Chyba wszyscy zwrócili na to uwagę. Ten moment, gdy premier Mateusz Morawiecki ogłaszał z mównicy sejmowej, że na sali jest jego ojciec i on chce mu podziękować. A potem Kornel Morawiecki mówił dziennikarzom, że jest wzruszony i dumny z syna, choć nie zabrakło też ojcowskiej srogości: "Gdyby był złym premierem, należy go szybko zmienić, ale sądzę, że będzie dobrym". Mocno ta relacja ojca i syna wydaje się ostatnio akcentowana. Pomińmy na chwilę politykę. Jak ważni są obaj Morawieccy dla siebie?
Premier Mateusz Morawiecki i jego ojciec Kornel Morawiecki po exposé szefa rządu. Fot. Sławomir Kamiński / Agencja Gazeta
Ten pokaz silnych rodzinnych więzi wydaje się niezwykły, gdy przypomnimy sobie inne rodziny zaangażowane ostatnio w politykę albo życie publiczne. Bracia Glińscy, Kurscy, nawet rodzina Rachoniów – oni nie mówią jednym głosem i publicznie nie boją się tego okazywać. – Mój brat idiota – tak o wicepremierze i ministrze kultury powiedział swego czasu jego brat, reżyser, Robert Gliński. – Wstydzę się za niego – to z kolei słowa stryja Michała Rachonia, Janusza, o jego bratanku, głównej twarzy TVP Info.
W przypadku Morawieckich jest zupełnie na odwrót. Tu idzie pozytywny przekaz w obie strony – i syna, i rodzica. Wsparcia, dumy, jakby zwyczajnie dziecko osiągnęło sukces, a rodzice muszą się tym pochwalić. – Mój ojciec jest dziś tu obecny. To dla mnie wielkie osobiste przeżycie. To on nauczył mnie, że drugi człowiek, wolność, solidarność i sprawiedliwość są najważniejsze. Dziękuję ci za wpojenie mi tych wartości – powiedział w expose nowy szef rządu.
– Rozmawiałem z synem w nocy. Prosił mnie o błogosławieństwo na ten nowy, trudny i ważny czas dla Polski, i dla niego – opowiadał potem dziennikarzom Kornel Morawiecki.
Trudno dociec osobom postronnym, jak bliskie relacje łączyły obu polityków kiedyś, wiele lat temu, w dzieciństwie Mateusza Morawieckiego i w jego młodości. Takie prawdziwe, z życia zwykłego Kowalskiego, gdy ojciec z synem np. idą razem na piłkę, czy do kina. Ich relacja nie była przecież zwyczajna i trudno ją uchwycić w tradycyjnych ramach.
"Na 100 procent miał na niego wpływ"
W IX LO we Wrocławiu, do którego chodził Mateusz Morawiecki, pamiętają go świetnie. – W tamtym czasie pan Kornel ukrywał się, więc tych relacji nie było. Mateusz był młodym człowiekiem w trudnych czasach – mówi nam krótko Izabela Koziej, dyrektorka liceum, która uczyła nowego premiera historii. Do dziś, jak słyszę Mateusz Morawiecki odwiedza szkołę, ma spotkania z młodzieżą, opowiada o sobie, prowadził zajęcia z bankowości, w 2016 roku ufundował nagrody książkowe na koniec roku.
– Jego ojciec był permanentnie nieobecny w domu – to również pierwsze skojarzenie jednego z jego dawnych kolegów z Wrocławia. Nie było go fizycznie przez 7 lat życia młodego człowieka, który w tym czasie osiągnął pełnoletność. – Ale na 100 procent Kornel Morawiecki miał na niego ogromny wpływ duchem. Był bohaterem politycznym, legendarnym opozycjonistą, który stworzył organizację, uznawaną w PRL za wroga numer 1. To wszyscy wiedzieliśmy, choć on o tym nie opowiadał. Raczej trzymał to w sobie.
"Mateusz już w wieku 11 lat był uświadomiony konspiracyjnie" – pisze dziś"Polityka". I, powołując się na książkę Igora Janke "Twierdza. Solidarność Walcząca – podziemna armia", informuje, że "zszywał, sklejał i układał w sterty gotowe gazety; jako kolporter przemierzał miasto tramwajami ze sportową torbą wypełnioną bibułą; potem sam drukował i publikował w "Biuletynie Dolnośląskim". Miał 13 lat, gdy w 1981 roku ojciec zaczął się ukrywać. Gdy zaczął studia, Kornel Morawiecki został aresztowany.
Gdy je kończył, napisał pracę magisterską o organizacji, którą w 1982 roku założył jego ojciec. "Geneza i pierwsze lata „Solidarności Walczącej”" – nosi tytuł i można ją znaleźć na stronie SGH." Podjąłem ten temat w pierwszej pracy magisterskiej z historii" – przyznał w rozmowie z portalem wPolityce.pl. były minister finansów.
