Był "Rojem", ale przede wszystkim jest wielkim wokalistą. Krzysztof Zalewski - oto idol, którego potrzebujemy

Ma 32 lata, urodę filmowego amanta i głos, którym wyśpiewuje to, co wielu zalega w sercu. Krótko ścięte włosy nie od razu przywołują twarz młodzika z rockową duszą, jednego ze zwycięzców "Idola". Krzysztof Zalewski, znany wtedy i jeszcze trochę dzisiaj jako "Zalef", zdobył 51 proc. głosów widzów Polsatu. Przeszedł do historii. Dzisiaj pisze swoją już historię na nowo, a ważniejsze, że na stawianych przez siebie warunkach.

Artysta obecny
19 października do sieci trafił zapis happeningu z udziałem Natalii Przybysz i Zalewskiego. Trzecim uczestnikiem był artysta-performer z Azji. Ów happening budzi oczywiste skojarzenia z tym, co robiła nie tak dawno Marina Abramović. Zalewski przyznaje się do tego bez bicia. – Centrum naszej mandali stanowi patrząca sobie w oczy para (Natalia i ja). Na naszych nogach, ramionach, piersiach opiera się konstrukcja, której kolejne elementy misternie dokłada Blue – wyjaśnia koncepcję muzyk. Ścieżką dźwiękową dla tej niecodziennej sytuacji jest piosenka promująca album "Złoto".

Gwiazdor w skali mikro
"Zalef" to przede wszystkim zwierzę sceniczne. Nie dla każdego, ale też nie tylko dla wybrańców. Jeśli komuś zależy, na pewno dokopie się do twórczości faceta z łatką idola mas. Łatką bardzo krzywdzącą, która właściwie się już odkleiła. Im mniej Zalewskiego było w mediach, a zarazem w tzw. głównym nurcie, cukierkowy idol umierał.

Ten, kto chciał wiedzieć, wiedział, że Krzysztof zaangażował się we współpracę z Heyem, Katarzyną Nosowską, Robertem Gawlińskim czy Moniką Brodką. O sobie na chwilę przypomniał, pokazując się w "Szansie na sukces". Zaśpiewał "Nie pytaj o Polskę" Grzegorza Ciechowskiego, którą po latach słychać było i w "Historii Roja". W 2013 r. wydał płytę "Zelig", stacje radiowe chętnie grały wtedy promujące go "Jaśniej". Ściśle ujmując, stacje, które stawiają na jakość, nie słupki słuchalności.

Nie być przeciętnym
Popularność oczywiście niejedno ma imię i różnie można ją interpretować. Do dzisiaj, mimo sukcesów na koncie, na temat Zalewskiego w sieci pisze się głównie tak: "Najbardziej niedoceniany wokalista w kraju". Ale czy to mu przeszkadza? Nie. – To, o co walczę, to żeby nikt zapytany o mój koncert nie powiedział nigdy: "a wiesz, taki przeciętny" – mówił w jednym z wywiadów. – Więc ja się uwielbiam spalać na scenie, ten tekst jest dobry i trzeba go sobie przypominać jak najczęściej i wszystko, co się robi, robić na 120 proc. Na łożu śmierci potem nikt nie wspomina bezpiecznych wyborów tylko raczej te szalone – dodał.

O więcej upominają się dla niego inni - np. komentarzem w internecie. "To jest niezwykle smutne, że tak utalentowany artysta jak Krzysztof nie może się wybić na polskim rynku" – czytam gdzieś. Ktoś dopisuje ciąg dalszy. "Większość ludzi słucha raczej prostej muzyki i robi to bezrefleksyjnie. Ale prawda jest też taka, tak przynajmniej myślę i chcę w to wierzyć, że artysta który ma coś do przekazania, który żyje tym, co tworzy, chce też żeby jego muzyka trafiała do odbiorców, którzy chcą i potrafią to docenić. A takich jest po prostu mniej, taka smutna prawda". Często internauci nazywają też Zalewskiego "najbardziej niedocenionym artystą w kraju".

"Rój" / "Idol"
Jerzy Zalewski, zbierający cięgi za swoje patriotyczne dzieło o antykomunistycznym bohaterze, zobaczył wokalistę w telewizji. – Stwierdził, że pasowałbym do tej roli... No, i do tego zbieżność nazwisk. Odczytał to jako znak. Tak po prostu miało być – opowiadał "Zalew". Udał się na plan, zagrał jak najlepiej umiał, a resztę zostawił w rękach reżysera. Człowieka, który po premierze "Historii Roja", pamięta się za waleczną jej obronę. I za list do Jacka Kurskiego.

Krytycy obraz Zalewskiego zmiażdżyli. Że nudny, przegadany, z gatunku tych, przy których trzeba klęknąć, generalnie - porażka. Odtwórca głównej roli miał inne zdanie. – To trudny film, lecz opowiedziany w oryginalny sposób, z pięknymi zdjęciami Tomasza Dobrowolskiego. Z drugiej strony trudno mi go oceniać, bo biorę w nim udział – mówił. Ale na pytanie, czy szkoły powinny ciągnąć siłą do kin młodzież, odpowiedział, że zależy mu, by młodzież poszła dobrowolnie.