Jak to modnie nie jeść glutenu!

Tak było w przypadku „uzależnienia od sushi” na początku lat 2000, kiedy to cała śmietanka towarzyska Warszawy, a następnie innych większych miast, nie potrafiła bez surowej ryby żyć, a zimny ryż z wasabi stały się w nadwiślańskim kraju bardziej popularne niż chleb z masłem. Następnie „uzależnieni” od sushi makijażyści, modelki, aktorzy i inne gwiazdy - straciły tolerancję do… krowiego mleka. I na gwałt krążyły po marketach w poszukiwaniu tego sojowego, ryżowego lub migdałowego, a sojowe latte zamawiane było w kawiarniach częściej niż normalna kawa. Nietolerancję laktozy miał chyba każdy związany z showbiznesem, trochę jakby była ona zaraźliwa.

Niejedzący mleka i nabiału, musieli jednak czymś żyć i coś konsumować, nastąpił więc kilka lat temu kult jedzenia komosy ryżowej, zwanej quinoą. Najbardziej wylansowane warszawskie lokale szczyciły się wyszukanymi daniami zawierającymi to indiańskie ziarno. Swoją drogą pyszne, lekkie i pożywne. Ale nie powodowało już na szczęście tak silnych jak swego czasu sushi - uzależnień.

Trzy-cztery lata temu pokochaliśmy piekarnie i ciastkarnie. Skopiowane nieco z francuskich, ale to nie problem, bo każdy Polak na śniadanie croissanta lub bagietę z rozkoszą lubił spożyć. Pojawiły się także burgerownie - kochaliśmy wołowinę i kawał mięsa w ciepłej bułce oraz klasyczne polskie zapiekanki. Do czasu…

W 2014 roku nastąpiła masowa histeria na punkcie glutenu i problem wciąż rośnie i dotyczy coraz szerszych kręgów. I tak jak rozumiem zainteresowanie zdrowym odżywianiem i całkowicie je popieram, tak popadania ze skrajności jedzenia croissantów, bagietek i burgerów dzień w dzień o każdej porze dnia czy nocy - w skrajność niejedzenia niczego z tej listy - już nie. Bo jeśli ktoś rzeczywiście cierpi z powodu alergii bądź nietolerancji pokarmowej, nie sposób, żeby tego przez dwadzieścia, trzydzieści bądź czterdzieści lat nie zauważył. A jeżeli już udało mu się zauważyć, to dlaczego właśnie teraz?

Warto przy tym również zaznaczyć, że czym innym jest celiakia a czym innym alergia na gluten. I nie powinniśmy żadnej z nich bagatelizować. Przewlekła nietolerancja glutenu, którą się nazywa chorobą trzewną, jest chorobą immunologiczną o podłożu genetycznym. Osoby cierpiące na celiakię stanowią ok. 6 % społeczeństwa i choroba ta prowadzi m.in.do zaniku kosmków jelitowych.

Natomiast alergia na białko obecne w zbożach (pszenicy, jęczmieniu, życie czy owsie) - zwane glutenem - to zupełnie inna sprawa. Dotyczy 10-25% społeczeństwa i charakteryzuje się tym, że jeśli alergik dostarczy organizmowi pokarmu z glutenem - ten wytwarza przeciwciała. Ale objawy alergii są dość znamienne i wyraźne: wysypki podobne do tych u atopików, bóle brzucha, wzdęcia, biegunki. Słowem, typowe objawy dla alergii pokarmowych, które każdy kto kiedykolwiek miał - ten zna.

Akurat z dostępności produktów dla osób, które glutenu nie trawią, bądź są nań uczulone należy się tylko cieszyć. Wspaniale, że osoby przewlekle chore i cierpiące wreszcie mają wybór. Dobrze, że jeśli nie możesz jeść zbóż z glutenem, dziś kupisz nawet muffina czy pizzę, po których będziesz czuć się dobrze. Genialne jest to, że nie tylko w stolicy, ale także w innych miastach powstała cała sieć miejsc (restauracji, piekarni, cukierni) dla bezglutenowców, albo chociaż menu, w których można szukać dań pozbawionych glutenu. Ale dlaczego i po co twoja choroba lub alergia stała się taka modna?