Krótszy sen mniej zdrowy, chodzenie późno spać też... Czyżby? Sprawdzamy, co nauka mówi o mitach na temat snu

Social jet lag występuje głównie u ludzi młodych. W tygodniu, gdy jest szkoła i ważne obowiązki, nastolatki chodzą późno spać. Nawet bardzo późno. Wstają rano i czują się niewyspani. I tak do piątku. A w weekend rekompensują to sobie, bo śpią więcej. Chodzą jednak spać jeszcze później niż w ciągu tygodnia. Powoduje to, że w poniedziałek czują się tak, jakby właśnie wrócili z Nowego Yorku. W skrócie social jet lag polega na przesuwaniu sobie doby. Na zmianie godzin chodzenia spać i wstawania niezależnie od wschodów i zachodów słońca.

Od 10 do 12 godzin. W zależności od wieku. I co ważne nie ma znaczenia czy jest to długotrwały sen. Liczy się totalna ilość snu w ciągu doby. To nie sprawa godziny. Jeśli dziecko pójdzie spać o 21, a nie o 20 to nic się wielkiego nie stanie. Tak jak powiedziałem, warto w domu wyrobić jednak tradycję chodzenia spać.

Czyli 10 godzin rozłożone np. na 7 w nocy i 3 w ciągu dnia ma takie samo znaczenie jak 10 godzin snu w nocy.

Ciężko powiedzieć, bo naturalna potrzeba snu jest bardzo zindywidualizowana. Zależy od okoliczności, charakteru, pracy itd. Co ciekawe, okres dorastania jest takim czasem kiedy ludzie śpią coraz mniej. Bardzo źle robią. W ich organizmach zachodzą bowiem zmiany hormonalne i młodzi są bardziej zmęczeni niż dzieci. Dlatego powinni dużo spać.

Tak jak Pan powiedział, chodzi o dorosłego. W tym przypadku dobrym wiekiem jest 20 lat. Wówczas istotne zmiany w organizmie się dokonały i można spać mniej niż w wieku nastoletnim. Bardzo ciekawe są natomiast badania mówiące o tym, że osoby w wieku 60 lat potrzebują mniej snu.

Naprawdę?

To większe zjawisko niż się wydaje. Sen działa automatycznie. Podczas snu nie mamy na niego wpływu. Sen mogą przerywać koszmary wywołane bajkami, co często zdarza się u dzieci. Mogą to być jakieś obrazy wywołane problemami w życiu dziecka. Rozwód rodziców czy inne tego typu dramatyczne zdarzenia. Niektórzy po prostu cierpią na drażliwość na sen. Jeśli jest ona długotrwała, warto pójść po poradę do lekarza.

Po pierwsze powoduje zakłócenia wzrastania dzieci. Podczas snu wydziela się przecież hormon wzrostu, który odpowiada na prawidłowy rozwój dziecka. Jest ogromna relacja między snem a wzrostem młodego człowieka. Sen jest istotny w działaniu mózgu. Również poziom intelektualny dziecka zależy od snu. Zdolność koncentracji, pamięć.

Co zrobić, aby ten sen był prawidłowy?

Każdy powinien znaleźć swój własny, indywidualny sposób. Trzeba go mieć. To pomaga. Dla jednego doskonałe będzie czytanie książki, dla drugiego słuchanie muzyki. Często dzieci są obarczane problemami rodziców. Myślą o ich sprawach. Rozważają kłótnie domowe. Dziecko musi mieć spokojny sen. Dlatego tak ważna jest ta rutyna, nawyk chodzenia spać o danej godzinie. Rodzice na ogół tak robią.

Zasadniczo rodzice nie angażują się tak mocno w chodzenie spać dziecka (nie czytają mu bajek, nie rozmawiają przed snem), kiedy maluch ma 5, może 6 lat. Dzieci wiedzą, kiedy są zmęczone i powinny położyć się spać. Ważne, aby atmosfera temu sprzyjała. Nawet najbardziej śpiące dziecko będzie miało z tym problemy, jeśli mama będzie oglądała film na cały regulator.

Jaką ma Pan zatem złotą receptę na sen?

Trudno mówić o jakiejś recepcie. Są dwa czynniki, które należy wyeliminować. Pierwszy to bezdech. Kanały oddechowe obłożone są tłuszczem, zaczyna się chrapanie, co prowadzi do ustania oddychania. Problem ten dotyczy głównie osób po 40. roku życia z nadwagą. Druga rzecz to stres w ciągu dnia. Należy maksymalnie zmniejszyć ryzyko stresu. Rozwiązywać na bieżąco różne sytuacje życiowe. Należy się tak jakby wyłączyć przed snem. Nie myśleć o tym, co będzie jutro.

Doceniamy temat snu?

Sen do niedawna nie był tematem badań naukowych. Nie interesowano się nim. Teraz dochodzimy do tego, że sen pozostaje w relacji do innych chorób. Sen pomaga nam regulować emocje, działać w sposób bardziej zorganizowany.

W świadomości społecznej rośnie przekonanie o wadze snu w życiu człowieka?