
Reklama.
Matronalia – pierwowzór Dnia Kobiet
Pierwowzorem Dnia Kobiet można uznać Matronalia – rzymskie święto obchodzone przez zamężne kobiety. 1 marca matrony udawały się do gaju nieopodal świątyni Junony na Eskwilinie i składały ofiarę z kwiatów. W tym czasie modliły się o szczęście w małżeństwie, a w domach przygotowywały poczęstunek dla niewolników.One same również mogły liczyć na podarunki. Mężowie obdarowywali swoje żony, aby uczcić Matronalia i pokazać im swoją miłość. Przyjmuje się, że święto to ustanowił jeden z założycieli Rzymu – Romulus. Matronalia były symbolem płodności, szczęścia małżeńskiego i macierzyństwa.
Pierwszy Dzień Kobiet obchodzony był w lutym
Obecnie Dzień Kobiet kojarzony jest z 8 marca, trzeba jednak wiedzieć, że wszystko zaczęło się 28 lutego 1909 roku. To właśnie wtedy obchodzono kobiece święto po raz pierwszy. Ustanowiła je Socjalistyczna Partia Ameryki, jako odzew na kobiece protesty w Nowym Jorku.Datę marcową przyjęto rok później przez Międzynarodówkę Socjalistyczną w Kopenhadze. Na konferencję Kongresu Światowej Demokratycznej Federacji Kobiet przybyło ponad 100 kobiet z 17 krajów, które zagłosowały za tym, by przyjąć oficjalnie to święto.
Czytaj także:Oficjalne obchody Dnia Kobiet w Polsce
W Polsce Dzień Kobiet kojarzony jest głównie z komunistycznymi obchodami. Jest w tym dużo prawdy, ponieważ właśnie w czasie PRL święto to zyskało na popularności. W zakładach pracy i szkołach organizowano specjalne przyjęcia i akademie, władza składała oficjalne życzenia, a mężczyźni masowo kupowali rajstopy i goździki.Na tym jednak nie poprzestano – ustanowiono Centralne Obchody Dnia Kobiet, które funkcjonowały przez wiele lat. Były one kojarzone z przymusową radością z okazji Święta Pracy i pierwszomajowymi pochodami. Zniosła je dopiero Hanna Suchocka, która była premierem w latach 90-tych. W roku 1993 oficjalnie zrezygnowała z centralnych obchodów.