Niemal dwadzieścia lat temu widzowie z zapartym tchem zaczęli śledzić losy rozbitków z feralnego lotu 815 – "Lost" stał się ogólnoświatowym fenomenem i zawładnął wyobraźnią milionów widzów. Czy "Yellowjackets" ma szansę powtórzyć ten sukces? Młodszej i mroczniejszej siostrze "Zagubionych" z pewnością nie można odmówić takiego potencjału.
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
"Yellowjackets" to serial, którego fabuła i narracja przypominają "Zagubionych" ("Lost").
Produkcja Showtime znalazła się na wielu ubiegłorocznych zestawieniach najlepszych seriali 2021 roku.
W "Yellowjackets" powracają ikony lat 90.: Juliette Lewis ("Urodzeni mordercy") oraz Christina Ricci ("Jeździec bez głowy").
Serial od 29 czerwca będzie można oglądać na CANAL+ oraz na platformie CANAL+ online.
"Yellowjackets – mroczniejsza siostra "Lost"
Tytułowe "Yellowjackets" to żeńska drużyna piłki nożnej z liceum. Dziewczyny wymiatają i lecą na mistrzostwa do Kanady. Na miejsce jednak nigdy nie docierają – prywatny samolot rozbija się w samym środku leśnej głuszy w Ontario.
Już sam motyw katastrofy lotniczej na odludziu budzi skojarzenia z "Zagubionymi", ale to jednak nie ostatnia rzecz, jaka łączy oba seriale. Twórcy "Yellowjackets" (Bart Nickerson i Ashley Lyle, znani z takich produkcji jak "Narcos" czy "The Originals") postawili na podobną narrację i również snują swoją niepokojącą opowieść przy pomocy kilku linii czasowych.
Pierwsza z nich rozgrywa się w przeszłości, czyli feralnym 1996 roku, kiedy piłkarki ledwo uchodzą z życiem i muszą przystosować się do nowych okoliczności. Obserwujemy, jak nabywają nowych umiejętności przetrwania, ale też tracą nadzieję na ratunek i stają się w swoich działaniach coraz bardziej zdesperowane. Czasami cofamy się jeszcze dalej i poznajemy losy wybranych bohaterek sprzed wypadku, które uzasadniają ich zachowanie w obliczu kryzysu dodatkowej i nadają mu dodatkowej głębii psychologicznej.
Spora część akcji dzieje się również współcześnie, czyli dwadzieścia pięć lat po katastrofie. Dorosłe kobiety wciąż nie mogą zapomnieć o traumatycznej przeszłości, która w pewnym momencie dobija się do nich dosłownie – ktoś twierdzi, że wie, co zrobiły ćwierć wieku temu, i oczekuje zapłaty za milczenie.
Wokół tej prostej wydawałoby się historii tajemnice kłębią się niczym ikoniczny już czarny dym z "Zagubionych". Napięcie wzrasta z każdym odcinkiem, a choć akcja nie mknie na łeb na szyję, to coraz mocniej oplata umysł i nie pozwala oderwać się od mrocznego świata (zewnętrznego i wewnętrznego) głównych bohaterek.
Nie dajcie się zwieść temu, że w serialu występują nastolatki – w "Yellowjackets" sceny przemocy są bardziej naturalistyczne niż w "Lost", a wynaturzenia ludzkiej psychiki przedstawione są niezwykle obrazowo.
Serialowi Showtime również wizualnie daleko do sielskich krajobrazów z hawajskiej wyspy, na której kręcono "Zagubionych". Chociaż w tle często rozbrzmiewają drażniące nostalgiczne struny millenialsów przeboje z lat 90., nasz zmysł wzroku z reguły atakują niepokojąco oświetlone czy przyciemnone kadry oraz elementy przywodzące na myśl kino spod znaku folk horroru i horroru okultystycznego.
Powrót ikon lat 90. – Juliette Lewis i Christina Ricci są bezbłędne
"Yellowjackets" to jedna z tych produkcji, której świeży posmak uzyskano dzięki kreatywnemu połączeniu wielu gatunków. Poza wspomnianymi horrorowymi wstawkami, znajdziemy w nim akcję, thriller, kryminał, film o dojrzewaniu, a momentami zaśmiejemy się przy czarnokomediowych gagach. Czas ekranowy zdominował jednak dramat w dwóch wymiarach: zbiorowym i osobistym.
Ten pierwszy możemy podglądać przede wszystkim podczas zmagań młodych kobiet z bezlitosnymi siłami natury. Piłkarki walczą nie tylko o przeżycie i zaspokojenie potrzeb ciała, ale również o zachowanie ducha i skrawków człowieczeństwa, których z czasem pozostaje w nich coraz mniej.
