Dlaczego polskich polityków traktujemy jak żebraków

To, że od polskiego premiera więcej zarabiają włodarze takich potęg jak Niemcy i Francja nikogo raczej nie dziwi. Jednak nawet na konto premiera dziesięciomilionowych Czech wpływają większe kwoty. W przeliczeniu na złotówki Donald Tusk jest od nich biedniejszy o kilka, kilkanaście, a czasami kilkadziesiąt tysięcy złotych miesięcznie.

System wynagrodzeń polskich polityków kształtował się po 1989 roku. - Na początku lat 90-tych były to niskie kwoty. Zmieniło się to, gdy ustalono, że wynagrodzenie posła będzie odpowiadało wynagrodzeniu podsekretarza stanu. Jeżeli podnosiło się wynagrodzenie administracji, automatycznie wzrastało też u posłów - wyjaśnia nam Henryk Wujec, poseł I, II i III kadencji Sejmu.

Ale dlaczego akurat w ten sposób ustalono zarobki naszych wybrańców? - Trudno mi powiedzieć, czemu zarobki są akurat takiej wielkości. Tak zdecydował Sejm i to się utarło - odpowiada dawny kolega Wujca z sejmowych ław, Jan Lityński. - Można by to zmienić decyzją ustawową, ale generalnie nikt nie chce tego robić, bo to bardzo drażliwy temat. Problem wynagrodzenia był od zawsze najbardziej wrażliwą kwestią - uzupełnia Wujec. I dodaje: - W latach 90-tych rozwarstwienie zarobkowe nie było tak duże, dlatego wtedy nie było to problemem. Teraz różnice są duże, a ludzie tego nie chcą.

A były premier Józef Oleksy uzupełnia: - To zemsta społeczna wobec władzy. Choć sami politycy też mają w tym swój udział, bo próbowali się populistycznie popisać przed społeczeństwem.

Ten toksyczny trójkąt polityków, pieniędzy i społeczeństwa może sprawiać wrażenie, że Polacy nie potrzebują profesjonalnej polityki. Jednak polityk to zarazem zarządca i menadżer, który musi decydować w wielu istotnych kwestiach. - Ta kompetencja powinna być wynagradzana. Stopień profesjonalizmu w naszej polityce jest dość duży, wbrew pozorom nie tak łatwo zostać ministrem, trzeba wykazać spore kwalifikacje - mówi Henryk Wujec.

Tak słabo w zestawieniu z resztą Europy wypadamy dlatego, że zestawia się nas z bogatszymi społeczeństwami. - Nie wolno o tym zapominać - zaznacza dr Chwedoruk.

Polacy nie do końca zdają sobie sprawę ze znaczenia finansowania polityki z podatków. - Odcięcie jednego od drugiego stwarza wiele zagrożeń. Zarobki powinny być nieco większe, ale politycy i wszyscy ze sfery publicznej powinni wiedzieć, że ta kwestia to wrażliwa kwestia społeczna. Ja osobiście zamiast płacić samym politykom zwiększyłbym finansowanie infrastruktury politycznej, np. zatrudniając młodych stażystów, tworząc przyszłe zaplecze polityczne, biura poselskie itd. Tak, żeby te pieniądze nie szły do ich kieszeni, ale do infrastruktury. To tak jak z bezrobotnym, zamiast pieniędzy lepiej kupić mu jedzenie lub opłacić rachunki - tłumaczy politolog.