To jeden z najpopularniejszych samochodów w Polsce. Dlaczego Astra sprzedaje się jak ciepłe bułeczki?

Opel opinię w Polsce ma dobrą. Choć sam znam klientów niekoniecznie zadowolonych, znam też takich, którzy Oplami w pewnym sensie jeżdżą od lat i pewnie będą nadal to robić. Najlepszy dowód to sprzedaż Astry. Model, który jest na rynku dostępny od 2015 roku, nadal każdego miesiąca jest w czołówce sprzedaży na naszym rynku. I nie chodzi o używane auta z komisów ściągane z zachodu - Astra jest jednym z aut pierwszego wyboru na rynku pierwotnym.

W każdym razie za Astrą idą liczby. Zgodnie z danymi importera przez pierwsze siedem miesięcy tego roku sprzedano ponad 11,5 tysiąca egzemplarzy tego modelu. Golf też notuje pięciocyfrowe wyniki, ale jednak ogląda plecy rywala. Oczywiście wyniki Astry nakręca sprzedaż flotowa, ale dotyczy to całego rynku.

W każdym razie Astra jako auto może się podobać. Mi się spodobała od pierwszej chwili na parkingu. Jest dość obła, nie ma tu wielu ostrych kształtów, ale wygląd auta zdecydowanie podkreśla jego moc. I nie mam na myśli czerwonego lakieru.

Łatwo jednak dostrzec agresywny zderzak przedni (z opcjonalnej serii OPC), duże 18-calowe felgi oraz podwójny wydech z tyłu. Drobne dodatki, które podkreślają charakter auta. Dynamiki Astrze dodaje też fantazyjnie pociągnięta linia słupka C. Właściwie nie wiem czy można to nazwać słupkiem...

W środku natomiast mamy już typową Astrę. Wygodnie (fotele, rewelacja!), przestronnie i... nudno. Żałuję strasznie gałki skrzyni biegów - właściwie to jakiejś takiej "wajchy", która ma oczywiście koszmarnie długi skok. Aż prosiło się o coś bardziej poręcznego, bo Astra z tym silnikiem prowokuje do wciskania gazu.

Na szczęście nie ma problemów z jakością wykończenia. Plastiki, gumowane elementy, wszystko jest przyjemne. Wspomniane fotele są nie tylko wygodne, ale i w tej konfiguracji częściowo skórzane. Kosztowny, ale miły dodatek.

Sam układ napędowy jest też dość leniwy. Ten hatchback - naprawdę nie mogłem się pozbyć tego wrażenia - trochę nie jeździ jakby miał dwieście koni. Sprawnie wyprzedza, sprawnie się rozpędza, ale jakoś oczekiwałem trochę więcej. Turbina chyba trochę za późno wchodzi do akcji.

Ale jest i druga strona - przy naprawdę agresywnym traktowaniu pedału gazu z tego auta można sporo wykrzesać. Po dynamicznym (ale serio dynamicznym) ruszeniu z miejsca samochód zachowuje się jak rasowy przednionapędowy hatchback - koła nie są w stanie przenieść momentu na asfalt i efektownie buksują. Prędkości też szybko stają się wyższe.

Astra prowadzi się ponadto... zaskakująco dobrze. To żaden sportowiec z adaptacyjnym zawieszeniem i elektroniczną szperą, ale naprawdę tym samochodem można wejść dynamicznie w zakręt. I wyjść z niego.

Żeby jeszcze tylko kierownica była wygodniejsza. Duża, gruba, przeniesiona wprost z innych modeli. Trochę przeszkadza w tej dynamicznej jeździe, ale przy spokojnej podróży sprawdzi się jak najbardziej.

Dodajmy, że dwustukonny silnik 1.6 cechuje się też nienajgorszym spalaniem. W mieście taką granicą jest 11 litrów - mniej spalimy jeżdżąc spokojnie. Więcej (niespodzianka) korzystając z mocy. Na drodze ekspresowej spokojnie zmieściłem się poniżej ośmiu litrów, ale co dość zaskakujące, bardzo podobny wynik wykręciłem... na autostradzie. Nic tylko pędzić.

I owszem, mogłoby te 200 koni być trochę żwawszych, a kamera cofania być trochę lepszej jakości. W środku mogłoby nie być tak nudno, a system multimedialny nie tak przedpotopowy. Jednak tak naprawdę to małe minusy, a do tego samochodu zwyczajnie ciężko się przyczepić na serio.

Wolniejsze wersje pewnie mają swoje inne "małe wady". Ale brak tych dużych to chyba tajemnica sukcesu tego modelu.