"Niewidzialna wystawa", która otwiera oczy. Doświadcz świata, w jakim żyją niewidomi

Rzadko kiedy wystawa daje nam możliwość poznania tego, z czym spotykamy się na co dzień. Przedmioty codziennego użytku, pomoce naukowe, gry, a później… całkowita ciemność i pomieszczenia imitujące scenerie z życia wzięte. Jak się jednak okazuje, wystawa której nie możemy zobaczyć daje nam coś, zabierając jeden ze zmysłów.

Wystawa składa się z dwóch części – widzialnej i niewidzialnej. Pierwsza część zwiedzania nieco bardziej przypomina tradycyjną wystawę. – Pokazujemy przedmioty codziennego użytku, z których korzystają niewidomi i słabo widzący – mówi dyrektor zarządzająca wystawą, Małgorzata Szumowska. Podczas części widocznej zwiedzający ogląda przedmioty informatyczne, zabawki, zapoznaje się z alfabetem Braille'a oraz wieloma innymi. Poznanie tych przedmiotów sprawia, że ludzie są zdumieni i zaskoczeni. Jest to jednak jedynie preludium przed tym, co jest kluczowym elementem wystawy – świat ciemności.

Druga część wystawy przenosi nas w całkowite ciemności. Przez ponad godzinę znajdujemy się w takim świecie, jak postrzegają go niewidomi. – Osoby które wchodzą do nas po raz pierwszy, są całkowicie zszokowane – mówi dyrektor ekspozycji.

Podróż po świecie osób niewidomych zaczyna się w tak zwanej strefie zero. – Panuje tam ciemność absolutna. W tym pomieszczeniu nie ma nic. Służy temu, aby się oswoić z nowym środowiskiem – tłumaczy Małgorzata Szumowska. To moment, kiedy pary zaczynają trzymać się za ręce. – To błąd. Nasi niewidomi przewodnicy ostrzegają, że do życia bez zmysłu wzroku potrzebne są dwie wolne ręce. Mija parę chwil, zanim zwiedzający stają się samodzielni – mówi dyrektor wystawy.

– Pomieszczenia które odwiedzają nasi goście są odwzorowaniem scen z realnego życia. Nie będę zdradzała co w nich znajdziemy, bo zepsułabym całą niespodziankę – mówi dyrektor projektu. "Niewidzialną wystawę" odwiedziło już 17 tysięcy osób, które przez godzinę swojego życia postrzegały świat tak, jak niewidomi.

Wszyscy odwiedzający mają na początku trochę strachu. O dziwo, mniej od dorosłych boją się dzieci. Zdecydowanie bardziej entuzjastycznie przyjmują ciemne środowisko. Dla dzieci to wielka przygoda, choć często początkowo niezrozumiała.

Wystawa przyciąga wielu niewidomych i słabowidzących, którzy przyprowadzają swoich znajomych oraz rodziny. – Dla niewidomych jest to bardzo ważne. Rodziny dopiero po wizycie u nas są w stanie zrozumieć, co tak naprawdę czują ich bliscy i to każdego dnia. Nie chcemy aby ktokolwiek wychodził z naszego muzeum zdołowany. Celem wystawy jest to, aby każdy zrozumiał, że osoba niewidoma jest taka sama jak my. Jedyne czym się różni, to sposób odkrywania świata – podsumowuje Małgorzata Szumowska.

Dyrektor wystawy Małgorzata Szumowska poprosiła nas, o zamieszczenie następującego oświadczenia:

„Przepraszamy Pana Karola Serewisa, za naruszenie jego autorskich praw osobistych, poprzez publikację fotografii bez jego wiedzy i zgody.”