Reklama.
Reklama.
Reklama.
Lubaszenko: Trudno o empatię, bo każdemu nie chce się wstać, ale bierze się w garść i wstaje. W depresji to niemożliwe
Olaf Lubaszenko od lat zmaga się z depresją i z nadwagą, która jest jej skutkiem. – Tylko na tym polega specyfika depresji, że rzeczy błahe, nieistotne urastają do rozmiarów gigantycznych. Wstanie z łóżka jest czasem ponad siły człowieka – mówi w rozmowie z "Newsweekiem".
Reklama.
Depresja to powszechna choroba, jak nazywa ją Olaf Lubaszenko – "demokratyczna", bo dotyka i bogatych, i biednych. Sam zmaga się z nią od wielu lat. W chorobę zaczął popadać podczas reżyserowania kolejnych filmów. Jak mówi w rozmowie z "Newsweekiem" był to dla niego ogromny wysiłek emocjonalny. Dlatego z czasem zaczął odgradzać się od ludzi, przestał wychodzić z domu.
Wtedy też zaczął tyć. Lubaszenko nazywa otyłość i depresję chorobami bliźniaczymi. Przez nadwagę zaczął tracić role, przestał też grać w piłkę, która była jego wielką pasją. Lubaszenko przyznaje, że każde publiczne pojawienie się, wywoływało masę nienawistnych komentarzy. Bo ludzie nie są w stanie zrozumieć, że nie da się wstać z łóżka.
Przejawem braku zrozumienia były komentarze, zarówno obcych ludzi, jak i przyjaciół, że powinien "wziąć się w garść", albo ktoś go powinien "postawić do pionu". Teraz jednak, dzięki psychoterapii i lekom Lubaszenko wychodzi z choroby. Chce też walczyć z nadwagą.
W rozmowie z Wojciechem Staszewskim z "Newsweeka" Lubaszenko sporo mówi też o dzisiejszej polityce i tym, co udało nam się przez 25 lat osiągnąć. Ludziom, którzy to kwestionują zarzuca złą wolę. Przyznaje też jednak, że nie udała nam się klasa polityczna. Jego zdaniem politycy są nadęci, choć nic sobą nie reprezentują. Poza tym partie są zarządzane wodzowsko, a to zabija wszelką dyskusję.
Źródło: "Newsweek Polska"
czytaj także:
Reklama.
Nic szczególnego, są tacy, którzy tak całe życie spędzają. Ale w moim wypadku była to drastyczna zmiana stylu życia. Przez lata nie poszedłem do żadnego lekarza. Wydawało mi się, że to minie, że wróci radość życia. Zresztą pracowałem wtedy, nawet wyreżyserowałem jakiś serial, jeden musical. Ale za to się płaci.
Źródło: "Newsweek Polska"
Tylko na tym polega specyfika depresji, że rzeczy błahe, nieistotne urastają do rozmiarów gigantycznych. Wstanie z łóżka jest czasem ponad siły człowieka. Dlatego tak trudno o empatię, bo każdemu czasem nie chce się wstać, ale bierze się w garść i wstaje. W depresji to bywa niemożliwe.
Źródło: "Newsweek Polska"