudowna atmosfera, fajni ludzie, więc może w przyszłości bieg nocny, a może coś innego - zobaczymy. Tym razem na pewno namówię znajomych.

Muszę przyznać, że dotąd różnie z tym bywało. Na siłowni zawsze, podczas biegania open air - niewiele.  Muszę przyznać, że moją ciekawość pobudził Robert Korzeniowski, który fachowo wyjaśnił mi, jak ważne jest skuteczne nawodnienie podczas biegania.

Było bardzo sympatycznie i muszę określić to, jako cudowną przygodę. Raczej unikam celowego "zaczepiania" osób znanych, a tutaj muszę przyznać, że przeżycie niesamowite. Robert to cudowny, uśmiechnięty człowiek, no i autograf na koszulce pierwszego Orlen Warsaw Marathon w moim wykonaniu – bezcenny.