Coaching to jedna z najbardziej dyskusyjnych i kontrowersyjnych dziedzin ostatnich lat. Z jednej strony jest przedmiotem żartów, memów, a samozwańczy "kołcze" niszczą wizerunek całej branży i trudno traktować ją poważnie. Z drugiej strony przyszli mentorzy i trenerzy rozwoju osobistego są szkoleni w poważnych instytucjach pod okiem Ministerstwa Nauki. Jedna z uczelni właśnie rusza z pierwszymi w naszym kraju studiami magisterskimi: Coaching Stylu Życia. Informacja o tym rozeszła się w internecie bardzo szybko - w ironicznym tonie.
Przyszli coache będą mogli zdobyć w Polsce tytuł magistra. Warszawska uczelnia rozpoczęła rekrutację, która wywołała kontrowersje Fot. robinsonk26 / Pixabay
Dziennikarz popkulturowy. Tylko otworzę oczy i już do komputera (i kto by pomyślał, że te miliony godzin spędzonych w internecie, kiedyś się przydadzą?). Zawsze zależy mi na tym, by moje artykuły stały się ciekawą anegdotą w rozmowach ze znajomymi i rozsiadły się na długo w głowie czytelnika. Mój żywioł to popkultura i zjawiska internetowe. Prywatnie: romantyk-pozytywista – jak Wokulski z „Lalki”.
Napisz do mnie:
bartosz.godzinski@natemat.pl
"Coraz więcej ludzi chce żyć w harmonii z otoczeniem i samymi sobą. Są coraz bardziej świadomi, że styl życia wpływa na ich zdrowie, wizerunek, energię i karierę zawodową. Potrzebują doradztwa, wsparcia i motywacji, by odkryć swoje potrzeby, poznać możliwości i zmienić życie na lepsze – w wymiarze fizycznym, duchowym i zawodowym" – tak opisuje nowy projekt Szkoła Główna Turystyki i Rekreacji. Wychodząc naprzeciw potrzebom rynku rozpoczęła rekrutację na 2-letnie studia II stopnia w Warszawie.
Czego nauczą się studenci coachingu?
Uczelnia liczy na to, że zgłoszą się kandydaci z pokrewnych kierunków jak dietetyka, rekreacja czy psychologia. – Studia dadzą kompleksową wiedzę dotyczącą przygotowania do założenia własnej firmy doradczej z zakresu zdrowego stylu życia albo klubu fitness z holistycznym spojrzeniem na świat. Absolwenci będą mogli też trafić do korporacji i tam zadbają o "lifestyle balance" u pracowników. Tak, żeby coaching nie polegał na piątkowym piciem piwa po pracy, ale całościowym spojrzeniem na to, jak pracownikom można pomóc – mówi naTemat dr hab. Jolanta Żyśko. Jest rektorem i profesorem, który zamierza odczarować zszargany wizerunek coacha.
Choć rekrutacja ruszyła i są już pierwsze zgłoszenia, to uczelnia wciąż czeka na zgodę z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Pani rektor jest jednak zadowolona z programu kierunku i wierzy, że studia ruszą bez problemów po wakacjach.
"To się nie dzieje..."
O studiach z coachingu pewnie niewiele osób by słyszało, gdyby nie post z prześmiewczego profilu na Facebooku "Zdelegalizować coaching i rozwój osobisty". Od lat obśmiewa i demaskuje wszelkiej maści trenerów motywacyjnych, a sam coaching nazywa pseudo-nauką.
Admin strony przecierał oczy ze zdumienia, że nadal na uczelniach powstają nowe kierunki w tym zakresie. – Żeby to jeszcze był sensowny coaching, oparty na naukach psychologicznych, mający pomagać rozwiązywać problemy, czy ułatwiać karierę zawodową, jak choćby coaching sportowy, ale nie, to jest coaching stylu życia. Z całym szacunkiem, ale dawno nie słyszałem o czymkolwiek bardziej miałkim i bezużytecznym. Jeśli uniwersytet ma kształcić ludzi w tym, jak ściągać hajs z ludzi poprzez mówienie im, gdzie mają bywać, kogo znać i w czym się nosić, to może pora rozwiązać tę instytucję – mówi naTemat Krystian Nowak, admin fan page "Zdelegalizować coaching i rozwój osobisty".
