Mirroring to technika uwodzenia i sposób na zdobycie sympatii. Zasada jest banalnie prosta

• Technika lustrzana polega na swego rodzaju naśladowaniu osoby, której przychylność chcemy zdobyć
• Ujednolicenie naszych gestów, języka ciała i pokazywanych emocji zbliża nas do siebie i pozwala zrozumieć się lepiej
• Odbieranie i rozumienie języka ciała jest kluczem do zastosowania mirroringu

Lustrzana technika uwodzenia

Mówiąc o komunikacji międzyludzkiej, musimy pamiętać, że nie chodzi tylko o słowa, lecz także o język ciała – mimikę, gesty, całą naszą postawę. Słowa przez nas wypowiadane są tylko połową sukcesu. Metoda lustrzanego odbicia wykorzystuje je w pełni. Chodzi w niej bowiem o przyjęcie roli zwierciadła, w którym osoba, którą chcemy "uwieść" (romantycznie czy poprzez zdobycie jej przychylności) zobaczy w nas siebie samego.

Najciekawsze jest to, że nie jest to żadna nowa polegająca na manipulacji sztuczka czy związkowy tip. To wykorzystanie umiejętności i skłonności, w które wyposażyła nas ewolucja. Musieliśmy umieć zidentyfikować i zrozumieć gesty, wykonywane przez innych ludzi.

Szybkie określenie czy mamy do czynienia z gniewem, czy akceptacją kiedyś zapewniało nam przetrwanie. Odebranie sygnałów behawioralnych i dostosowanie się do nich pozwalało także iść za stadem – dostosować się do grupy, w której przebywanie zapewniało bezpieczeństwo.

Dzisiaj komunikacja odbywa się na o wiele wyższych poziomach, wiele gestów ma symboliczne znaczenie nadane przez kulturę. Mimo tego odzwierciedlanie zachowań drugiego człowieka potrafi przynieść nam korzyści w dzisiejszych czasach nie mniej wartościowe niż kiedyś.

Metoda lustrzanego odbicia nazywana także mirroringiem to jedna z technik programowania neurolingwistycznego, która zakłada modyfikację sposobu przeżywania i odbioru rzeczywistości, co ma prowadzić do wytworzenia pożądanych wzorców zachowań. Mirroring polega na harmonizowaniu naszych gestów, mimiki, zachowań, słów, w taki sposób, by pokazać drugiej osobie, że wraz z nią współodczuwamy. Celem jest nie tylko przekazanie drugiej osobie "rozumiem cię", ale także "jesteśmy podobni, jestem taki, jak ty". Dążymy więc do stworzenia harmonii między nami a drugim człowiekiem.

Technika lustra może być świetnym sposobem na zdobycie sympatii nowo poznanej osoby poprzez szybkie skrócenie dystansu i stworzenie pozorów bliskości, "swojskości", tak jakbyśmy znali się dłużej niż w rzeczywistości.

Często "techniki" tej używamy intuicyjnie, gdy np. poznając kogoś nowego, odwzajemniamy uśmiech, gdy on się uśmiecha lub zaczynamy rozmowę na temat wspólny, by dojść do konkluzji, że obydwoje uważamy tak samo – przykładem na to może być nawet small talk w sklepie o rosnącej drożyźnie czy rozmawianie o stresującym egzaminie z innym studentem.

Przede wszystkim chodzi jednak o gesty i postawę. A tej możemy użyć w lekko podrasowanej formie, by z techniki lustrzanej uczynić sposób uwodzenia.

Niektórzy zwolennicy technik programowania neurolingwistycznego wyraźnie odróżniają mirroring od matchingu, wskazując, że mirroring polega wyłącznie na "graniu lustra".

Uśmiechamy się, gdy nasz rozmówca się uśmiecha, gdy on zakłada lewą nogę na prawą, my zakładamy prawą na lewą, tak, żeby widział w sobie nasze odbicie. Marszczymy nos, gdy on marszy nos, zanim w ogóle poczujemy nieprzyjemny zapach. Matching ma być ogólnym i bardziej dyskretnym dostosowywaniem zachowania do rozmówcy.

Zakochanie w zwierciadle

Gombrowicz napisał kiedyś, że: "Człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego człowieka". (By za chwilę dodać: "chociażby ta dusza była kretyniczna"). A jego słowa mają potwierdzenie właśnie w technice lustrzanej.

Zgodnie z nią naśladowanie zachowań kogoś, kogo chcemy mieć za partnera, najszybciej sprawi, że uzyskamy jego sympatię, a zauroczona osoba zacznie uznawać nas za swoją bratnią duszę, bo będziemy sprawiać, że poczuje się przy nas naturalnie i w pełni zrozumiana.

Rozpocząć mamy od małych gestów, jak:

• obserwowania rozmówcy, gdy do nas mówi - bez patrzenia na dłonie czy w telefon, utrzymywania kontaktu wzrokowego z partnerem, patrzenia głęboko w oczy przez kilka sekund,
• nieznacznego pochylania się w kierunku rozmówcy, gdy prowadzimy z nim rozmowę,
• pewniej pozycji - wyprostowanych pleców, dłoni wyjętych z kieszeni, luźnych ramion, patrzenia w oczy lub przed siebie
• spokojnych gestów - brak wzruszania ramionami, pocierania rąk, przygryzania ust czy stukania nogą ze zdenerwowania, bo każdy z tych gestów ujawnia naszą niepewność

Lustrzana metoda jest szczególna, ponieważ pozwala zrozumieć, co druga osoba czuje, zanim ta wyrazi to werbalnie lub nawet jeśli nie wyrazi tego wcale. Poza tym pozwala także skupić nam się na realnych podobieństwach między nami a naszym rozmówcą, co może zupełnie zmienić nasze podejście do niego.

Testując tę metodę, należy pamiętać, by język ciała dostosować do rozmowy, której treść jest równie ważna. Kluczem jest dyskrecja, by rozmówca nie poczuł się przez nas "kopiowany" i empatia, która pozwoli nam wejrzeć głębiej.