Pan tu nie stał, czyli 6 warszawskich sposobów na korki

Korki zaczynają się już przed 7 rano. Samochody stoją zderzak w zderzak. Emocje sięgają zenitu i gdyby czytać z ruchu warg kierowców, można by napisać drogowy poemat dla dorosłych. Ale kiedy inni pokornie suną dalej jak Jakscon w moonwalku, drudzy kombinują. Oto kilka popularnych "warszaskich" sposobów na walkę z czasem.

Noga na gazie kusi, żeby przejechać chociaż te kilka metrów dalej. Obok - przejezdny buspas. Największy obiekt pożądania zdesperowanego kierowcy. Wjechać, nie jechać. Myśli biją się w głowie. Inny kierowca, myślał o tym samym i w momencie, kiedy tylko odważy się przekroczyć święty próg dla autobusów i taksówek, zacznie się dzikie trąbienie, zarówno kierowców z lewego pasa, jak i taksówkarza, który swojego pasa nie odda. Nawet jak wolny. Mój! Nie twój! Ty też "terefere". Kierowcy pozostaje włączyć „kierunek” do powrotu na swój pas. Oczywiście bezskutecznie, bo nikt nie wpuści zdrajcy. A policja w zatoczce już czeka...

To takie drogowe szczęście w nieszczęściu. To jest ta impulsywna decyzja, którą podejmuje twój Mr Hyde. Nadjeżdżająca karetka toruje drogę jak Mojżesz Morze Czerwone. "Wykorzystaj tę chwilę" - podpowiada drogowy diabeł. A anioł na to" jedź, diabeł dobrze gada! Dzieci czekają - jesteś rozgrzeszony! Gaaazu!". I te myśli: "A jak mnie złapią, to powiem, że jestem z rodziny..."

Dojeżdżasz wreszcie do sygnalizacji. Zdążyłeś odsłuchać Sagę Zmierzch w wersji audio na 3 przecznicach i kiedy myślisz, że będzie już tylko lepiej, akurat kiedy przychodzi twoja kolej, zmienia się światło. Stop. Tego już za wiele. "Nie będzie los tak ze mną bezkarnie igrał!". Wpychasz się jakbyś był naczepą swojego korkowego następcy i przejeżdżasz prawie na druga stronę. Prawie robi różnicę i tyłek twojego auta blokuje skrzyżowanie. Ale co tam. Patrzysz w niebo, jakby nie chodziło o ciebie. W końcu im się znudzi trąbienie. Możesz też zatrąbić, żeby deliwent przed tobą myślał, że to o niego chodzi.