Karolina Korwin-Piotrowska o "Bombie": "Miałam do wyboru zacząć strzelać albo napisać coś takiego"

Książkę, w której będą ironiczne wstawki, ktoś się będzie musiał czego domyślić. Że nie będzie kawy na ławę, że "iksiński" jest gejem i lubi robić to w taki, a taki sposób. Tego nie będzie. Pomyślałam sobie, że zabawię się z czytelnikiem w pewną grę. Kto ma odczytać, to odczyta. I wiem, że jest już parę osób, które to odczytało…

Widzę natłok zamieszczanych w internecie badań lekarskich, USG, opowieści jak Patrycja Kazadi uprawiała cyberseks... Nie mam ochoty robić czegoś w tym stylu. Sama postawiłam sobie granicę zgodnie ze starym wiktoriańskim powiedzeniem: "wszyscy wiedzą, nikt nie mówi". Mi się to zdanie wydało seksi, jak pisałam książkę i chciałam zostawić masę niedopowiedzeń. Jak ktoś chce szlam, wie gdzie go szukać. Ja go nie dam.

Tak? Muszę zobaczyć. Wojewódzki podobno się tej książki boi. Ja też czekam na tę książkę.

Myślę, że to on ma mój kompleks. Jestem taki mały Dyzio, któremu on tyle czasu od paru lat poświęca. Zakochał się?

Nie jestem liderem grupy. Bardziej rzecznikiem prasowym. Cały czas jestem z boku. Jak ktoś pisze, że ja jestem w centrum show biznesu I jestem celebrytką, to ja mówię kurde, ludzie! Pokażcie mi jakąś imprezę w ciągu ostaniach siedmiu lat, na której byłam, poza konferencjami TVN Style. Ja się źle czuję na takich imprezach. Jestem z boku i obserwuję.

O tym trochę trudno mi się mówi, bo to taki rodzaj tragedii, której ja nie życzę nikomu. To był przerażający moment w moim życiu. Nie mówię, że coś zweryfikował, bo ja nie mam 15 lat i wiem, kto jest kim. Natomiast żart z tego, na przykład Kuby Wojewódzkiego w "Polityce", pomimo iż nie spodziewałam się po nim niczego dobrego, dał najlepszą recenzję jego osoby. Z drugiej strony jest wolność słowa i niech sobie mówią. Wplatanie tragedii która się wydarzyła w rozgrywanie prywatnych interesów jest zwyczajnie słabe. Teraz na przykład zdarza mi się słyszeć, że “opowiadam o pożarze”, żeby sprzedać książkę…

Ale w książce piszę też o paru osobach, które zachowały się wówczas fantastycznie, jak choćby Ilona Felicjańska. Ona nawet chciała mnie wtedy do siebie wziąć. Czy zachowanie Szymona Majewskiego, z którym od następnego dnia wymieniałam sms-y. On mnie jakby prowadził za rękę, bo sam wiedział jak to ważne, aby pytać, jak się czuję. Wiedział, bo sam tego wcześniej potrzebował. Parę osób zachowało się absolutnie genialnie.

Ja się bardzo cieszę, że widocznie celnie strzelam. Próbują uderzyć we mnie jak najmocniej. Gdzieś w środku mnie to kręci. W jakimś sensie pojawia się nawet satysfakcja. Ja czasem coś rzucę na zasadzie dowcipu w programie, a potem wraca hekatomba. Gdy rozpętuje się armagedon, myślę sobie "ojej, to to było takie celne?". Naprawdę, tak boli? Oni nie mają dystansu. Im bardziej gwiazda mówi, że ma dystans i poczucie humoru, tym bardziej trzeba się ubierać w kamizelki kuloodporne. I prawników.

Proszę zauważyć, kto opowiada te historie. To osoby, które całe swoje życie prywatne pokazują wszystkim i myślą, że tak trzeba i to normalne. Ja zaś uważam, że to moje prywatne życie. Nikt normalny nie zaprasza mediów do domu i nikt normalny nie opowiada intymnych historii publicznie.