"Selekcja naturalna, normalny człowiek w tym czasie zrobi coś pożytecznego, uważam, że to spoko że jest taki inkubatorek dla kołczów", "Plusem jest to, że uczelnie wychodzą naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom/zainteresowaniem ludzi. Minusem jest to, że potrzeby, oczekiwania i zainteresowania ludzi są takie ch*jowe" – to niektóre z komentarzy internautów. Jeden jest bardzo dosadny i napisany przez rzekomego absolwenta takiego fakultetu.
Studia z coachingu to nic nowego
Uczelnie wyższe w Polsce od kilku lat szkolą coachów. Absolwenci dostają po nich prawdziwy ministerialny certyfikat - w przeciwieństwie do kuriozalnych "kursów w tydzień". Do tej pory prowadziły jednak jedynie studia podyplomowe np. w Poznaniu, Krakowie Warszawie czy w Łodzi. Do kierunku "Coaching Zrównoważonego Stylu Życia" przymierzał się w 2014 roku Uniwersytet Łódzki wspólnie z Medycznym, ale z braku kandydatów projekt nie wypalił. Jednak na Wydziale Zarządzania UŁ od 2 lat istnieją studia podyplomowe "Coaching w życiu i biznesie". Właśnie ruszyła kolejna rekrutacja. Zajęcia są prowadzone metodą warsztatową, pod opieką mentora, a jednym z tematów jest tzw. "Coaching prowokatywny, który jest szczególną metodą pracy pozwalającą na prowadzenie sesji z klientami opornymi na tradycyjne metody coachingowe".
Wyższa Szkoła Europejska w Krakowie z kolei utworzyła kierunek "Psychologia rozwoju i coachingu". Czego się nauczą tam studenci? "Poznasz praktyczne narzędzia psychologiczne stosowane w obszarach związanych z rozwojem osobistym człowieka przez całe życie, budowaniem relacji i związków, rozwojem seksualnym oraz osiąganiem równowagi w życiu" oraz "Doświadczysz psychologicznego treningu rozwoju kompetencji emocjonalnych oraz mindfulness - treningu redukcji stresu opartego na uważności". Pomimo kontrowersji, uczelnie tworzą kolejne kierunki i studia, a ofert dla coachów nie brakuje - wystarczy wejść na pierwszy lepszy portal z ogłoszeniami o pracę.
"Coache są bohaterami memów, bo są niewykształceni. To w większości samouki albo są wyspecjalizowani w jednym zakresie. Te studia powstają po to, by ich gruntownie dokształcić. Absolwenci zdobędą wiedzę z różnych obszarów i wtedy nie będą zdarzać się sytuacje, że osoba kreuje się na coacha, a tak naprawdę zna się tylko na diecie czy aktywności fizycznej. Nie może być też tak, że coach stara się być psychologiem, a nie dba o swój lifetime balance w kwestii żywienia czy ruchu".
Krystian Nowak
Administrator strony "Zdelegalizować coaching i rozwój osobisty"
"Ale zadajmy to pytanie inaczej: czy można się nauczyć czegoś, co nie poparte żadnymi badaniami naukowymi, nie posiada spójnej metodologii nauczania oraz nie ma udowodnionych wyników? Teoretycznie pewnie tak, ale po co? Ludzie śmieją się, że studia z kulturoznawstwa nie są nikomu potrzebne. Z rynkowego punktu widzenia pewnie mają rację, ale na tych studiach czerpie się wiedzę popartą latami badań i pracy naukowej tysięcy szanowanych filozofów, antropologów, socjologów. Studia z coachingu pewnie wpasują się, przynajmniej na jakiś czas, w niszę rynkową, ale czy to jest naprawdę komukolwiek potrzebne? Czy jak się chce pomagać ludziom, tak naprawdę pomagać, to nie lepiej pójść na medycynę, psychiatrię, psychologię nawet?".
dr hab. Jolanta Żyśko