Reklama.
Reklama.
Reklama.
Nadchodzi koniec ery talent show. Co będzie następne? "Mogą to być historie typu 'Perfekcyjna Pani Domu'"
Od ponad dziesięciu lat różnego rodzaju telewizyjne show towarzyszą nam praktycznie codziennie. Telewizja kiedyś karmiła nas podglądaniem życia obcych i nieznanych ludzi, teraz próbuje wzbudzić emocje, prezentując niezwykłe umiejętności innych, szukając gwiazd i prawdziwych talentów. My coraz bardziej znudzeni kolejnymi śpiewającymi dziećmi coraz rzadziej spoglądamy na talent show. Jaki będzie kolejny ruch telewizji?
Reklama.
Reality show – pokaż widzom co robisz w łóżku
Wszystko zaczęło się w roku 2000. To wtedy na antenie TVN pojawił się pierwszy program typu reality show – „Agent”. Program był na belgijskiej licencji, a polską edycję prowadził Marcin Meller. Zasady były proste: sześciu mężczyzn i sześć kobiet wykonywało zadania fizyczne lub umysłowe walcząc o pieniądze. Wśród nich czaił się Agent, podstawiony przez producentów programu. Jego zadaniem było utrudnianie uczestnikom wykonywanie zadań, pozostając jednocześnie w ukryciu.
Wszystko zaczęło się w roku 2000. To wtedy na antenie TVN pojawił się pierwszy program typu reality show – „Agent”. Program był na belgijskiej licencji, a polską edycję prowadził Marcin Meller. Zasady były proste: sześciu mężczyzn i sześć kobiet wykonywało zadania fizyczne lub umysłowe walcząc o pieniądze. Wśród nich czaił się Agent, podstawiony przez producentów programu. Jego zadaniem było utrudnianie uczestnikom wykonywanie zadań, pozostając jednocześnie w ukryciu.
„Agent” cieszył się wielkim powodzeniem, powstały trzy serie programu. Jedną z nich wygrał urzędujący obecnie minister zdrowia. To było coś zupełnie nowego. Wcześniej prym wiodły liczne teleturnieje, które polegały na dzieleniu się swoją wiedzą i umiejętnościami. Reality show zmieniły to: prócz wiedzy zaczął liczyć się spryt, zimna kalkulacja i umiejętność wypromowania się przed kamerami.
To ostatnie miało bardzo duże znaczenie przy kultowej już produkcji „Big Brothera”. Grzegorz Miecugow, prowadzący pierwszą edycję, miał nie lada wyzwanie – dotąd kojarzony z poważnym dziennikarstwem stał się uosobieniem tandety. Tandety, którą Polska pokochała. Co wieczór emocjonowaliśmy się życiem Manueli, Gosi, Sebastiana i Pici zamkniętych w domu pod Sękocinem. Organizowano wycieczki do legendarnej posiadłości, wychodził tygodnik z relacjami z domu Wielkiego Brata, temat reality show stał się gorącym i często analizowanym nad Wisłą.
Po pierwszej edycji TVN rozpoczął erę celebrytów w Polsce zatrudniając większość uczestników pierwszej edycji w różnych programach – od „Maratonu uśmiechu” przez „Kto was tak urządził” do zakupów TeleMango. Uczestnicy „Big Brothera” zaistnieli w świadomości społecznej na dłużej, co nie zdarzało się przy wcześniejszych teleturniejowych formatach. Widzowie zaprzyjaźnili się z nimi, śledzili ich losy, emocjonowali się ich sprawami. Bohaterowie domu Wielkiego Brata stali się znani z tego, że są znani.
Po Wielkim Bracie jak grzyby po deszczu powstawały nowe formaty: „Bar”, „Dwa światy” czy „Amazonki”. Polacy pokochali reality show miłością prostą, namiętną, lecz krótkotrwałą. Dzięki nim wylansowała się tylko jedna gwiazda, niegdyś kiczowata dziewczyna z Ciechanowa, dziś samozwańcza królowa – Doda, która swe pierwsze medialne kroki stawiała właśnie w „Barze”.
Polecamy: Celebryci kontra starość – czy walka z czasem ma sens? Korwin-Piotrowska: Starość to nie wiek, a głowa!
– W człowieku od zawsze tkwi ciekawość i tendencja do podglądania drugiej osoby – mówi Agnieszka Morzy, medioznawczyni i blogerka naTemat. – Nie ważne czy jest to gwiazda, czy sąsiad. Lubimy wiedzieć co się dzieje dookoła, czerpać wiedzę ze świata. Czasami, jak w tym przypadku, jest to wiedza niskiej jakości, ale część społeczeństwa może poczuć się nią nasycone – mówi medioznawczyni.
