Feministka po wywiadzie z żoną Terlikowskiego: "Może nikt do tej pory z "żoną taliba" nie chciał rozmawiać"

Anna Czerwińska: Może nikt do tej pory z "żoną taliba" nie chciał rozmawiać? Może nie było to możliwe? W końcu to zajęta kobieta, ma czwórkę dzieci. A wypowiadanie się na temat swojego życia to też wypowiadanie się na temat życia męża, przypuszczam, że tu potrzebna była też jego zgoda. Prawda jest taka, że żony, partnerki czołowych ultra-konserwatywnych "krzykaczy" nie zabierają głosu same z siebie i rzadko możemy wysłuchać, co mają do powiedzenia. To nie dziwi, skoro ich mężowie przejawiają w życiu publicznym pogardę dla kobiet, protekcjonalizm etc., to od nich słyszymy, że kobiety nie mają nic do gadania, na żaden temat, na pewno nie na swój, że powinny siedzieć cicho, rodzić dzieci, budować im bezpieczny, przytulny dom. Jak pokazuje ten wywiad, nawet nie powinny wyjeżdżać z domu.

To, co mówi Pani Terlikowska o swoim życiu, nie jest znowu w Polsce takie bardzo egzotyczne. Przecież mnóstwo kobiet tak żyje: wychowują dzieci, są tym zmęczone, negocjują z mężem kolejne dziecko, starają się jakoś dorabiać, chociaż w zasadzie nie muszą, często w ogóle nie wychodzą z domu, radzą się księdza... To nie jest "odmienny kulturowo", szokujący obrazek. Przecież już go doskonale znamy - opisała to Danuta Wałęsa. Coraz więcej kobiet zresztą nie chce realizować takiego scenariusza - i nie dlatego, że feministki miały taką siłę przekonywania i lobby związków partnerskich je opętało - po prostu w takim życiu ich jakby trochę... nie ma. Takie życie nie jest wcale wygodne, nie myśli się już tak: "dobrze wyjdę za mąż, on będzie mnie utrzymywał, a ja będę siedzieć w domu i dzieci chować, dzieci rodzić i będziemy żyć długo i szczęśliwie". Moim zdaniem to kobietom przestało wystarczać, bo też to "szczęśliwe" życie nie jest takie szczęśliwe, przecież to ciężka praca, harówka.

W tym wywiadzie właśnie najbardziej szokujące dla wszystkich jest szczere wyznanie Pani Małgorzaty, że nie chce dziecka kolejnego, że nie teraz, a mąż chce, dzieci chcą, naciskają na nią wszyscy. I to w tym wyznaniu i opisie presji, pod jaką jest Pani Małgorzata, widzimy jej męża - "taliba".
To ten fragment wszystkich oburza, w komentarzach pojawiają się zjadliwe uwagi dotyczące Terlikowskiego, współczucie dla Pani Małgorzaty, doradzanie adopcji, itp. Adopcja, proszę państwa, nie wchodzi w grę. A to dlatego, że dziecko "obce", mogłoby mieć inne doświadczenie życiowe, np. pochodzić z rozwiedzionej rodziny, albo z jakiegoś związku partnerskiego, mogło widzieć seks, "Harry'ego Pottera" i ktoś mógł mu powiedzieć, że onanizm to nie choroba i grzech śmiertelny... nawiązuję tu do fragmentu wywiadu, który dla mnie był najbardziej szokujący: Państwo Terlikowscy chronią swoje dzieci przed światem i wszelkim grzechem - wysyłają do katolickiej szkoły, bo tam nie ma dzieci, których rodzice się rozwiedli, tłumaczą, co jest złego w masturbacji, homoseksualizmie, popkulturze. Chcą wychować dzieci w określonym systemie wartości.

Nie lubię takich sformułowań, są na wyrost, mają podkreślać radykalizm, skrajność i niebezpieczeństwo feministek, że chcą zabijać, kastrować, itp. Feministki w Polsce już nie chcą rozmawiać z Tomaszem Terlikowskim, bo nie ma o czym. To nie jest osoba, z którą się o czymś dyskutuje, to nie jest dla nas partner do rozmowy. Ruch feministyczny jest traktowany coraz poważniej, jako siła polityczna i ciężko na to zapracowałyśmy, m.i.n spotykając się w programach tv z Terlikowskim, Młodzieżą Wszechpolska i innymi przedziwnymi tworami konserwatyzmu. Pod tym względem wywiad z Panią Terlikowską jest dla nas interesujący, ale to chyba tyle.

To ciekawe, że wszystkich najbardziej oburza ten fragment wywiadu, kiedy Pani Małgorzata opowiada o niesłychanej presji, jaką wywiera na nią mąż, dzieci, lekarze, o presji urodzenia dziecka. Nagle wszyscy są tym oburzeni, tak jakby kobiety w Polsce nie żyły pod presją rodzenia dzieci! Przecież wszystkie Polki są pod taka presją non stop: takie mamy ustawy i kolejne przepisy (brak dostępu do legalnej i bezpiecznej aborcji, brak edukacji seksualnej, brak dostępu do antykoncepcji i wielu innych), takie mamy newsy w telewizji (przykład z wczoraj: w głównych wydaniu Wiadomości materiał o marszu przeciwko aborcji z komentarzem o demografii, że dzieci jest w Polsce za mało... i nikt nie protestuje), taki jest ogólny ton wypowiedzi politycznych.
Ten wygaszacz ekranu kobiety w Polsce widzą non stop: w Sejmie, na ulicy, w telewizji, nawet kiedy gościem programu nie jest Tomasz Terlikowski.

Anna Czerwińska - feministka, pracowała w organizacjach i grupach feministycznych, w tym w OŚce i Feminotece, Porozumieniu Kobiet 8 Marca.

Czytaj także: Małgorzata Terlikowska: Episkopat powinien mi teraz dziękować, bo z księdzem Terlikowskim miałby same kłopoty