"Pytał o odznaczenie dla ojca"
Warto przeczytać jego biogram w Encyklopedii Solidarności. I można się tylko domyślać, jak silnie - duchowo – nastolatek (urodzony w 1968 roku) musiał być związany z ojcem.
Mateusz Morawiecki
Od 1980 drukarz niezależnego pisma „Biuletyn Dolnośląski”. Od 13 XII 1981 uczestnik malowania napisów na murach, zrywania komunistycznych flag, rozwieszania transparentów, rozklejania plakatów i ulotek, druku i kolportażu podziemnych pism, demonstracji organizowanych przez wrocławską opozycję, w czasie których parokrotnie dotkliwie pobity.
1983-1986 po rewizjach w mieszkaniu (prawie cotygodniowych) wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany ws. ukrywającego się ojca – Kornela Morawieckiego i innych działaczy, w czasie przesłuchań używano wobec niego przemocy fizycznej, grożono bronią palną oraz wyrządzeniem krzywdy matce i siostrom.
Od 1983 współpracownik Solidarności Walczącej, od 1987 struktury uczelnianej NZS na UWr. By uniknąć zatrzymania, w czasie matur przebywał na oddziale szpitalnym, który opuszczał w towarzystwie świadków tylko na egzaminy. W XI 1987 zatrzymany i pobity w czasie rozwieszenia transparentu na rusztowaniach przy pl. T. Kościuszki we Wrocławiu. Od 1987 członek zespołu redakcyjnego „Biuletynu Dolnośląskiego”, autor także w „Solidarności Walczącej” i in. pismach. W V 1988 i V 1989 uczestnik strajków okupacyjnych na UWr. Czytaj więcej
– Pamiętam go z tamtego okresu, że utrzymywał dystans do innych środowisk działających w opozycji. I zapamiętałem to jako element pewnego poczucia wyższości. Jakby było w nim takie przekonanie, że owszem, ich działalność jest ważna, ale że raczej to jest zabawa w opozycję. Bo prawdziwą, niebezpieczną, walkę z komuną prowadzi jego ojciec. A on jest jej częścią. To na 100 procent był wpływ ojca – mówi nam jego dawny znajomy z Wrocławia. Według niego młody Mateusz bardzo był w niego wpatrzony.
A potem, wiele lat później, gdy PO była u władzy, niektórzy pamiętają, o czym Matusz Morawiecki bardzo chętnie rozmawiał. – Podczas różnych spotkań bardzo często poruszał temat odznaczenia dla ojca. Nie to, że miał żal, ale nie rozumiał, dlaczego prezydent Komorowski nie odznacza jego ojca za okres lat 80. – mówi nam jeden z polityków dzisiejszej opozycji. To jego zdaniem pokazywało, jak ważny jest dla niego ojciec. – To nie były rozmowy o bieżącej polityce, ale bardzo często powracał do tematu ojca – słyszę.
"To nie jest taki zimny bankster"
A ojciec wraca do tematu syna. W różnych kontekstach. W wywiadach. – Apeluję o to do syna Mateusza. Emeryci jak żadna inna grupa mają najciężej, więc każda pomoc na święta będzie dla nich bardzo ważna – mówił w rozmowie z Super Expressem o 500+ dla emerytów przed Bożym Narodzeniem (z czego ostatecznie nic nie wyszło). – Jego działania są nakierowane społecznie. To nie jest taki zimny bankster, jak go przedstawiają – bronił go teraz przed dziennikarzami.
Od jakiegoś czasu to on, ojciec, mocno wierzył, że jego syn będzie najlepszym premierem. Mówił też otwarcie: "Myślę, że rekonstrukcja rządu nie obejmie mojego syna. Jest tam najlepszym ministrem". Po expose też padły mocne, ojcowskie słowa: "Niech Polacy wykorzystają mojego syna. Niech jego wiedza i talenty zostaną wykorzystane".
Poszli innymi drogami politycznymi, to fakt – junior z PiS, senior z Kukiz'15. Sytuacja potem się zmieniła. Kornel w pewnym momencie też przeszedł na stronę PiS, choć teraz zarzeka, że nie wstąpi w szeregi tej partii.
– Moim zdaniem jednoznacznie opowiedział się po stronie PiS w momencie, gdy jego syn został wicepremierem. A to pokazuje, że być może ich więź rodzinna jest ważniejsza niż ta polityczna – mówi nam polityk opozycji.
"Był taki bardzo uparty, był trudnym chłopakiem. Przegrywał ze mną w szachy, któregoś razu powiedziałem mu: "jesteś małym chłopcem, nie możesz wygrać". Zacząłem mu kupować książki, powiedziałem, że jak ze mną wygra, to kupię mu konia. Za rok wygrał". Czytaj więcej
Kornel Morawiecki