Szczególnie mocno wybrzmiewa to w odcinku "Doomcoming" skupiającym się na dziewczynach organizujących w lesie szkolną potańcówkę. Chociaż próbują choć na chwilę powrócić do normalności poprzez odniesienie się do kultury i znanych rytuałów, impreza boleśnie uświadamia im, że od cywilizacji oddaliły się nie tylko na mapie.
Serial Showtime nie zawodzi również, gdy eksploruje dramaty osobiste bohaterek i zgłębia znakomicie zarówno obszar ich nastoletnich problemów, jak i tych dotyczących dorosłych już kobiet. Te drugie zresztą wiarygodnie wynikają często z tych pierwszych.
W "Yellowjackets" w ogóle dość skrupulatnie oddano zawiłości psychiki postaci i większość z nich obdarzono uwiarygadniającym ich zachowania tłem – na resztę serial najprawdopodobniej skieruje lupę w zapowiedzianym już na grudzień drugim sezonie.
Cały misterny plan wziąłby jednak w łeb, gdyby nie doskonały i utalnetowany casting. Młode aktorki jak Ella Purnell ("Osobliwy dom Pani Peregrine") czy Sophie Nélisse ("Złodziejka książek") wypadają świetnie w swoich rolach, ale wzrok starszej widowni z pewnością bardziej przyciągną nazwiska nieco zapomnianych ikon lat 90., czyli Juliette Lewis i Chrisitiny Ricci.
Grane przez nie bohaterki charakterologicznie nie mogłyby się bardziej różnić, jednak zarówno Lewis, jak i Ricci dają z siebie wszystko, by uczynić je jak najbardziej irytującymi. I dobrze – takie właśnie miały być.
Na ich tle mniej spektakularnie może wypadać wcielająca się w Shaunę Melanie Lynskey ("Niebiańskie istoty", "Castle Rock"), przy której właściwie przebywamy najczęściej. Bohaterka grana przez Lynskey reprezentuje jednak jeszcze jedną umiejętność scenarzystów serialu – zdolność do pisania niezwykle niejednoznacznych postaci.
Nowi "Zagubieni"?
Po zakończeniu pierwszej odsłony serialu przed widzami wciąż pozostanie mnóstwo pytań bez odpowiedzi. Co jeszcze wydarzyło się w lasach Ontario? Czy piłkarki zjadły swoją koleżankę (to nie spoiler)? Co oznacza przewijający się przez większość odcinków tajemniczy symbol?
O "Yellowjackets" będziecie myśleć po seansie jednak nie tylko za sprawą spiętrzonych jak domek z kart tajemnic. Twórcy stworzyli bowiem wielopoziomą historię z całą siecią różnych powiązań i subtelności, których odkrywanie jest prawdziwą przyjemnością – choć trzeba przyznać, że serial bywa na tyle brutalny, że wrażliwych widzów nie raz skłoni do skierowania wzroku w bok.
Chociaż niektóre zwroty akcji łatwo przewidzieć, produkcja "Showtime" nie jest jako całość serialem prostym czy w oczywisty sposób rozrywkowym. Żeby w nim zasmakować, trzeba się w niego wgryźć, ale kiedy już to nastąpi, przepadamy na dobre.
Nie chcę bawić się w Nostradamusa i wróżyć "Yellowjackets" podobnego sukcesu do "Zagubionych", ale im więcej myślę o historii młodych piłkarek, tym bardziej mam przeczucie, że dołączy ona do grona uwielbianych produkcji telewizyjnych spod znaku wspomnianego serialu, a także takich tytułów jak "Miasteczko Twin Peaks" czy "Z Archiwum X".
Skłania mnie ku niemu słuszna dawka dziwności i tajemnic, których w "Yellowjackets" nie brakuje, a z pewnością będzie ich jeszcze więcej – coś czuję, że na drugim sezonie się to nie zakończy.
Jestem psycholożką, a obecnie również studentką kulturoznawstwa. Pisanie towarzyszyło mi od zawsze w różnych formach, ale dopiero kilka lat temu podjęłam decyzję, by związać się z nim zawodowo. Zajmowałam się copywritingiem, ale największą frajdę zawsze sprawiało mi pisanie o kulturze. Interesuje się głównie literaturą i kinem we wszystkich ich odmianach – nie lubię podziału na niskie i wysokie, tylko na dobre i złe. Mój gust obejmuje zarówno Bergmana, jak i kiczowate filmy klasy B. Po godzinach piszę artykuły naukowe o horrorach, które czasem nawet ktoś czyta.