Tu na razie krowa hasa, ale będzie ekstraklasa! - drużyna piłkarska robi furorę na małopolskiej wsi

Świetna organizacja
Recepta na sukces? W Niecieczy postawili na doświadczonych piłkarzy, którzy w ekstraklasie rozegrali niejedno spotkanie. Taka ciekawostka - meczów na najwyższym szczeblu wszyscy łącznie piłkarze Termaliki mają więcej niż wieś liczy mieszkańców. Dariusz Pawlusiński, Arkadiusz Baran i Łukasz Szczoczarz grali w Cracovii, Andrzej Rybski i Karol Piątek w Lechii Gdańsk, Jakub Biskup w Odrze Wodzisław a Dariusz Jarecki w Jagiellonii Białystok. Dziś wszyscy oni ciągną zespół w stronę awansu. Na pięć kolejek przed końcem (tekst piszę przed środowym meczem z Ruchem Radzionków) Termalika jest pierwsza w tabeli i ma sześć punktów przewagi nad trzecim zespołem. Zaprzepaścić taką szansę awansu łatwo nie będzie.

Mizera nie przejmuje się też tym, że Termalica, w razie awansu, może mieć problem z przyznaniem licencji. Wymogów do spełnienia wcale nie jest tak wiele a zdarzało się już przecież, że klubom przyznawano ją warunkowo. Poza tym klub z Niecieczy ma opcję rezerwową. Jest nią stadion Hutnika w Krakowie. Ostatnio pojawiała się też informacja, że Cracovia może przejąć od niej licencję i tym samym pozostać w ekstraklasie. - To jest jakiś absurd, wierutna bzdura. Niech pan to wyraźnie zaznaczy - prosi Mizera.

Piłkarze w podkrakowskiej wsi czują się znakomicie. W rozmowach podkreślają świetną organizację klubu, co w polskich realiach stanowi wyjątek. - Gdy zobaczyłem jak to wszystko jest zorganizowane, od razu powiedziałem, że to dopiero początek długiej drogi. Moje prognozy zresztą dość szybko się sprawdziły, tu nie było absolutnie żadnego przypadku. Nawet żonie powiedziałem, że jeszcze parę lat i Termalika może nawet awansować do ekstraklasy - mówił pod sam koniec ubiegłego roku Szczoczarz, w rozmowie z dziennikarzem Weszlo.com. Pewnie nie spodziewał się, że jego przepowiednia może się sprawdzić już pół roku później.

Właściciel - filantrop
Pani Wanda Szymańska jest wicedyrektorem Publicznego Katolickiego Zespołu Szkół w Niecieczy. Placówka w ogóle by nie powstała, gdyby nie działalność Krzysztofa Witkowskiego, prezesa firmy Bruk-Bet, która od 2004 roku jest sponsorem klubu. To on, wspólnie z żoną Danutą - dziś będącą panią prezes drużyny - nie dość, że zainwestował w zespół swoje pieniądze, to jeszcze zaczął działać filantropijnie dla dobra Niecieczy. - Przejął szkołę, która miała być zlikwidowana. Mało tego, dodatkowo ją rozbudował, czyniąc z niej zespół szkół, który dziś jest doskonale wyposażony - mówi w rozmowie z naTemat Mizera. Mało tego, kiedy region nawiedziła wielka powódź, dzieci z Niecieczy i okolicznych zalanych wsi spędziły ferie w znajdującym się w Muszynie państwa Witkowskich.

- Dzięki naszej drużynie wieś została wypromowana na terenie całego kraju. Dawniej mówiło się, że Nieciecza jest gdzieś koło Tarnowa, a dziś słyszę od ludzi, że to Tarnów jest koło Niecieczy. Klub stał się wizytówką naszej małej wsi, jest pierwszym z nią skojarzeniem. A my? Cóż, nie ukrywam, że jesteśmy bardzo z tego zadowoleni, odczuwamy z tego dumę - mówi z uśmiechem Szymańska.

Nauczyciele w klubie kibica
Bo w Niecieczy wszystko kręci się wokół drużyny. Uczący się w szkole chłopcy trenują piłkę nożną i regularnie spotykają się z piłkarzami. Niektórzy z nich wyprowadzają ich nawet na pierwszoligowe mecze. Dla nich oni są bohaterami, lokalnymi herosami, podobnie zresztą jak trener, Słowak Duszan Radolsky, który ostatnio odwiedził ich szkołę. Radolsky to zresztą wyjątkowo ciekawa postać. Swego czasu Dyskobolię Grodzisk Wielkopolski doprowadził do Pucharu UEFA, gdzie zespół z Wielkopolski wyeliminował Herthę Berlin i Manchester City. Wie więc jak wykonywać swój zawód z dala od zgiełku wielkiego miasta.

Nieliczni ale fanatyczni
Właśnie, doping. Stadion w Niecieczy, przez złośliwych nazywany Kukurydzianą Areną, mieści 2100 kibiców. To prawie trzy razy więcej niż wieś liczy mieszkańców. Ale niemal na każdym spotkaniu jest komplet kibiców. - Wie pan, jak nasi fani sami o sobie mówią? "Nieliczni ale fanatyczni". Myślę, że to określenie idealnie oddaje ich charakter. Starają się kibicować, wspierać zespół dopingiem. Ostatnio nawet zaczęli jeździć na wyjazdy. Byli w Gdyni, w Bydgoszczy. Rzecz jasna daleko im do kibiców innych klubów, ale spójrzmy na możliwości - mówi Mizera.

Oczywiście klub z Niecieczy jest też obiektem drwin. Jego zawodników i działaczy nazywa się wieśniakami. Pyta się po co w ogóle pchają się do ekstraklasy, bo to przecież obciach. - My się nie krępujemy tego, skąd pochodzimy. To jest wieś, ma ponad 700 mieszkańców i nikt nie zamierza z tym polemizować. Ale nie ukrywam, że tych krzywdzących opinii, które pan przytacza, słuchać nie lubimy - tłumaczy rzecznik klubu.

Nabożeństwo? Po meczu
Dodaje, że zetknięcie się ogólnopolskich mediów z Termaliką naturalnie prowadzi do tego typu drwin. A przecież tutaj, w małej małopolskiej wsi, coś bardzo fajnego udało się zbudować. I publiczność na meczach jeszcze jest kulturalna, a wulgaryzmów niemal nie słychać. Potwierdza to Szymańska, mówiąc mi przez telefon: - Mecz piłkarski zawsze kojarzył mi się z czymś złym i niebezpiecznym. Widziałam obrazki z Krakowa, jak kibice biją się między sobą. A u nas jest zupełnie inaczej. Incydentów nie ma, dookoła spokój, sielanka. Rodzice przychodzą z małymi dziećmi, niektóre są w wózkach. I zjeść można kiełbasę albo jakieś ciastko.