Czy seksu tak naprawdę można się nauczyć?

Jako dojrzewająca dziewczynka nie bałam się zadawać pytań i szukać odpowiedzi. Miałam dużo szczęścia. Wciąż jednak o seksie nie wiem wszystkiego. Podobno kochankowie i kochanki im starsi tym lepsi. Nie jestem pewna, czy ta zasada sprawdza się w stu procentach, ale to oczywiście prawda, że praktyka ma spore znaczenie.

O tym co przeżywają młode dziewczyny idąc do łóżka z niedoświadczonym chłopakiem można byłoby pisać kabarety i dramaty. Z doświadczeń moich koleżanek wynika, że to raczej rzadko przyjemna sprawa, dobrze, jeżeli chociaż zabawna (i higieniczna!).

Dziewczyny uczą się dyktować tempo, przestają martwić się swoimi trzęsącymi udami i wałeczkami na brzuchu, poznają swoje ulubione pozycje, uczą się wyrażać w łóżku i już nie ze stresem, a z dystansem i humorem reagują na wszelkie łóżkowe wpadki, poślizgi i (moje ulubione!) dźwięki.

Potem pojawiają się kolejni kochankowie i kochanki, szlifowanie umiejętności. Od pewnego momentu jednak, seks staje się troszkę jakby... przewidywalny? Nie tylko zresztą w związkach. Klubowi wyjadacze potwierdzają. Seks na jedną noc też bywa nudny i chociaż towarzyszy mu trochę większa ekscytacja, najczęściej wcale nie jest bardziej udany niż ten ze stałą partnerką lub stałym partnerem.

Osiągamy szczyt, nie pozostaje już nic do odkrycia. Cosmo stara się pomóc, pisząc poradniki o przełamywaniu rutyny. Dziennikarki zachęcają do przebieranek, wycieczki do motelu na kilka godzin, seksu na łonie natury i zakupu przeróżnych akcesoriów. Po przetestowaniu tych pomysłów i najbardziej szalonych akcesoriów, do łóżka wracają utarte, sprawdzone schematy i scenariusze. Wciąż jest bardzo miło. Nie ma już jednak tej ekscytacji, poczucia spełnienia i odkrywania siebie. Seks przestaje więc być głównym motorem działań. Bierzemy się za sporty, pielęgnowanie ciała, bardziej poświęcamy się karierom, albo decydujemy na założenie rodziny. Uff! Jak zdrowo!

…

Przedstawiony scenariusz dotyka naprawdę ogromnej ilości par i dostarcza dziennikarzom i terapeutom problemów i tematów. Poszukiwanie antidotum na opadające libido skutkuje powstawaniem coraz to kolejnych suplementów diety, ponieważ naukowcy potwierdzają – to wszystko tylko chemia. Błąd.

To taka zwierzęca część człowieka, czas, w którym można pozwolić sobie znowu być dzikusem, zrzucić wyprasowane w kancik (kto to w ogóle wymyślił?) spodnie i krawat i zostać zdobywcą swojej Jane, lub swojego Tarzana. Oczywiście, można mieć z tego sporo satysfakcji i piękne wspomnienia. To nie jest jednak tak, że na tym seks się kończy.

Oni rozumieją to, że seks, to moment w którym dwie osoby stają się jednością i ten fakt celebrują. Czasami, po prostu podążając za sercem, udaje się odkryć kolejne tajemnice i przeżyć wyjątkowe uniesienia. Seks nie ma służyć tylko zabawie i rozładowaniu napięcia. Ma pogłębiać więź pomiędzy kochankami. Można nauczyć się go tak, żeby po każdym razie, na nowo i coraz bardziej zakochiwać się w swoim partnerze. Antidotum na rutynę nie są suplementy diety. Nie zadziałają szpilki i seksowna bielizna.

Nie z Cosmo i nie z porno. Bez duszących kadzideł i wystudiowanej mistyki, bez brzoskwinek, różowych muszelek i rozkroków nad lusterkiem. Z ludźmi, którzy profesjonalnie zajmują się uczeniem bliskości, intymności i komunikacji według starożytnej sztuki tantry będę rozmawiać już w najbliższym tygodniu.

Tym, którzy tak jak ja, nie mogą się doczekać, polecam książkę „Tantra. Sztuka świadomego kochania” autorstwa Charlesa i Caroline Muir.