O restauracji "Big Adriano" usłyszałem już jakiś czas temu. Lokal jest nietypowy, bo podobno serwują tam pierwszą w Polsce pizzę w stylu chicagowskim. Mieści się na odległym Ursusie, więc planowanie wypadu trochę trwało, ale w końcu się udało. Po raz pierwszy w życiu miałem okazję spróbować grubego na 5 cm placka wypełnionego niesamowitą ilością mozzarelli połączonej z pepperoni. Wniosek jest jeden: przed tą pizzą powinien ostrzegać Minister Zdrowia.
Podróż spod stóp Pałacu Kultury i Nauki do mieszczącej się na ulicy Dzieci Warszawy pizzerii zajęła nam około 20 minut. Ciężko zatem powiedzieć, że pierwsza w Polsce restauracja serwująca pizzę deep-dish, czy inaczej mówiąc pizzę w stylu chicagowskim, to perfekcyjne miejsce na lunchowy wypad. Zwłaszcza gdy biuro znajduje się w centrum stolicy. Jeśli jednak ktoś mieszka bliżej Ursusa. w przerwie może zawsze podskoczyć do prowadzonej przez Adriana "Big Adriano" Wiśniewskiego knajpki. Oczywiście o ile gigantyczna ilość mozzarelli na dobre nie zalepi chęci do dalszej pracy.
Weekend to już jednak inna sprawa, a dodatkowe zwycięstwo Kamila Stocha dało wystarczający bodziec do wspólnej celebracji w klasycznej opcji "pizza i piwo". Dlatego z wielkim entuzjazmem i ciekawością zajęliśmy miejsca wewnątrz pełnej amerykańskich akcentów (na ekranie telewizora leciały programy stacji CNN!) restauracji. Po przejrzeniu karty, zdecydowaliśmy się na nigdy niezawodzące połączenie mozzarelli i pepperoni. Pamiętajcie, że wybierając się do Big Adriano musicie liczyć się z tym, że czas wypieku pizzy deep-dish to około 40-50 minut, a wszystko dlatego że tak gruba warstwa sera potrzebuje odpowiednio długiego czasu na dojście. W oczekiwaniu zapchaliśmy się miseczką popcornu.
Skąd wzięła się pizza deep-dish?
Tim Samuelson, miejscowy badacz kultury z Chicago narzeka na brak odpowiedniej liczby artykułów i dokumentacji poświadczających, kto jako pierwszy wypiekł grubego na kilka centymetrów placka z prawdziwym morzem sera w środku. Zachowane wycinki prasy z lat 40. i 50. XX wieku wskazują jednak na pierwszeństwo chicagowskiej pizzerii Uno z pracującym tam wówczas Rudym Malnatim w roli pomysłodawcy dania. Czytaj więcej
Kiedy na stół wjechały nasze pizze, pomyślałem że w życiu nie najem się tym mikroplackiem w kształcie felgi (zamówiliśmy pizze w małym rozmiarze). Nic bardziej mylnego! Połączenie 125 g mozzarelli z kiełbasą pepperoni i grubym ciastem w zestawie z chłodnym napojem to idealna recepta na pełny brzuch i… głęboki sen. Porozmawialiśmy z właścicielem restauracji Big Adriano - Adrianem Wiśniewskim, by dowiedzieć się skąd zaczerpnął inspirację na swój oryginalny biznes.
Skąd wzięła się inspiracja na pierwszy w Polsce lokal z pizzą deep-dish?
Adrian Wiśniewski, właściciel pizzerii Big Adriano: Po prostu - bardzo lubię jeść, uwielbiam ser. Wcześniej prowadziłem zwykłą pizzerię, jednak w międzyczasie zacząłem szukać czegoś nowego. Wciąż pozostającego w obrębie pizzy, jednak oryginalnego, niespotykanego w Polsce. Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych miałem okazję spróbować pizzy deep-dish, w której szybko się zakochałem. Od tamtej pory wiedziałem, że chcę pokazać ją również w Polsce.
Jak wygląda przygotowanie pizzy w stylu chicagowskim?
Generalnie pizza jest robiona w odpowiedniej, głębokiej na 5-6 cm tortownicy. Pszenno-kukurydziane ciasto jest robione na maśle. Nie używamy żadnych dziwnych tłuszczów, tylko zwykłego, polskiego masła. Jest ono wykładane na blasze podobnie jak tarta. Wstępnie wypełniamy je serem, mniej więcej do 2/3 wysokości (w dużej pizzy jest to około 600 g sera), więc jest to solidna porcja. Gdybym miał to liczyć w kaloriach to… Najlepiej uznajmy, że to w ogóle nie ma kalorii (śmiech). Następnie przykrywamy całość cienką warstwą ciasta, by oddzielić ser, który w ten sposób zostaje zamknięty między jego dwoma poziomami. Zalewamy to odpowiednim sosem, zasypujemy dodatkami takimi jak mięso, czy warzywa i wsuwamy do pieca na mniej więcej 25-35 minut, w zależności od wielkości pizzy.
Z czego wynika tak długi czas wypieku?
To strasznie gruba pizza i jeśli chcemy, by cały ser rozpuścił się w środku niestety potrzebujemy tak długiego czasu oczekiwania. Dania nie są pieczone w równie wysokiej temperaturze co włoskie pizze, ponieważ gdybyśmy rozkręcali piece do 300 stopni Celsjusza, wierzchnia warstwa pizzy uległaby zwęgleniu, natomiast w środku nie byłaby w pełni gotowa. Dlatego nastawiamy je na mniej więcej 250 stopni.
Jem sporo pizzy, ale tego nie spotykam często. Czy dużo lokali serwuje ten rodzaj pizzy?
Przez dwa lata faktycznie byliśmy jedyni w kraju. Ostatnio jednak dotarła do mnie publikacja, że ktoś na Pomorzu otworzył podobny lokal. Chwalą się jednak, że są drugą taką pizzerią w Polsce. Tym samym palma pierwszeństwa zostaje u nas.
Ile pieniędzy musiał Pan zainwestować, by uruchomić swój biznes?
By od zera otworzyć lokal o podobnej wielkości, potrzeba wydatku rzędu 250 tysięcy złotych. Największy koszt to oczywiście piece, wentylacja czy wyposażenie sali. Jeśli komuś zależy na nowych sprzętach, musi liczyć się z takim wydatkiem.
Z jaką popularnością spotyka się Big Adriano? Ursus jest jednak dość daleko od centrum.
Poprzednie biznesy w tym miejscu w ogóle się nie utrzymywały, a my z powodzeniem zarabiamy. Mogę powiedzieć, że popularność Big Adriano jest naprawdę wysoka, natomiast nie da się ukryć, że lokalizacja jest istotnym problemem. Nie mogę jednak nadto narzekać, ponieważ mimo tego że to Ursus, mamy naprawdę sporo gości. Bolączka przychodzi jednak w tygodniu, między 12-16, bo nie jesteśmy w żadnym obrębie lunchowym.
To chyba czas na ekspansję do centrum miatsa?
Taki plan oczywiście się pojawił, lecz jego realizacja zajmie nam około roku. Za główny cel postawiłem sobie znalezienie jak najlepszego lokalu, naprawdę najlepszego z możliwych. Liczę się z tym, że to odpowiednio długo potrwa.