Metoda hygge, czyli bądź szczęśliwy jak Duńczyk. Proste rady, które wymiernie wpływają na życie. Jest też o Facebooku

Hygge możemy określić jako sztukę tworzenia przyjaznej, intymnej atmosfery, jako socjalizację dla introwertyków, ale i dążenie do codziennego szczęścia. To cieszenie się małymi przyjemnościami dnia codziennego. Chodzi o to, by doświadczać hygge poprzez atmosferę relaksu, komfortu i bycia razem na co dzień.

Czy rośnie mi ego? Trudno powiedzieć, ponieważ inną rzeczą, którą Duńczycy bardzo sobie cenią jest skromność i która w pewnym sensie jest przeciwieństwem hygge. Oczywiście jesteśmy bardzo dumni z sukcesu, jaki poświęcona mu książka odnosi na całym świecie. Przetłumaczono ją już na 20 języków, sprzedaliśmy niemal milion kopii i to wszystko napawa mnie dumą.

Nie, nie uważam tak, ale sądzę, że bardzo wielu ludzi na świecie szuka nowej życiowej drogi. Bardzo ciekawym przypadkiem jest Korea Płd., którą odwiedziłem. Mnóstwo osób stamtąd ma takie poczucie: "W ostatnich latach bardzo się wzbogaciliśmy, ale pieniądze nie oznaczają wcale, że żyje nam się lepiej". Myślę, że my-Duńczycy jesteśmy dobrzy w tym, że patrzymy z równą uwagą na wszystkie aspekty tworzące jakość życia.

Nie, istnieją trzy kategorie szczęścia. Pierwsza jest biologiczna, tzn. mamy takie geny, a nie inne i już, nie zmienimy ich. Druga kategoria obejmuje kraj, w którym przyszliśmy na świat, miasto, w którym żyjemy, warunki polityczne, czy równouprawnienie kobiet i mężczyzn albo poziom bezrobocia. No i wreszcie trzecia kategoria, czyli osobiste wybory życiowe. Myślę, że hygge dotyczy właśnie tej ostatniej.

Do tego, że stawiając sobie coraz większe cele, tak naprawdę oddalamy się od szczęścia. Ono gdzieś ucieka. Kolejną rzeczą uniwersalną jest to, że porównujemy się z innymi. Jeżeli sąsiad ma lepsze dochody, to jestem mniej szczęśliwy, nie ważne, ile zarabiam. Ważną rzeczą jest nauczyć się po prostu zapomnieć o porównaniach. To jest droga do szczęścia.

To dzisiejsze czasy powinny dostosować się do hygge (śmiech). Oczywiście, idea ma ponad 200 lat, ale zmienia się na przestrzeni czasu. Uważam, że bardzo hygge jest np. wspólne oglądanie filmów, dobrym przykładem jest trylogia "Władcy pierścieni" - akcja toczy się powoli, jest pozytywne zakończenie. A przecież 60 lat temu nikt by nie oglądał filmów.

Tak, jest. Wydaje mi się, że w Danii potrafimy znaleźć równowagę pomiędzy pracą a czasem wolnym, po prostu życiem. Inaczej to wygląda w Polsce, inaczej w Korei Płd. Poziom szczęścia zależy od różnych rzeczy - ale jeśli spojrzymy na ranking, gdzie Dania jest na pierwszym miejscu (7,5 pkt), a najniżej są takie kraje jak Syria czy Afganistan (3 pkt), różnicę można wyjaśnić właśnie podejściem państwa do obywateli czy po prostu polityką.

A ja jak mogę wpłynąć na działania państwa, żebym czuła się lepiej?

Myślę, że Polki całkiem niedawno pokazały swoją siłę, sprzeciwiając się woli polityków. I myślę, że tędy droga, tak trzeba. To ty wiesz, co jest dla ciebie ważne i co sprawia, że jesteś szczęśliwa albo nieszczęśliwa. Istnieje takie spektrum wyboru - na jednym biegunie mamy pełną kontrolę, na drugim nie mamy jej wcale. Jeśli chodzi o politykę, jest gdzieś pośrodku. Mamy na nią jakiś wpływ, natomiast on rośnie, gdy uda się nam stworzyć grupę. Im większa będzie, tym większy wpływ może wywrzeć. Wobec tego radziłbym zaangażować się i w ten sposób wpłynąć na sytuację w kraju.

Myślę, że ludzie w dużym stopniu kierują się swoimi marzenia, dlatego uważam, że warto rozmawiać o społeczeństwie, o tym, w jaki sposób je widzimy, jak powinno ono wyglądać. Na początek warto zwizualizować sobie w jakim chcemy żyć, mieć jego wspólną wizję, bo to bardzo dobrze wpływa na tworzenie poczucia sprawczości.

Z jednej strony warto być razem, z drugiej, jak twierdzisz, hygge jest świetne dla introwertyków.

A w książce piszesz o szczęściu, byciu razem, chwilach dla siebie - sprzedajesz takimi tekstami cukierkowy, idealny świat. Trudno mi to kupić.

W co tak naprawdę nie wierzysz?

Rzeczywiście Dania plasuje się na pierwszym miejscu w rankingu szczęścia i ktoś mógłby pomyśleć, że to jakaś utopia. A wcale tak nie jest. Jesteśmy szczęśliwsi niż inne kraje, mamy wysoką średnią szczęścia, ale to nie oznacza, że nie ma u nas ludzi nieszczęśliwych. Porównajmy to do Japonii - statystycznie średnio ludzie żyją tam najdłużej, ale zdarzają się Japończycy, którzy umierają w wieku 30 lat. W Danii mamy również swoje problemy. Mamy dobrą politykę, dobrze ułożone społeczeństwo, przyjaźnie zaprojektowane miasta i styl życia, który sprzyjają temu, by być szczęśliwym, ale podkreślam: nie każdy i nie zawsze jest szczęśliwy.