Ewa Wanat ujawnia ramówkę Polskiego Radia RDC. Eliza Michalik i Grzegorz Chlasta poprowadzą poranek

Przede wszystkim Grzegorz Chlasta wraca na antenę! Od 3 czerwca, od 07.00 do 10.00 poprowadzi poranny program – od poniedziałku do czwartku. Natomiast w piątek niespodzianka - Eliza Michalik (Superstacja, Natemat.pl). Cały tydzień pieczę nad porannym programem będzie dzierżyć Ola Głogowska, genialny wydawca niegdysiejszego Popołudnia w radiu TOK FM, która przez sześć lat wspierała merytorycznie i opiekowała się Grzegorzem, a trzeba dodać, że nie jest to łatwy podopieczny.

Poranny program to najważniejszy moment dnia w radiu. Nasz będzie przede wszystkim autorski. RDC to radio publiczne, gdzie ważne jest słowo i ono będzie w tym paśmie dominować –mądre, ciekawe, oryginalne, zastanawiające się nad światem, szukające odpowiedzi na pytania nurtujące naszych słuchaczy, pokazujące świat wokół nich czasami od nieco innej strony niż większość mediów, czasami pewnie kontrowersyjne, zaczepne (zwłaszcza w piątki). Słowo w publicznym radiu to misja, ona nie jest dla mnie obciążeniem, przeciwnie, cieszę się z niej.

Bo to jest okazja, aby "pouprawiać" dziennikarstwo. Najważniejszą rzeczą, która przyciąga ludzi do radia - które nie jest wyłącznie radiem muzycznym, które też gada - są osobowości prowadzących. Charyzmatyczne, mocne, wyraziste, interesujące, czasem kontrowersyjne, budzące emocje. Ludzie włączają radio i zostają przy nim, bo ktoś ich zaciekawił, zaskoczył, zelektryzował – po pierwsze swoją osobowością, po drugie tym, co ma do powiedzenia. Można się od niego dowiedzieć czegoś nowego, nie zgodzić z nim, nawet pokłócić. Ale jeśli tego zabraknie, słuchacz wybierze inną stację. Piękne głosy, idealna dykcja – to stanowczo za mało. Czasami słyszy się w różnych stacjach takie „pętle akustyczne” jak my to z Grzegorzem nazywamy – płynie słodka i kojąca melodia słów – ale co z tego wynika? Jaki jest powód, żebym tej melodii słuchała? Jak potrzebuje ukojenia, włączam odpowiednią muzykę. Kiedy słyszę człowieka, chcę usłyszeć o czym do mnie mówi, dlaczego właśnie to, a nie coś innego, dlaczego uznał, że to dla mnie ważne. I ciekawi mnie, jak ten ktoś za mikrofonem widzi, przeżywa świat – czy tak samo jak ja, czy zupełnie inaczej, czy mogę z jego wrażliwością skonfrontować swoją.

Grzegorz jest wyjątkową radiową osobowością i świetnym dziennikarzem. Zaczynał w Poznaniu, gdzie m.in. prowadził popularny program informacyjny "Teleskop" w regionalnym oddziale TVP i był jedną z najbardziej rozpoznawalnych osób w mieście. Później przez sześć lat pracował w TOK FM, gdzie stworzył osobną, indywidualną markę. Jest rozpoznawalny przez słuchaczy, którzy lubią publicystykę. To człowiek, którego po prostu chce się słuchać. I ma rzadki w mediach dar – słucha. Słucha swoich rozmówców ale i świata wokół siebie, nie idzie na łatwiznę, nie wydaje szybkich sądów, jest ciekawy i otwarty, chce się dowiedzieć, a nie zabłysnąć. Nie pracuje w radiu dlatego, że ma potrzebę występowania - każdy program dużo go kosztuje, zmaga się z pytaniami, wątpliwościami, złożonością spraw. Nie ma zapędów prokuratorskich, nie przesłuchuje, nie odpytuje – rozmawia. I ma kontakt z człowiekiem po drugiej stronie odbiornika, pyta w jego imieniu.

Jesteśmy w nowym miejscu i pierwsze trzy miesiące traktujemy jako swoistą wersję "beta". Nazwa zapewne powstanie w pewnym procesie. A może sami słuchacze nam pomogą?

Będzie poważnie i z przymrużeniem oka. Tak jak mówiłam, to będzie audycja autorska. Poranek będzie się opierał na rozmowach, bo to właśnie rozmowy są najbardziej interesujące. Nie chodzi jedynie o te prowadzone ze słuchaczami przez telefon, czy z gośćmi w studio, ale też o rozmowę rozumianą nieco szerzej. Mam na myśli pewien rodzaj dialogu z otaczającym nas światem. Publicysta w jakiś sposób toczy taki dialog i to nie tylko tu i teraz ale przez całe swoje zawodowe życie.

W tym paśmie znajdzie się wszystko to, co interesujące - tu gdzie jesteśmy, na naszym podwórku, w miejscowości , w której mieszkamy ale i w Polsce czy na całym świecie. Wybieramy czas teraźniejszy i nasze najbliższe otoczenie nie zapominając, że jesteśmy częścią Polski, Europy, Świata . Wszystko jedno, czy człowiek mieszka w Ostrowii Mazowieckiej, Mławie czy Warszawie - nurtują nas wszystkich te same problemy – patrzymy z niepokojem w przyszłość, myślimy o tym w jakim świecie będą żyć nasze dzieci, jaki świat im zostawimy. Ale też bywamy zakochani w naszej ulicy, dzielnicy, mieście i potrafimy cieszyć się, że znowu maj, choć nowalijki droższe z roku na rok.

To kompletnie nowy rozdział. Nie chcę robić nowego Toku, musiałabym się cofnąć, a mnie w życiu interesuje tylko podróż przed siebie. Dziesięć lat temu były inne czasy i TOK był fenomenem tamtych czasów. Teraz jesteśmy gdzie indziej, w innym świecie, dorosło kolejne pokolenie. Ciągle spotykam jakiś ludzi w średnim wieku, którzy mi mówią, „wychowałem/wychowałam się na pani radiu” – swoją drogą czasami dziwnie mi z tym, bo nie zauważyłam, że jestem już aż tak bardzo dorosła. A tymczasem zmieniła się Polska i zmienili się ludzie.. I Grzegorz i ja też się zmieniliśmy. Więc nie czuję się tak, jak wtedy, gdy tworzyłam TOK FM –wtedy poruszałam się w większości po omacku, potykałam, wpadałam na ślepe ściany. Teraz po prostu wiem, co robię, co nie znaczy, że nie widzę zagrożeń, ale przez te dziewięć lat tyle dostałam od naszych słuchaczy, że się nie boję.