Pasjonaci legendarnego Fiata 126p. "Małego Fiata albo się kocha albo nienawidzi"

Fiata dostałem po dziadku. To taki nasz pomnik rodzinny. Moi rodzice jechali nim do ślubu i w podróż poślubną do Szwecji, przywieźli mnie nim ze szpitala, uczyłem się na nim jeździć i już tak zostało. 

Jeszcze cztery lata temu te samochody były na drodze pogardzane. Jak jechał maluch, to trzeba było go odtrąbić, obśmiać i wyprzedzić. Od około dwóch lat to się zmieniło. Ludzie się cieszą, jak go widzą, kierowcy machają, pokazują znak "OK". To już nie te czasy, kiedy na ryneczek ledwo jadącym maluchem jechał ledwo żyjący dziadek. Teraz to pewien symbol, budzi sentyment, ale i zainteresowanie.

O nie jest coraz trudniej. Są też zdecydowanie droższe niż jeszcze 2-3 lata temu. Kiedyś części do naprawy praktycznie wszystkiego kosztowały kilkanaście – kilkadziesiąt zł i były dostępne w każdym sklepie motoryzacyjnym. Teraz szukamy na Allegro, a ceny są nawet kilkakrotnie wyższe niż jeszcze niedawno. Zmienił się rynek, wpłynął na to na pewno w naturalny sposób fakt, że od zakończenia produkcji minęło już ponad 10 lat, ale również lansowanie mody na auta z PRL-u, na przykład przez programy telewizyjne – chociażby "Legendy PRL-u".

Jeszcze niedawno stereotypowy dziadek, posiadacz malucha, przy sprzedaży wyceniał go na kilkaset złotych. Teraz, po tym jak zobaczył w TVN program o maluchu w idealnym stanie za kilka tysięcy wydaje mu się, że i jego nadgryziony zębem czasu samochód jest tyle wart: "Halinka! Przecież my też mamy malucha w stodole! Zarobimy tysiące!" – niektórzy się zorientowali, że można zarobić i ceny poszybowały. Wiele złego narobili również handlarze, skupujący te auta od dziadków i sprzedający je kilkakrotnie drożej na allegro.

Dokładnie. To nie był żaden kolekcjoner czy miłośnik Fiata. To zwykły handlarz samochodów. Wystarczyło wpisać jego numer telefonu w Google i od razu widać, jak wiele samochodów sprzedawał. Kupił samochód chyba za 10 tys. od jakiegoś dziadka, który znalazł go w szopie. Trzy tygodnie temu samochód został opisany na portalu zajmującym się klasycznymi samochodami, a jego nowy właściciel mówił o "spełnieniu marzeń". Trzy tygodnie później odpicowane auto pojawiło się na Allegro. Dobrze, że ta aukcja poszybowała do niewiarygodnych cen, bo był to też taki sprzeciw wobec psucia rynku. Przecież do tej pory nikt nie mówił w mediach, jak pojawiał się na Allegro jakiś nowy Fiat na sprzedaż. O tym zrobiło się głośno, bo cena była absurdalna. Sztucznie nadmuchana. To nie jest jeszcze auto, za które można dać tyle pieniędzy. Zbyt dużo ich wyprodukowano i zbyt wiele jeszcze jeździ ich po ulicach. Ta akcja na pewno sprawi jednak, że ceny podskoczą do góry, a na tym wszyscy (poza handlarzami) tracimy.

Co roku od 10 lat jest organizowany Ogólnopolski Zlot Fiata 126p. W Polsce działa kilka klubów i co roku dogadujemy się, kto i gdzie zorganizuje kolejny. W zeszłym roku do Torunia przyjechało ponad 200 maluchów, w tym roku zlot będzie w Łodzi i spodziewamy się co najmniej tyle samo samochodów. Oprócz tego poszczególne kluby organizują też mniejsze zjazdy np. Beskidzki Zlot Fiata 126p, który przyjeżdża około 70 aut. My w tym roku zorganizowaliśmy dość spontaniczną majówkę na Śląsku, na którą pomimo beznadziejnej pogody przyjechało 30 samochodów.

Na pewno są osoby, które chcą się tym samochodem pochwalić. Ale one wyjeżdżają nim raz do roku i ewentualnie przyjeżdżają na zlot. Pasjonaci jeżdżą nim regularnie. To auto trzeba kochać, wymaga samozaparcia, czasu i pieniędzy. Właściwie to albo się je kocha albo nienawidzi. Hipster z bogatego domu, który kupi Fiata, żeby się w nim pokazać, szybko może się zniechęcić. Jak trzy razy mu stanie na środku ulicy i trzeba będzie je spychać z drogi, pobrudzić ręce, nie będzie w tym już nic fajnego. Szybko zmieni malucha na nowy model.

W lutym mój kolega szukał malucha dla siebie. Znajomy miał akurat egzemplarz w dość dobrym stanie na sprzedaż, a ja akurat miałem trochę wolnego czasu, więc zaproponowałem mu, że wraz z kolegą zajmiemy się transportem auta z Gdańska do Chorzowa – ponad 600 km. Na skutek awarii pompy paliwowej droga zajęła nam dwa dni i ponad 20 godzin. Po drodze zwiedziliśmy kilka sklepów motoryzacyjnych i jeden złomowiec. Staliśmy na poboczach niezliczoną ilość czasu, a podróż miała szczęśliwy koniec tylko dzięki poznanym na forum znajomym, którzy w połowie drogi poratowali nas częściami. W czasie drogi nie było nam do śmiechu, ale już wieczorem po dojechaniu na miejsce wspominaliśmy drogę z przyjemnością.