Polka w wielkim świecie, czyli blaski i cienie zawodu modelki. "Jestem zadowolona z życia, które prowadzę"

Mogą, czemu nie? Przecież to głównie jajka (śmiech). No, chyba że ktoś jest uczulony, to nieco gorzej...

Bez przesady. Tak już całkiem poważnie: wiadomo, że modelki są na różnych dietach, bo każda ma inne predyspozycje. Jedna utyje od byle czego, inna może jeść co tylko zechce, a i tak nic nie pójdzie jej w biodra. Akurat ja nie mam specjalnych problemów. Odżywiam się zdrowo, ale nie przejmuję się też zbytnio ilością kalorii. Staram się kontrolować, przykładowo: żeby nie jeść codziennie pizzy ani nic niezdrowego. Pozwalam sobie raz na dwa, trzy tygodnie. Ale na co dzień nie wyrzekam się wszystkiego, co lubię jeść w imię diety.

Szczerze? Naprawdę krótko. Wystarczy codziennie po 10-15 minut, ale ważna jest wcześniejsza rozgrzewka, żeby mięśnie zdążyły się najpierw dobrze rozgrzać. Potem trzeba poćwiczyć intensywnie w szybszym tempie, ale za to organizm spala nadwyżki jeszcze długo, długo po skończonym treningu. A przynajmniej tak słyszałam (śmiech).

Non stop. W listopadzie poleciałam do Barcelony, gdzie przez miesiąc siedziałam na kontrakcie. Głównie biegałam na castingi i zwiedzałam. Stamtąd do Maroko, na sesję zdjęciową z polską marką odzieżową. Potem wróciłam na chwilkę do domu i niedługo znów wyjechałam do Miami, też na kontrakt. Następny był Londyn, gdzie udało mi się pozyskać klientów i trochę rozwinąć zawodowo, co mnie bardzo cieszy. W międzyczasie przyleciałam na dwa dni do kraju i znów musiałam wyjeżdżać, na kilkudniową sesję zdjęciową w Niemczech. I tak dochodzimy do punktu obecnego, siedzimy sobie tutaj i rozmawiamy....

Nie narzekam. W mojej pracy uwielbiam właśnie to, że ciągle podróżuję, poznaję mnóstwo nowych ludzi. Może lekko uciążliwy jest fakt, że nie mam stałego kontaktu ze swoimi bliskimi. Ale wiem, że teraz mam swoje pięć minut i chcę je dobrze wykorzystać.

Przepakowuję walizki i w piątek znów jadę do Niemiec, a stamtąd do Francji, gdzie mam już podpisany kontrakt. Natomiast później - dosłownie na krótką chwilkę - wracam do domu i zaraz wylatuję do Turcji, nagrywać reklamy na tamtejszy rynek. Potem mam w planach jeszcze dwa miesiące w Tajlandii. Moja mama się śmieje, że może zobaczymy się przynajmniej w Święta.

Trochę tak. Ale mam grono najbliższych przyjaciół, z którymi trzymam kontakt non stop. To ludzie, którzy zawsze wiedzą, co się u mnie dzieje. Nawet jeśli nie widzimy się przez dłuższy czas, to i tak kontaktujemy się na Facebooku, piszemy maile, smsy, wieczorami gadamy na Skype'ie... Wożę ze sobą sporo elektroniki, bo bez niej ani rusz.

Jadę prosto do domu i marzę tylko o swoim własnym łóżku. Marzę też o swojej łazience , o swojej kuchni, ulubionym jedzeniu.... Mieszkanie jest moim azylem i zawsze wracam do niego z utęsknieniem. Mam poczucie, że to coś mojego, mój własny kąt. Mimo, że mieszkam tam razem z przyjaciółką i chłopakiem. Zawsze, kiedy przyjeżdżam do domu, wiem że któreś z nich na mnie czeka z jakąś niespodzianką. Jestem wtedy najszczęśliwsza na świecie. A potem? Wysypiam się i nadrabiam zaległości towarzyskie. W podróży oczywiście trzeba kupić wszystkim prezenty - chociażby to były magnesy na lodówki – a potem każdego z osobna odwiedzić, wszystkich wyściskać. No i rzecz jasna są moi rodzice, którzy strasznie tęsknią... Mama, jak tylko się dowie że wylądowałam w Warszawie, od razu dzwoni i pyta: czy już jestem? i kiedy przyjadę? Całe szczęście rodzice mieszkają niedaleko mnie, więc zawsze mam z tyłu głowy myśl, że w pięć minut mogę być u nich.

