Kim byli bracia McDonald? Ten film pokazuje, jak naprawdę wygląda historia największej na świecie sieci fast foodów

Lata 50. ubiegłego wieku, do przydrożnego baru braci McDonald w San Bernardino przyjeżdża niejaki Ray Kroc, podejrzany typek, który od lat bezskutecznie stara się zbić fortunę. W tej chwili Kroc handluje czymś w rodzaju wielofunkcyjnych mikserów, ale jakoś nikt nie chce ich kupować - poza braćmi McDonald właśnie. Okazuje się, że ruch w ich knajpce jest tak duży, że obsługa nie nadąża z przygotowywaniem napojów.

Nic dziwnego, że film "McImperium” w reżyserii Johna Lee Hancocka koncentruje się właśnie na nim - postaci poczciwych braci McDonald są zaledwie zarysowane. To głosy w słuchawce, które nie chcą mlecznych koktajli z proszku zamiast z mleka, którzy kręcą nosem na rozrastającą się sieć franczyznobiorców, którym dobrze jest z tym, co już osiągnęli. Wydaje się naturalne, że na pierwszym miejscu zawsze musi być Kroc. Chce być gwiazdą, chce być nazywany Założycielem, co dobrze oddaje oryginalny tytuł filmu - "The Founder”.

Film nosi znamiona błyszczącej, przejaskrawionej reklamy z lat 50. - jest tak samo urzekający i trzeba go oglądać z takim samym przymrożeniem oka. Puszczane z płyty gramofonowej mówki motywacyjne, których nie powstydziłaby się współczesna korporacja, wywody o flagach, krzyżach i rodzinie, wreszcie zawsze niewinne twarzyczki dzieci, przyklejone do szyby McDonald’s i przeżywający niebiańską rozkosz klienci podczas jedzenia swojego burgera, jakby nie było tam dwóch plasterków ogórka, ale jakieś mocne narkotyki - wszystko sprawia, że mamy wrażenie, że znaleźliśmy się w trochę śmiesznym, trochę strasznym wesołym miasteczku. Które na dodatek rozciąga się na cały kraj - postmoderniści z Baudrillardem na czele mieli już na ten temat niejedno do powiedzenia.