Spiski i popisy. Publikacja "Gazety Wyborczej" o mafii reprywatyzacyjnej wywołała falę spekulacji

– Decyzję o reprywatyzacji najdroższej działki w stolicy mecenas Nowaczyk odbiera od urzędnika Rudnickiego, który kilka tygodni później rezygnuje z etatu w ratuszu. Odnajdujemy ich jako współwłaścicieli ośrodka Salamandra w Zakopanem – tak dziennikarki zaczynają tekst o plątaninie niejasnych interesów, zagmatwanych, personalnych zależności i wielkich pieniądzach, które w związku z dziką reprywatyzacją traci Warszawa i jej mieszkańcy na rzecz zaangażowanych w proceder adwokatów i urzędników. Artykuł wywołał burzę, a zaraz potem wysyp teorii spiskowych. Oto najpopularniejsze z nich.

Zdaniem części komentatorów, popularny dziennik spisał drugą siłę partyjną w państwie na straty. Stąd próba odcięcia się od zużytej Platformy Obywatelskiej i przytulenia do jej następczyni, za jaką uchodzi .Nowoczesna. W końcu, wskazują zwolennicy tej teorii, obie wywodzą się z Unii Wolności (notabene jak prezydent Duda, czego mu się jednak nie pamięta). Niektórzy widzą w tekście "Wyborczej" bezpośrednią inspirację samego Sorosa.

Zwolennicy tej hipotezy są przekonani, że za publikacją stoi sama Platforma, która zdecydowała się uderzenie wyprzedzające. Postanowiła zrobić z Hanny Gronkiewicz-Waltz kozła ofiarnego, zanim weźmie się za nią PiS (skoro i tak nie da się jej uratować). W ten sposób Platforma pokaże się jako siła zdolna do samooczyszczenia i skradnie, przynajmniej częściowo, show i kapitał polityczny Prawu i Sprawiedliwości, które planuje ciężką jesień dla opozycji.

Hipoteza, którą barwnie przedstawił Roman Giertych, były wicepremier w koalicji PiS - LPR - Samoobrona (2005 - 2007), a jeszcze wcześniej szef Młodzieży Wszechpolskiej. Giertych, obecnie kojarzony z Platformą, jest zdania, że Ziobro niczym Brutus podsunął za pomocą prokuratury odpowiednie materiały "Gazecie Wyborczej", by zadać cios prezesowi Kaczyńskiemu.

Afera reprywatyzacyjna ma być jak antyplatformerski koń trojański, który wpuszczony za mury PiS-u, ma go rozsadzić od środka. Jak? Godząc niewygodnymi faktami w kult Lecha Kaczyńskiego, który przed objęciem stanowiska prezydenta RP był prezydentem Warszawy. To on - zdaniem wielu niesłusznie - przekazał kamienicę Hannie Gronkiewicz-Waltz. On też rządził stolicą, gdy w najlepsze swoje interesy ubijali handlarze roszczeń. Błędy, przestępstwa i zaniedbania rozkładają się na wszystkie partie, które rządziły od 1989 roku.

Pamięć prezydenta Lecha Kaczyńskiego zostałaby zbrukana przypomnieniem niewygodnych faktów. Stąd, zdaniem Giertycha, powściągliwość polityków PiS w politycznym konsumowaniu tej afery.

A przecież, jak trzeźwo wskazuje część komentatorów, to przecież nie pierwszy tekst GW na temat dzikiej reprywatyzacji. A dyskusja spod hasła "cui bono?" odciąga uwagę od istoty problemu, jakim jest dzika reprywatyzacja.