Bezmyślność turystów w górach. Dlaczego dochodzi do tragedii? "Są służby ratownicze, mam telefon, to sobie poradzę"

– Mieliśmy też ostatnio przypadek wujka z małym dzieckiem na szlaku w Tatrach – mówi Zaród. – Nieodpowiednie obuwie spowodowało upadek mężczyzny, który niósł chłopca. Skończyło się na złamanej miednicy dziecka, a mogło dojść do tragedii – opowiada ratownik.

Praprzyczyną wszystkich nieszczęść w trakcie turystycznych wypraw w górach jest brak elementarnej wiedzy na ten temat, przecenianie swoich możliwości oraz lekceważenie potęgi natury. Z tego na szlakach biorą się panie ze szpilkami i panowie z sandałami. – To, że w Warszawie jest pięknie i ciepło, nie znaczy, że tak samo jest w górach – podkreśla Mariusz Zaród z podhalańskiego GOPR-u.

Niedawno w serwisie Tatromaniak ratownik Andrzej Maciata opublikował list do turystów, w którym nie przebierał w słowach.

Buty na obcasach, na płaskiej podeszwie, nieodpowiednie ubranie, zabieranie na trudne szlaki małych dzieci – nawet w wózkach, schodzenie ze ścieżek (bo szybciej i mniej tłoczno), zła kondycja fizyczna (standardowa i stosunkowo łatwa trasa do Morskiego Oka to 10 km) – grzechy polskich turystów można wymieniać jednym tchem. – Nie ma na ten temat edukacji . Staramy się to robić własnym sumptem – przekonuje Mariusz Zaród. – Trochę pomagają nam w tym media mówiąc o tym problemie. My ze swojej strony od lat prowadzimy szkolenia dla dzieci i młodzieży – dodaje.

Ratownik żali się, że system edukacji szkolnej całkowicie pomija kwestię nauczania o bezpieczeństwie w górach. – W Polsce jest tak, że uczymy się w szkole jak przejść przez pasy dla pieszych, ale nikt nie mówi jak należy spakować plecak przed wyjściem w góry czy jak korzystać z mapy – wyjaśnia. – Kiedyś takie elementy pojawiały się na takim przedmiocie.... – Przysposobienie obronne? – pytam. – Dokładnie tak.

Pomimo braku edukacji w tym zakresie, to paradoksalnie dzieci i młodzież mogą pochwalić się największymi umiejętnościami i wiedzą. Zaród opowiada o wycieczce szkolnej w Tatrach, podczas której uczennica podstawówki skręciła kostkę. – Nauczycielka spanikowała, a uczniowie powiedzieli jej, gdzie ma zadzwonić po pomoc i jak jej udzielić poszkodowanej do czasu przyjazdu ratowników – przyznaje ratownik. Okazało się, że dzieci w zeszłym roku były na ścieżce edukacyjnej organizowanej przez GOPR, ale nauczycielka już nie. – Przyznała, że sytuacja ją przerosła i spanikowała – dodaje Zaród.

W Polsce takie wypadki pokrywa NFZ. Naczelnik podhalańskiej grupy GOPR podkreśla, że obowiązkowe ubezpieczenie w górach nie sprawi, że ludzie będą ze sobą zabierali głowę na trasę.

Po chwili dodaje: – Może jednak trochę uświadomi ludziom, że jeśli potrzebują do wyjścia w góry ubezpieczenia, to należy je traktować poważnie.