Wszystkie góry mają duszę. Nawet jeśli od nich stronisz, od tych opowieści nie będziesz w stanie się oderwać
Zimno, wieje, nic nie widać... Co robić? Kontynuować wspinaczkę niczym nieustraszony heros czy zrobić taktyczny odwrót, licząc, że może kolejny atak będzie udany? Nieliczni doświadczają takich dylematów, za to wszyscy mogą je poznać ''z drugiej ręki''. W ''Górach z duszą 3'' fascynująco opowiada o nich Monika Witowska.
Zanim jednak kogokolwiek odstraszy ''3" w tytule i myśl ''przecież nie znam poprzednich części'', niech tak szybko nie rezygnuje. Kolejność czytania jest bowiem dowolna, bo każda książka z cyklu ''Góry z duszą'' opisuje inne szczyty i stanowi antologię niezależnych od siebie opowieści. Najnowsza część opisuje dokonania autorki z ostatnich dwóch lat.
''Góry z duszą 3: Szczyty marzeń'' to trzecia część bestsellerowego cyklu opowiadającego o górskich wyprawach dziennikarki i podróżniczki Moniki Witkowskiej. Na polskim rynku książka ukazała się 28 listopada nakładem wydawnictwa Burda Książki•Burda Książki
Każda góra jest inna, bo wymaga innego przygotowania i podejścia. Wspominając swoje górskie perypetie, Monika Witkowska tak prowadzi narrację, aby jak najlepiej oddać klimat tych ekspedycji. Na monotonię nie ma tu miejsca, bo opisane wyprawy różnią się między sobą, a autorka na każdym kroku daje temu wyraz, dzieląc się swoimi wrażeniami.
Relacjom z trekingów czy wspinaczek towarzyszą refleksje dotyczące natury, organizacji, współpracy z ekipą czy osiągnięć innych zdobywców szczytów. Z doświadczeń rozmiłowanej w turystyce wysokogórskiej dziennikarki mogą czerpać inspirację zarówno pogromcy gór, jak i ci, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę na górskich szlakach.Ze wszystkich wypraw w ramach Korony Ziemi właśnie tę na Piramidę Carstensza wspominam jako najbardziej "przygodową". Niektórzy twierdzą, że dotarcie do tej góry przez dżunglę to najtrudniejszy treking świata i nawet jeśli to "naj" jest trochę naciągane, to zgadzam się – dostaje się tam porządnie w kość.
Piramida Carstensza, najwyższa góra Australii i Oceanii•Burda Książki
Opowieść Witkowskiej nie sprowadza się jedynie do mniej lub bardziej niebezpiecznych sytuacji rozgrywających się na wysoko położonych stokach. Ba, można nawet zaryzykować tezę, że przeżycia wspinaczkowe grają drugoplanową rolę. W końcu góry to nie tylko czekające na zdobycie szczyty, bo jak sugeruje tytuł, mają ona też ''duszę''.
Podróżniczka zagląda w nią tak głęboko, jak tylko sięga jej ciekawość, a sięga daleko. W odróżnieniu od innych himalaistów, którzy w swoich opowiadaniach silnie akcentują swoje ''ja'', autorka skupia się bardziej na górskiej otoczce – krążących wokół nich legendach, historiach ich zdobywców czy też zwyczajach żyjących pośród nich tubylców.
Mumia wodza wioski sprzed 250 lat, sfotografowana w wiosce Dani w dolinie Baliem•Burda Książki
W najnowszym rozdziale ''Gór z duszą'' etnograficzny przekrój obejmuje zaprawionych w biesiadowaniu Gruzinów, posługujących się trzema kalendarzami Gurungów czy przeprowadzających mumifikację swoich wodzów Papuasów. Korzystając z okazji, autorka obala niektóre mity, a zarazem wynajduje zadziwiające fakty o miejscowej ludności.
Obrazu całości dopełniają przykuwające wzrok fotografie, pochodzące z prywatnego archiwum podróżniczki. Wszystko to sprawia, że nawet ktoś, kto nie chodzi po górach, ba wręcz od nich stroi, może śmiało sięgnąć po tę pozycję. Wystarczy, że ma w sobie ciekawość świata. A ją Monika Witkowska potrafi zaspokoić i to z nawiązką.Przy okazji rozmowy z Johnem zauważyłam, że nie ma on najmniejszego palca. Okazało się, że to jego własna matka mu go obcięła. A właściwie to odgryzła! Zanim chłopak przyszedł na świat, rodzice mieli jedno dziecko. Niestety, zmarło. Jakiś czas później John ciężko zachorował, a jego matka uznała, że to na pewno sprawka ducha nieżyjącego brata i aby odegnać złe moce, pozbawiła Johna paluszka.
Artykuł powstał we współpracy z Burda Media