– W człowieku od zawsze tkwi ciekawość i tendencja do podglądania drugiej osoby – mówi Agnieszka Morzy, medioznawczyni i blogerka naTemat. – Nie ważne czy jest to gwiazda, czy sąsiad. Lubimy wiedzieć co się dzieje dookoła, czerpać wiedzę ze świata. Czasami, jak w tym przypadku, jest to wiedza niskiej jakości, ale część społeczeństwa może poczuć się nią nasycone – mówi medioznawczyni.
Reality show szybko przyszło i szybko poszło. Kolejne edycje „Big Brothera” mimo dramatycznej próby wskrzeszenia telewizyjnej legendy gromadzącej miliony przed telewizorami nie przyniosły popularności. Program z założenia lekki i nie niosący żadnych wartości stał się medialną papką najgorszego sortu, w której nie było ani fabuły, ani sensacji, ani wyrazistych postaci. Program padł w konwulsjach.
– Nie zgadzam się z tą opinią – mówi Rinke Rooyens, producent telewizyjny, właściciel firmy ROCHSTAR. – Moim zdaniem to jest właśnie czas reality show, ale w zmienionej formie. Teraz najlepiej ogląda się reality z elementami dokumentu, typu "Pamiętniki z Wakacji", "Detektywi" czy "Ukryta prawda". Co więcej - w dużych produkcjach typu "Master Chef" czy "The Voice of Poland" wplecione są elementy reality z życia uczestników i to one powodują, że widzowie wybierają swoich bohaterów, którym kibicują – dodaje.
Talen show – pokaż, że masz talent i walcz o głosy
W międzyczasie zaczął rodzić się nowy nurt telewizyjnych programów – talent show. Ten swój początek w Polsce miał w 2002 roku w telewizji Polsat. „Idol” był odtrutką dla ludzi znudzonych podglądaniem innych. W talent show musiało się mieć to coś. Duża skala „Idola”, świeże jury (Elżbieta Zapendowska, młody Kuba Wojewódzki czy Robert Leszczyński w najlepszej formie) i przeboje w wykonaniu ludzi szumnie nazywanych „młodymi talentami” okazały się strzałem w dziesiątkę. Sukces „Idola” do dziś nie został powtórzony, lecz gwiazdy z programu – Ania Dąbrowska, Ewelina Flinta czy Szymon Wydra lepiej lub gorzej, ale radzą sobie w krajowym show biznesie.
W międzyczasie zaczął rodzić się nowy nurt telewizyjnych programów – talent show. Ten swój początek w Polsce miał w 2002 roku w telewizji Polsat. „Idol” był odtrutką dla ludzi znudzonych podglądaniem innych. W talent show musiało się mieć to coś. Duża skala „Idola”, świeże jury (Elżbieta Zapendowska, młody Kuba Wojewódzki czy Robert Leszczyński w najlepszej formie) i przeboje w wykonaniu ludzi szumnie nazywanych „młodymi talentami” okazały się strzałem w dziesiątkę. Sukces „Idola” do dziś nie został powtórzony, lecz gwiazdy z programu – Ania Dąbrowska, Ewelina Flinta czy Szymon Wydra lepiej lub gorzej, ale radzą sobie w krajowym show biznesie.
Po „Idolu” nastąpił wysyp talent show. Początkowo muzycznych, lecz z czasem skupiających się też na innych talentach. Polska edycja „Mam talent” zasłynęła dziwnymi występami i małymi dziewczętami śpiewającymi Czesława Niemena. Patrząc na kolejne łzy w oczach Małgorzaty Foremniak, jurorki „Mam talent”, miało się ochotę zaśpiewać pod nosem: „Dziwny jest ten świat”.
Tendencja kolejnych formatów znów jest spadkowa. Dziś wirtualnemedia.pl znów donoszą o kolejnych spadkach frekwencji programów „Tylko taniec” i „Bitwy na głosy” oraz wycofaniu z wiosennej ramówki jednego z sztandarowych programów TVN – „You Can Dance”. – To prawda, widzimy spadek popularności i chyba wymieranie pomysłu talent show jako przepisu na sukces – komentuje badania Morzy.