Była pijaną idiotką, bo mogła zginąć w tym wypadku. Ona się na szczęście pokajała się i powiedziała o tym wprost. I to w jednej telewizji, a nie we wszystkich. To był dobry ruch. Może dobrze, że tak dostała po tyłku, bo się uspokoiła i zrozumiała pewne rzeczy. To świetna dziewczyna, ma dobra energie, talent. Także takich słów czasami się używa, ale tego co się używa wobec mnie, to ja bym nigdy nie użyła wobec człowieka. Na pewno nie publicznie.

Po dwóch latach przebywania w programie Top Model, który się roił od homoseksualistów, bo to przecież świat mody, miałam przez chwilę takie poczucie. W show biznesie normalnie spotyka się gejów, ale śmiałyśmy się z Aśką Krupą, że musimy sobie założyć enklawę dla heteryków, bo po prostu siedziałyśmy i czułyśmy się delikatnie mówiąc osamotnione [śmiech]. Śmiałyśmy się z tego, ale to miało taką formę trochę już męczącą.

Wojewódzki i Figurski byli jednym z najlepszych tandemów polskich mediów wszech czasów. Słuchałam ich i to fantastycznie żarło. To prawdziwa sztuka, by dobrać dwie osoby, między którymi jest taka chemia. Tam nie było niczego napisane, wszystko było z czaszki.

Ten o Ukrainkach, to nie był nawet taki strasznie ciężki dowcip. To był dowcip bardzo niesmaczny. Takich jest pełno. A są również takie dowcipy, że gdybyśmy niektóre opowiadane w zaciszach alkowy usłyszeli, to by się wszyscy rękami i nogami nakryli. Oni jednak mieli tego pecha, że zostało to powiedziane publicznie i że zbliżało się Euro 2012. Nałożyły się zatem dwie rzeczy, czyli nasza poprawność polityczna wobec Ukraińców, bo całujemy się z nimi w usta i są to nasi najlepsi przyjaciele na świecie. Druga to ta, która spowodowała u mnie niesmak, czyli potraktowanie kobiety. Słyszę masy seksistowskich dowcipów, sto razy gorszych od tego, tylko ten był powiedziany na antenie, a oni się trochę za mocno zarechotali.

Przypomnijmy, że Bartosz Węglarczyk na początku roku opowiedział słynny dowcip w "Dzień dobry TVN" o robotach ukraińskich. Jemu się nic nie stało, poza tym, że jest pewien społeczny ostracyzm wokół niego. To było dla mnie znacznie gorsze od tego, co zrobił Wojewódzki z Figurskim. Myślę jednak, że Michałowi cała ta sytuacja wyszła na dobre. Tyle lat był w cieniu i to takiej osoby jak Kuba, że na pewno hamowało to jego kreatywność.

Przede wszystkim pokazała Polakom, co można zobaczyć na zapleczu restauracji. Jak zobaczyłam, co zaczęła z tych lodówek wyciągać, jak dramatyczna ilość chemii jest w pożywieniu, to przestałam chodzić do restauracji. Od dziecka mam wrażliwy żołądek i był taki moment, że cokolwiek zjadłam w restauracji, to lądowałam na pogotowiu. Nie wiedziałam dlaczego, a ona mi to pokazała. To nie tak, że miałam jakieś fobie, tylko jedzenie w wielu restauracjach po prostu nie kwalifikuje się do tego, aby je podawać ludziom. Pokazała Polakom, że ważne jest, co jesz.

Redaktor naczelny ma absolutną świadomość, że nie promują nikogo super, dając na okładkę lansowaną diwę. Że ona nie nagrała żadnej płyty, a jest na okładce tylko dlatego, że rozwodzi się albo kogoś zwymyślała. Wie, że jest cała masa innych ludzi, których można pokazać na okładce, ale oni idą po najmniejszej linii oporu. Nikt nie zaryzykuje pokazania właśnie Sylwii Grzeszczak, Meli Koteluk czy wielu innych osób. Kiedy biorę do ręki "Vivę", widzę wywiady z jakimiś pustakami, a w tym czasie wychodzi co najmniej jeden fajny film, świetna płyta i jest masa innych osób, którym można by pomóc w dotarciu szerzej. Czy nie ma pan takiego wrażenia?

