Ile Jeepa jest w Renegade? Dziwiłem się zanim do niego wsiadłem, potem zmieniłem zdanie

W wersji, którą widzicie na zdjęciach, początkowo ochrzciłem go żółtą pszczołą, ale kilka przejechanych kilometrów i sam rozmiar, sprawiły, że bardziej z niego bąk niż pszczoła. Kolorami można trochę pożonglować, bo jest ich aż 10 oraz 9 różnych dwukolorowych kombinacji nadwozia. Projektanci stawiają jednak na wyróżnianie się i promują Renegade’a w żywszych wersjach kolorystycznych.

Wersja TrailHawk jest generalnie fajnie podkreślona. Projektanci zadbali o akcenty, które nam o tym przypominają. To także wersja dla tych, którzy chcą jednak trochę dać auto w kość w terenie. Ma podwyższony prześwit i osłony podwozia.

Renegade jest kwadracikiem pełną gębą i przyznam szczerze, że nieco mnie tym ujął. Tak jak z przodu światła są okrągłe, tak z tyłu to mocno opakowane kwadraty, z których miga do nas mniejsza gwiazdka. Przez kilka chwil stałem wieczorem na awaryjnych i na moment się na tym widoku zawiesiłem.

Auto przy swoich masywnych zderzakach, nadkolach, bokach i prześwicie, wydaje się być bardzo solidne. W miasto można jechać bez strachu, w teren bez kompleksów.

Gdy wsiadłem do środka, pierwsze wrażenie to mały szok, jak wysokie jest to auto. Nie pamiętam, kiedy miałem aż tyle wolnej przestrzeni nad głową. Jest naprawdę przestronnie, można się przeciągać na wszystkie strony.

Wzrok wędrował mi także co jakiś czas do systemu audio. Nie tylko dlatego, że wyróżniał się czerwonymi wstawkami, ale i dlatego, że pochodził od Beats. Młodzieżowa, „lekka” marka ciekawie tu wygląda, ale może to tylko mi rzuciło się w oczy?

Jeepy z automatu kojarzymy z terenem. W przypadku Renegade’a jest zupełne odwrotnie. Jeep stworzył go jako miejskiego SUVa. To tutaj jest jego główne pole działań, nie odwrotnie. I jeżdżąc po mieście daje poczucie może nie niezniszczalności, ale wyjątkowej pewności. Wjedzie na wszystko w granicach rozsądku, nie potrzebuje 2-3 miejsc parkingowych, by sensownie się zaparkować, a do tego nie sprawia wrażenia auta, na które trzeba chuchać i dmuchać. Amortyzuje nierówności i nie kłania się w pas przed śpiącymi policjantami.

Na ulicach Warszawy naprawdę sprawił miłe zaskoczenie. Nieco gorzej było jednak w dłuższej trasie. Wziąłem go w standardową 200-kilometrową przejażdżkę w jedną stronę. Około trzy godziny łącznie z wyjazdem z Warszawy… po prostu mnie zmęczyły. Kocham jeździć, a autentycznie nie pamiętam, kiedy ostatni raz chciałem być już na miejscu. Nie dlatego, że w środku jest niewygodnie. Po prostu większe prędkości to nie jest środowisko, w którym czuje się najpewniej, a prędkość daje się odczuć.

2-litrowy silnik diesla dla niektórych mógłby być w Jeepie zbrodnią, ale tutaj miło zaskoczył. Wciąż jestem pod pozytywnym wrażeniem spalania, które wygenerował komputer po tygodniu jazdy w mieście i w trasie. 8l na 100km to wynik naprawdę satysfakcjonujący i przyznam, że nie spodziewałem się mniej niż 10-tki. Wspomniana jednostka ma 170KM i 9-stopniową skrzynię biegów. Ten czteronapędowy zestaw jest dostępny tylko w wersji TrailHawk. Jednocześnie do wyboru jest seria mniejszych i jeszcze bardziej miejskich silników. I tam nie wszystkie są z napędem na cztery koła. Ale przecież od Renegade’a nie tego oczekuje się w pierwszej kolejności.