Tajemnica zaskakującego wzrostu poparcia dla SLD. Czy nowi wyborcy to wkurzony na PiS "elektorat mundurowy"?

Kondycja polskiej lewicy nie odstaje jakoś szczególnie od trendów ogólnoświatowych. Jej pozycję podkopał z jednej strony flirt z neoliberalizmem, a z drugiej prawicowy populizm, który karmi swoich wyborców socjalnymi hasłami. Ale z Sejmu SLD wyeliminowało się niejako na własne życzenie przez serię taktycznych i strategicznych błędów. Wciąż ma jednak struktury, także w powiatach; dotację z budżetu i podobno ok. 20 tys. członków.

Wiadomo, że pozaparlamentarnej partii trudniej przebić się ze swoim przekazem do mediów, ale aktywność SLD nie odbiegała jakoś szczególnie od powyborczej normy, którą podnosiły jedynie rytualne, partyjne zgromadzenia, takie jak kolejny kongres i ewentualnie polemiki związane z nowym programem. Od czasu do czasu słyszeliśmy też o jakichś inicjatywach samorządowych, najczęściej ws. in vitro.

Skąd więc ten nagły wzrost w sondażu? Czy to tylko chwilowe wahnięcie nastrojów, czy może SLD znalazł się w sytuacji rolnika, który nic nie musi robić, a samo mu rośnie?

"Wynik cieszy, ale nie wziął się on z niczego. To efekt mrówczej, w ostatnich miesiącach, pracy członków partii w terenie" – przekonuje na Facebooku Czesław Cyrul, jeden z wrocławskich działaczy partii.

Mniej emocjonalnie na sytuację w jakiej znajduje się SLD i lewica w ogóle patrzy prof. Rafał Chwedoruk, politolog z Uniwersytetu Warszawskiego.

Według niego, specyfika elektoratu SLD polega na tym, że ma on umiarkowanie lewicowe poglądy na gospodarkę, a w kwestiach światopoglądowych znajduje się między liberałami i konserwatystami. – Natomiast wyborców Sojuszu spajało podejście do historii. Dlatego sprawy emerytalne i symbolika z nimi związana jak i "żołnierze wyklęci", jako element polityki historycznej działają na wyborców SLD jak płachta na byka – zauważa politolog.

– Paradoks tej partii polega na tym, że wyborcy głosowali na Sojusz dlatego, że kojarzyła się im ona z PRL, zarówno w sprawach socjalnych jak i tych związanych z awansem społecznym, a liderzy tej partii zawsze chcieli się odcinać od PRL żeby móc poklepywać po plecach polityków UD, UW, potem PO. Ta partia nigdy nie mobilizowała tak naprawdę tego elektoratu, bo się go wstydziła – ocenia prof. Chwedoruk. – Ten elektorat głosuje więc sobie na PO i dopiero sprowokowany przez konserwatywną prawicę rocznicami historycznymi, czy hasłami dezubekizacji wraca pod skrzydła Sojuszu – dodaje.

Zdaniem Chwedoruka, SLD ma jeszcze ostatnią szansę "ze względów demograficznych" na zryw i wejście do Sejmu. – Wtedy dopiero może się zastanawiać co zrobić w długofalowej perspektywie by przetrwać. O faktycznej kondycji tej partii dużo powiedzą już wybory samorządowe, a kluczowe będą wyniki do sejmików wojewódzkich – podkreśla.

– Jedynym świadomym, lewicowym elektoratem jest w Polsce elektorat 60 plus, czyli elektorat emerytowanych pułkowników Ludowego Wojska Polskiego, funkcjonariuszy milicji i policji oraz ich rodzin i znajomych – uważa Chwedoruk.