Mamy jedne z najgorszych statystyk palenia w Europie. Zakaz sprzedaży saszetek może ją pogorszyć

Jak saszetki nikotynowe sprawdziły się w Szwecji?

Szwecja wprowadziła restrykcyjną politykę ograniczania palenia tradycyjnych papierosów. Prof. Karl Fagerstömzobrazował nie jednakową szkodliwość produktów zawierających nikotynę i umieścił beztytoniowe saszetki nikotynowe na końcu skali kontinuum ryzyka. Jego publikacja dała podstawę do wprowadzenia saszetek nikotynowych jako produktów zastępujących tradycyjne papierosy. Ostatecznie Szwecja stała się krajem z około 5% liczbą palących tytoń i uzyskała status kraju "wolnego od dymu tytoniowego".

Parę istotnych kwestii dotyczących saszetek nikotynowych wymaga dalszej obserwacji. Jednym z priorytetów jest ocena długotrwałych następstw stosowania saszetek nikotynowych i w jakim zakresie mogą przyczyniać się do zaprzestania palenia tradycyjnych papierosów, ale też porzucenia nałogu nikotynowego. Kontrola ich składu a przede wszystkim czystości chemicznej stosowanej nikotyny jest ważna dla zapewnienia właściwej jakości saszetek nikotynowych.

Saszetki nikotynowe zostały stworzone, aby dostarczać nikotynę zamiast palenia papierosów. Tylko w takim zakresie powinno być rozpatrywane ich stosowanie.

Istotnym jest więc rozróżnienie ograniczania szkód odtytoniowych poprzez stosowanie saszetek nikotynowych u długoletnich palaczy niemogących rzucić palenia, od inicjacji stosowania nikotyny przez osoby uprzednio niepalące. W takim przypadku nie ma mowy o redukcji ryzyka, bowiem dostarczanie nikotyny w każdej formie jest obarczone rozwojem choroby, jaką jest uzależnienie od nikotyny wraz z następstwami tego uzależnienia. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na ograniczanie promowania inicjacji nałogu nikotynowego poprzez edukację i respektowanie zakazów używania tego produktu przez nieletnich.

Jak działają saszetki nikotynowe?

Saszetki nikotynowe należą do doustnych systemów dostarczania nikotyny (ONDS), bowiem w odróżnieniu od snusu (tytoniu doustnego), nie zawierają tytoniu, ale nikotynę.

Składają się z saszetki celulozowej zawierającej sól nikotynową (syntetyczną lub pochodzącą z tytoniu), środek granulujący, wypełniacze i stabilizatory (mikrokrystaliczna celuloza, maltitol, guma arabska, hydroksypropyloceluloza), substancje równoważące pH (węglan sodu i wodorowęglan sodu), substancje słodzące (acesulfam K) oraz aromaty spożywcze.

Oprócz nikotyny pozostałe składniki saszetek nikotynowych są stosowane w produktach spożywczych. Ze względu na obecność uzależniającej nikotyny saszetki, podobnie jak papierosy, mogą być używane przez osoby powyżej 18. roku życia.

Po aplikacji, pomiędzy wargę a dziąsła, saszetki nikotynowej zawierającej poniżej 20 mg nikotyny/saszetkę uwalnianie nikotyny trwa dłużej (60–65 min) niż z konwencjonalnych papierosów (7 min) a osiągane stężenia substancji są w podobnym zakresie jak po wypaleniu papierosów. Taki powolny profil uwalniania nikotyny z saszetek ma istotne znaczenie, ponieważ szybki początek wchłaniania nikotyny jest uważany za istotny czynnik uzależniającego działania papierosów.

Górne stężenie nikotyny w saszetce nie powinno wynosić więcej niż 20 g. Granicę wyznaczono, ustalając wartości toksyczności ostrej nikotyny, czyli powodowanie zgonu po 0,5 – 1g spożytej nikotyny, co równoważne jest LD50 (dawce letalnej dla 50 proc. populacji) wynoszącej 6,5 – 13 mg/kg masy ciała. Pomocne były też obserwacje działań niepożądanych w obrębie jamy ustnej, układu oddechowego i układu sercowo-naczyniowego.