Ale to jest bezpieczne. Ktoś monopol powinien przełamać. Kiedyś media ponosiły ryzyko, bawiono się i to ryzyko się zwykle opłacało. W tej chwili media są strasznie bezpieczne. Daje się byle jakie niusy o Dodzie, Górniak czy o Annie Musze. A to też działa na niekorzyść tych dziewczyn, bo one niedługo się znudzą. Będzie efekt Michała Wiśniewskiego, który też kiedyś był wszędzie i się nim wyrzygano. U nas nie lansuje się ludzi zdolnych, na których ludzie butami głosują, bo idą kupić płyty, oglądają ich filmy. Doda jest gwiazdą, tego jej nikt nie zabiera, ale, przepraszam bardzo, poza najdłuższą w Polsce reklamą napoju energetycznego, czyli ostatnim teledyskiem to naprawdę teraz dużo nie zrobiła. To mnie wkurza i to jest polska specyfika, a ja tego zupełnie nie rozumiem.

Słyszałam o historiach mrożących krew w żyłach, o zachowaniach poniżej wszelkiej krytyki, z obrażaniem i wyzywaniem ludzi włącznie, nieprzychodzeniem na life'y, na plan własnego serialu z zawalaniem dni zdjęciowych, bo się nie było w stanie stać, a cała ekipa czeka. Jak ja słyszę takie rzeczy to mi się robi niedobrze. Nie życzę tym ludziom źle, ale ta zła energia kiedyś wróci. Słyszałam kilka nagrań rozmów telefonicznych, jakim językiem gwiazdy zwracają się do dziennikarzy. To jest hard core i nadaje się do sądu. A to są ludzie z pierwszych stron gazet i wszyscy padają przed nimi na kolana. Też o tym pisze, o litrach wazeliny używanej przy wchodzeniu gwiazdom do tyłka. Na szczęście mogę to napisać, bo to, czy będę miała na życie, w przeciwieństwie do moich kolegów z prasy typu people, nie jest uzależnione od fochów i pierdów jednej albo drugiej pseudo gwiazdy albo jej pseudo agenta. Rozmawiałam ostatnio z dziewczynami z "Dzień dobry TVN", które są tam wydawcami. Najgorsze według nich są młode gwiazdki jednego tygodnia, które od razu mają dwóch czy trzech agentów. Zachowują się jak primadonny, a przyjeżdża Jerzy Stuhr, prościutko siada, makeup'ik i jest gotowy. On nie robi nic, a to jest talent, który roznosi ściany.

Ten kij ma dwa końce, ale myślę że jednak jak gwiazdor nie przychodzi na lajfa, który generuje ogromne koszty i nawet nie wyśle sms-a, bo jest nawalony jak meserszmit, nawet nie wymyśli, że mu rękę urwało czy wpadł pod tramwaj. Ja bym zabiła, bo to brak wychowania i kultury osobistej. Trzeba to powiedzieć, duża część tych ludzi to po prostu zwyczajne prostackie chamy.

Dłużej niż miesiąc, kwartał, rok, przetrwają ci, którzy mają wrodzoną inteligencję, choćby emocjonalną. Pojawienie się Big Brothera w Polsce, gdzie ludzie jedli zupę i szli pod prysznic zmieniło podejście do telewizji i uruchomiło niesamowity "obciach-factor". Jak ktoś jest inteligenty, to umie z każdej porażki wyciągnąć wnioski na przyszłość. A show biznes jest taką historią, gdzie pewne schematy się powtarzają.

Szczęśliwy jest tylko kretyn, tak do końca. Jeśli pyta pan o książkę, to jestem zadowolona. Nie spodziewałam się takiego szumu. Tego przede wszystkim, że piszą do mnie ludzie, że po lekturze książki mają listę filmów, które muszą teraz obejrzeć, że zobaczyli “Opowieści Hollywoodu” na YouTube i wreszcie zrozumieli, dlaczego Gajos to wielki aktor, że ktoś się zakochał w “Tulipanach”, które teraz zobaczył, po lekturze “Bomby”. To jest fantastyczne.

Myślę że talent się obroni, pasja się obroni zawsze, inteligencja, poczucie humoru i świadomość tego, że jak się raz wejdzie w światło flesza, to twarz ma się oświetloną ale trzeba też wystawić tyłek do kopania. I nie ma co udawać niewiniątka I krzyczeć nagle, że gwałcą.