Kirstie Alley nie żyje. Przypominamy najpopularniejsze role i filmy znanej aktorki
Kirstie Alley nie żyje. Najpopularniejsze role amerykańskiej aktorki
We wtorek 6 grudnia pojawiła się informacja o śmierci Kirstie Alley. Jak przekazały jej, dzieci amerykańska aktorka zmarła z powodu nowotworu, który dopiero niedawno u niej zdiagnozowano.
Alley po raz pierwszy pojawiła się w telewizji w 1978 r. w serialu komediowym "Zdrówko!" (ang. "Cheers"), w którym występowała do 1993 r. Za rolę Rebeki Howe dostała Emmy i Złoty Glob. Była też wielokrotnie nominowana do tych nagród za serialowe kreacje, w tym za "Sekrety Weroniki" i za dramat telewizyjny "Mój syn, moje życie".
Na srebrnym ekranie zadebiutowała w 1882 r. Łącznie w swojej karierze zagrała w 75 produkcjach, z czego połowa to filmy pełnometrażowe. Jakie były najbardziej znane filmy i role Kirstie Alley?
"Star Trek II: Gniew Khana" (1982)
"Star Trek II: Gniew Khana" z 1982 r. to drugi film pełnometrażowy z serii "Star Trek", stanowiącej absolutną klasykę gatunku science fiction (pierwotnie był to serial). Tym razem załoga statku Enterprise mierzyła się z żądnym zemsty tyranem Khanem.
Rola (jedna z głównych) porucznik Saavik w obrazie wyreżyserowanym przez Nicholasa Meyera była dla Kristie Alley początkiem kariery filmowej. I to bardzo udanym. Film w przeciwieństwie do pierwszej części spotkał się z przychylnymi recenzjami i stał się najbardziej dochodową produkcją roku: przyniósł 97 mln dol. zysku (przy budżecie 12 mln). W dniu premiery zarobił 14 mln, co było wówczas najlepszym wynikiem w historii.
Alley zrezygnowała jednak z dalszego wcielania się w rolę Saavik z obawy o to, że zostanie zaszufladkowana, a także ze względu na to, że oferowano jej za kolejny film mniejszą gażę niż za "Gniew Khana".
Seria "I kto to mówi" (1989; 1990; 1993)
Największą popularność przyniosły Alley bez wątpienia filmy (a szczególnie pierwszy z nich!) z serii "I kto to mówi", w których zagrała główną rolę obok Johna Travolty.
Te komedie familijne wydane odpowiednio w 1989, 1990 i 1993 r. opowiadały o historii miłosnej i późniejszym rodzicielstwie Mollie Jensen i Jamesa Ubriacco, z wieloma perturbacjami po drodze. Film wyróżniał się narracją, która była prowadzona przez dziecko: począwszy od czasu jego pobytu w łonie matki, po okres, kiedy miało już kilka lat.
"I kto to mówi" miał dość mieszane recenzje, ale publiczność go pokochała. Przy zaledwie 7,5 mln dol. budżetu zarobił w box office aż 297 mln. Sequel uzyskał wyraźnie mniejszą przychylność krytyków, ale przyniósł solidne 120 mln zysku. Ostatnia część, której nie reżyserowała już Amy Heckerling, tylko Tom Ropelewski, nie obroniła się jednak ani opiniami, ani zyskami, co skończyło się 10 mln straty.
"Czy to ty, czy to ja" (1995)
Dwa lata po "I kto to mówi", czyli w 1995 r., wyszła komedia romantyczna "Czy to ty, czy to ja" w reżyserii Andy'ego Tennanta. Alley partnerował w niej Steve Guttenberg. Osią romantycznej historii w filmie były dwie dziewczynki: bogata Alyssa i sierota Amanda, które postanowiły wykorzystać swoje łudzące podobieństwo i zamienić się na jakiś czas miejscami. W te postaci wcieliły się Mary-Kate oraz Ashley Olsen.
Choć wiele osób kojarzy Alley także z rolą w tym filmie, to obraz nie przypadał specjalnie do gustu krytykom. W kinach zarobił zaś 19,5 mln dol.
"Przejrzeć Harry'ego" (1997)
W 1997 r. Alley wystąpiła w wyreżyserowanej przez Woody'ego Allena czarnej komedii "Przejrzeć Harry'ego". Wcieliła się Joan, drugą żonę tytułowego Harry'ego, którego zagrał sam Allen. W filmie były też takie gwiazdy jak Billy Crystal, Elizabeth Shue, Tobey Maguire, Jennifer Garner, Paul Giamatti, Stanley Tucci, Robin Williams i Demi Moore.
W "Przejrzeć Harry'ego zapoznajemy się z licznymi anegdotami i historiami z życia głównego bohatera: znanego pisarza Harry'ego Blocka, który czerpał z nich inspiracje do swoich książek.
Film spotkał się z umiarkowanie pozytywnymi recenzjami. Był też nominowany w kategorii "najlepszy film: komedia lub musical" do Satellite Award, a Allenowi przyniósł nominację do Oscara za najlepszy oryginalny scenariuszy. Jednak w box office się nie zwrócił i zarobił jedynie 10,6 mln.
"Na dobre i złe" (1997)
Komedia z 1997 r. "Na dobre i złe" w reżyserii Bryana Spicera opowiada o małżeństwie, które, uciekając przed urzędem skarbowym, trafiło do wioski amiszów i musiało porzucić swoje luksusowe życia na rzecz skromnej egzystencji bez żadnych udogodnień współczesności.
Gwiazdami filmu byli Alley i Tim Allen. Pomimo tego produkcja nie była ani komercyjnym, ani artystycznym sukcesem. Zarobiła 32,7 mln, jednak nie wystarczyło to do "wyjścia na zero".
"Zabójcza piękność" (1999)
Wyreżyserowana przez Michaela Patricka Janna w 1999 r. czarna komedia utrzymana w konwencji mockumentu "Zabójcza piękność" stanowiła satyrę na przemysł zajmujący się konkursami piękności.
Przedstawiała kulisy konkursu Miss Nastolatek zorganizowanego w niewielkim mieście Mount Rose. Rywalizacja wymknęła się spod kontroli, gdy Gladys Leeman (w tej roli Alley), która sama kiedyś była miss, chciała wszelkimi sposobami sprawić, by jej córka Becky (Denise Richards), która startowała w tegorocznej rywalizacji, zdobyła tytuł.
Obok Allen i Richards w obrazie wystąpiły Kirsten Dunst, Ellen Barkin, Brittany Murphy i Amy Adams. Dość mieszane przyjęcie wśród krytyków korespondowało z wynikami w box office i skromnym wynikiem 10,5 mln dol. przy 10-15 mln budżetu.
Pomimo tego po latach film zyskał na znaczeniu. Doceniono jego przesłanie oraz oryginalne i nowatorskie podejście do produkcji dla nastolatków. Jak w 20-lecie premiery komedii wspominały "The Independent", "The Guardian" czy "Teen Vogue", obraz stał się w niektórych środowiskach (m.in. osób queer) wręcz "kultowym klasykiem".