Trochę z przypadku. Podczas spaceru z psem na Saskiej Kępie zaczepiła mnie Lucyna Szymańska, szefowa agencji modelek D'Vision. Zaproponowała współpracę i zostawiła mi wizytówkę. Miałam wtedy czternaście lat, modeling nie był jeszcze w Polsce znany, nikt na dobrą sprawę nie wiedział, z czym to się je. Wszystkim kojarzyło się to z jakąś formą prostytucji. Długo się wahałam, ale w podjęciu decyzji pomogła mi mama koleżanki, która znała trochę tą branżę i miała z nią do czynienia.

Nie, ja jestem już pokoleniem gimnazjum (śmiech). Natomiast wtedy – i później, w liceum – było mi piekielnie ciężko, bo praktycznie większość czasu nie było mnie w szkole, nauczyciele się irytowali. Ciągle krążyłam gdzieś w rozjazdach. Był taki rok, w którym miałam zagrożenia z sześciu przedmiotów i tylko dwa tygodnie, żeby się z nich wyciągnąć. I udało się, bo jak mawia moja mama: „dla chcącego nic trudnego”. Kiedy stanęłam pod ścianą i pojawiło się ryzyko, że zostanę rok dłużej w szkole, to zacisnęłam pasa i nagle się okazało, że można się szybko nauczyć matematyki, fizyki, chemii.

Troszeczkę tak. Psychologią interesowałam się od zawsze, a przyjaciele – zawsze, ilekroć mieli jakiś problem – przychodzili do mnie, wypłakać się w rękaw, bo jestem dobrym słuchaczem. Pośrednio wybrałam psychologię zarządzania i przedsiębiorczości, ale było mi o tyle łatwiej, że kończyłam studia zaocznie. Zajęcia miałam w weekendy, a więc w tygodniu mogłam pracować. Ba! Co najlepsze, w tym czasie przez rok byłam w Stanach, skąd przyjeżdżałam co jakiś czas tylko i wyłącznie po to, żeby być na zajęciach i zdać egzaminy. Tam był wówczas mega popularny coaching, który w Polsce dopiero raczkował. Kiedy musiałam wybrać specjalizację, stwierdziłam że to właściwy kierunek i niedawno skończyłam magisterkę.

Szczerze? Myślę, że nigdy z tego nie zrezygnuję i zawsze będę w jakiś sposób związana z tą branżą. Będę jedynie miała innych klientów. Z wiekiem moja twarz i ciało będą się zmieniać, ale kto wie? Może zacznę reklamować kremy przeciwzmarszczkowe? Jeśli chodzi o plany na przyszłość, mam milion pomysłów na minutę, ale wszystkie ona są jakoś powiązane z modelingiem. Poza tym, zawsze to jakieś dodatkowe zajęcie, dodatkowy grosz.

Owszem (śmiech). Lubię modeling. Może to zabrzmi banalnie, ale uwielbiam podróżować, poznawać nowych ludzi.

Z udanej współpracy z marką Caterina i Ewą Minge, która wspominam chyba najmilej. Oraz Quiosque, z tą marką współpracuję już od kilku lat, jeździmy razem po świecie, robiąc sesje do kolejnych kolekcji. No, i jestem dumna zawsze ilekroć zaczynam współpracę z nowym klientem, a on jest ze mnie zadowolony i wraca później z kolejną propozycją.

Wiem (śmiech). Praca modelki to nie jest lekkie zajęcie, ale ma dużo plusów, mogę podróżować po całym świecie. Jestem bardzo zadowolona z życia, które prowadzę.