„Nie mam czasu na starość” – 73-letnia Dj Wika opowiada o swojej pasji

– Wika jest dla mnie drugą babcią, bardzo się zaprzyjaźniłyśmy – opowiada mi Braun. – Marzył mi się projekt aktywizujący seniorów, Wikę znalazłam zupełnie przypadkiem – dodaje. Wika po przejściu na emeryturę nie zamierzała nudzić się w domu. Zaczęła organizować potańcówki dla ludzi w swoim wieku. Początkowo wynajmowała didżejów, lecz z czasem sama zaczęła uczyć się grać. I ruszyło. Z powodzeniem prowadzi cykl imprez dla seniorów w warszawskim Bolku. – To nie wiek jest barierą, barierą są stereotypy dotyczące starzenia się – tłumaczy mi Wika jej niezwykłą aktywność nie tylko na mieście, ale również w sieci. Regularnie "siedzi" na Facebooku.

Zostaw po sobie wirtualny testament! Przekonaj się, że warto.

– Czasami słyszę, że nie wypada już szaleć albo że granie 15.08, w święto kościelne, jest niestosowne – mówi didżejka. – Ja uważam, że skoro to święto, to należy je celebrować, tańczyć, śpiewać! Niestety polska mentalność i podejście do życia jest bardzo stereotypowe. Słyszę głosy typu „co powiedzą sąsiedzi”, ale zupełnie się tym nie przejmuję. Nie robię tego na pokaz, robię to dla siebie, a przy okazji staram się innych zarazić swoją radością – tłumaczy.

Dj Wika nie gra na zainteresowaniu swoim wiekiem. Jest bardzo otwarta, również muzycznie. Poza klasykami rock'n' rolla, twista czy rocka na jej imprezach można usłyszeć także współczesne hity. – Lubię Gagę, Katy Perry i Madonnę – mówi 73-latka. Wika poszukuje nowości muzycznych, odwiedza salony z płytami i poznaje najnowsze trendy. To dla niej kolejne wyzwanie, kolejny cel.

Dowiedz się jak pomagać bez aplauzu i fleszy.

– Ja naprawdę nie robię nic zaskakującego – zarzeka się didżejka. – W Polsce panuje przekonanie, że człowiek po przejściu na emeryturę musi odpoczywać, wybrać nagrobek i czekać na śmierć. Ja uważam, że życie ludzkie to cztery pory roku, które płynnie zmieniają się, a każda z nich ma swoje uroki. Jak sobie zagospodarujesz czas na wiosnę czy zimę, tak go spędzisz – tłumaczy.