– Nie sądzę, aby tego typu programy upadały. "You Can Dance", "Must be the music" czy "Got to dance" pokazują, że te produkcje są potrzebne – odpiera te zarzuty Rooyens. – Stacje ciągle szukają nowych formatów. Mamy konkursy w śpiewaniu, tańcu, gotowaniu i właśnie w tych programach rodzą się prawdziwe osobowości. Przykładem mogą być uczestnicy The Voice of Poland. Proszę zwrócić uwagę, ile osób dzięki temu programowi zaszło bardzo daleko – dodaje.
Chcemy rzeczywistości?
Mimo to wiele wskazuje na to, że format talent show powoli odchodzi w zapomnienie. Co może pojawić się w nowych ramówkach? Coraz większą popularnością cieszą się formaty doc-soap, czyli dobrze znane nam „Ukryta prawda”, „Trudne sprawy” czy „Pamiętniki z wakacji”.
Mimo to wiele wskazuje na to, że format talent show powoli odchodzi w zapomnienie. Co może pojawić się w nowych ramówkach? Coraz większą popularnością cieszą się formaty doc-soap, czyli dobrze znane nam „Ukryta prawda”, „Trudne sprawy” czy „Pamiętniki z wakacji”.
– Założeniem tego gatunku jest pokazanie historii jak najbliższych życiu – tłumaczy Agnieszka Morzy. – Filmy kręcone są w prawdziwych wnętrzach, bohaterami są amatorzy, a fabuła opiera się na realnych wydarzeniach. Całość „ubrana” jest w dokumentalny mundurek. Bohaterowie przedstawieni są z imienia i nazwiska, podany jest ich wiek i miejsce zamieszkania. Komiczny efekt jest tu raczej dziełem przypadku. Z założenia program ma poruszać problemy statystycznych Polaków – dodaje Morzy.
Medioznawczyni nie jest jednak przekonana co do tezy, że to właśnie dokumenty mydlane zastąpią talent show. – Programy typu „Dlaczego ja?” czy „Trudne sprawy” rzeczywiście biją rekordy popularności, ale wydaje mi się, że to nie jest ta sama widownia co „Bitwy na głosy” czy „You Can Dance” – mówi Agnieszka Morzy.
Polecamy: „Mamo jestem wampirem”. TVN-owski program Ukryta Prawda bije rekordy głupoty
Co w takim razie może zastąpić umierający format show sprzedającego często wątpliwej jakości talenty? – Trudno jednoznacznie określić. Nawet obserwując światową telewizję widać, że talent show kończą się, lecz nie widać alternatywy, które mogłyby je zastąpić – komentuje Morzy. – Mogą to być historie zbliżone do rzeczywistości - w inny sposób niż doc-soap, lecz również nawiązujące do lifestyle'u. Być może będą to formaty znane z telewizji kobiecych traktujące o operacjach plastycznych, metamorfozach? – zastanawia się na głos. Przypadek „Perfekcyjnej Pani Domu”, które perwersyjnie wkradła się na główny kanał TVN i szturmem zdobyła popularność pokazuję, że coś może być na rzeczy.
Co w takim razie może zastąpić umierający format show sprzedającego często wątpliwej jakości talenty? – Trudno jednoznacznie określić. Nawet obserwując światową telewizję widać, że talent show kończą się, lecz nie widać alternatywy, które mogłyby je zastąpić – komentuje Morzy. – Mogą to być historie zbliżone do rzeczywistości - w inny sposób niż doc-soap, lecz również nawiązujące do lifestyle'u. Być może będą to formaty znane z telewizji kobiecych traktujące o operacjach plastycznych, metamorfozach? – zastanawia się na głos. Przypadek „Perfekcyjnej Pani Domu”, które perwersyjnie wkradła się na główny kanał TVN i szturmem zdobyła popularność pokazuję, że coś może być na rzeczy.
Rinke Rooyens nie do końca zgadza się z tą tezą: – Programy, o które pan pyta są tańsze i wymagają mniejszych środków, a jednocześnie oparte są na amatorach, którzy swoja „prawdą” potrafią zjednać widza. Dziś szukamy w telewizji historii, które mogą dziać się za ścianą naszego mieszkania. Dobra alternatywa na trudne czasy stacji telewizyjnych, gdyż wymagają znacznie mniejszych budżetów, a jednocześnie łatwy sposób na uzyskanie dobrej oglądalności. Polacy uwielbiają „wchodzić” w czyjeś życie, więc chętnie oglądają tego typu programy. Mamy to na uwadze przygotowując oferty na nowy sezon.
Reklama.