Niektórzy seniorzy muszą dwukrotnie pofatygować się do lekarza, by otrzymać receptę uprawniającą do bezpłatnych leków. Dzieje się tak, gdy specjalista nie ma uprawnień do wystawiania bezpłatnych recept z kodem "S" dla seniorów powyżej 65. roku życia. Nadal takich możliwości nie mają lekarze przyjmujący prywatnie oraz psychiatrzy i lekarze w hospicjach pracujący na umowach z NFZ. Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej mówią o powielaniu czynności innego lekarza. Jak ten system ma być wydolny?
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
Nie wszyscy lekarze mają uprawnienia do wystawiania recepty z kodem "S", czyli bezpłatnych leków dla seniorów. Fot. Marek BAZAK / East News
Reklama.
Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej niejednokrotnie słyszą: "Panie doktorze, ja tylko po receptę…". Takich pacjentów mają wielu wśród seniorów, bo przy wprowadzaniu bezpłatnych leków dla osób po 65. roku życia, system nie został dopracowany.
Niektórzy starsi pacjenci mają utrudniony dostęp do leku, bo muszą pójść na dwie wizyty w tej samej sprawie, czyli po to, aby otrzymać receptę uprawniającą do bezpłatnych leków. A lekarze dublują swoje czynności.
Dzieje się tak, gdy specjalista nie ma uprawnień do wystawiania bezpłatnych recept z kodem "S" dla seniorów 65 plus. Nadal takich możliwości nie mają lekarze przyjmujący prywatnie oraz psychiatrzy i lekarze w hospicjach pracujący na umowach z NFZ.
Dwóch lekarzy do tej samej czynności
Lekarze Porozumienia Zielonogórskiego od dawna zwracają uwagę, że to duże utrudnienie dla pacjentów i angażowanie dwóch lekarzy do tej samej czynności. Na początku uprawnienia do wystawiania recept, uprawniających do bezpłatnych leków otrzymali tylko lekarze POZ.
To generowało dużo problemów, bo po konsultacji specjalistycznej czy hospitalizacji pacjenci byli odsyłani do gabinetów POZ po receptę. Z czasem dopuszczono wystawianie recept "S" w poradniach specjalistycznych mających umowy z NFZ oraz w szpitalach.
Nadal jednak pozostaje grupa lekarzy, którzy nie mają uprawnień do wystawiania seniorom recept na bezpłatne leki.
– Zmiana w tym zakresie jest konieczna. Takie uprawnienia powinny być rozszerzone na wszystkich lekarzy wystawiających seniorom recepty, niezależnie od tego, gdzie są zatrudnieni i jaką mają specjalizację – mówi Wojciech Pacholicki, wiceprezes Porozumienia Zielonogórskiego.
– Obecna sytuacja to kłopot dla pacjentów i niepotrzebne angażowanie dwóch lekarzy do tej samej czynności. Pacjent nie powinien ganiać od lekarza do lekarza tylko po to, by otrzymać receptę, a specjalista medycyny rodzinnej nie powinien powielać czynności wykonanej przez innego lekarza – dodaje.
Jak podkreśla, jeżeli uwzględnione zostaną postulaty lekarzy z Porozumienia Zielonogórskiego, to wszyscy na tym skorzystają: i pacjenci, i lekarze.
Pacjenci, którzy nie mogą dostać się szybko do lekarza specjalisty w ramach ubezpieczenia NFZ, często korzystają z prywatnych wizyt, za które płacą z własnej kieszeni. Obecne rozwiązania powodują, że z receptą od takiego lekarza muszą zapłacić w aptece za leki, które należą im się bezpłatnie. Chyba że pójdą jeszcze do swojego lekarza POZ na NFZ, aby to on wystawił im taką samą receptę. Wówczas lek otrzymają w aptece bezpłatnie.
To oznacza fatygowanie pacjenta dwukrotnie, a mowa przecież o seniorach, często z chorobami przewlekłymi, z problemami z poruszaniem się. Chodzi też o pacjentów hospicjów. Ponadto oznacza to też niepotrzebne angażowanie lekarza POZ, aby zdublował pracę innego medyka.
Absurdów w polskim systemie ochrony zdrowia nie brakuje, ale wciąż, zamiast je eliminować, tworzone są kolejne.
Jeszcze w marcu obecna szefowa resortu zdrowia Izabela Leszczyna zapowiadała, że wkrótce także lekarze bez umowy z NFZ będą mogli wystawiać recepty na bezpłatne leki dla seniorów oraz dla dzieci. Nadal jednak nic się w tej kwestii nie zmieniło.
Dziennikarka działu Zdrowie. Ta tematyka wciągnęła mnie bez reszty już kilka lat temu. Doświadczenie przez 10 lat zdobywałam w Polskiej Agencji Prasowej. Następnie poznawałam system ochrony zdrowia „od środka” pracując w Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia. Kolejnym przystankiem w pracy zawodowej był powrót do dziennikarstwa i portal branżowy Polityka Zdrowotna. Moja praca dziennikarska została doceniona przez Dziennikarza Medycznego Roku 2019 w kategorii Internet (przyznawaną przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia) oraz w 2020 r. II miejscem w tej kategorii.
