Czarnobyl to turystyczny hit tego roku. 5 rzeczy, które musisz wiedzieć przed wyprawą do Zony

– Dla mnie to nie tyle pasja. Połączyłem miłość z pracą, dzięki czemu mogę prowadzić życie, o którym kiedyś marzyłem. A w tego typu miejscach odnajduję wszystko, co uwielbiam: eksplorację miejską, radiację jako zjawisko, historię i towarzyszącą temu wszystkiemu adrenalinę. Czarnobyl stał się już moim drugim domem, po prostu – mówi w rozmowie z naTemat.

Po wpisaniu w Google frazy "wycieczka do Czarnobyla" wyszukamy multum ofert biur podróży, które organizują wyjazdy z Polski. To od nas zależy czy wolimy "piknik", czy potężną dawkę, nie promieniowania, lecz emocji.

– Typowa wycieczka do Czarnobyla odbywa się bardzo standardowo i polega po prostu na przewożeniu ludzi z punktu A do punktu B, spaceru wzdłuż ulic i opowiadaniu historii. Jest to więc zwykła objazdówka w grupach po 50 osób. Jeśli ktoś chce zostać tam na kilka dni, śpiąc w Strefie, to musi poszukać głębiej. Jest kilku organizatorów, którzy robią wyprawy na 3, 4, a nawet 5 dni i w ramach tego jest prawdziwa eksploracja, a nie zwiedzanie. To duża różnica, o której trzeba pamiętać – opowiada.

Krystian z grupą Napromieniowani.pl robi takie wyprawy z konkretną eksploracją i miejscami niedostępnymi dla większości. – Zdarzało nam się nawet robić 7-dniowe pobyty w Strefie Zamkniętej. Wszystko jest kwestią podejścia, wymagań i dogadania, bo możliwości mamy duże – tłumaczy.

– Cała wycieczka, wliczając w to wyjazd z Warszawy i powrót, zwykle trwa od 3 dni do nawet 10 dni. W samej Strefie możemy spędzić 1 dzień lub kilka dni. Wszystko zależy od tego jakimi środkami dysponujemy i jak dokładnie chcemy poznać ten opuszczony świat. My robimy wyprawy trwające najkrócej 3 dni, ponieważ uważamy, że jest to teren zbyt duży, żeby był sens przyjeżdżania tam na krócej – zapewnia mój rozmówca.

Nie sugerujmy się aż tak powyższym zdjęciem. Po Zonie nie biegają zmutowane zombie-zwierzęta, ale dozymetr może się nam przydać do mierzenia poziomu promieniowania - w ramach ciekawostki. Podobnie jak aparat (i kamera) do uchwycenia tych niepokojących widoków. Co jeszcze?

– Najważniejszą rzeczą jest paszport: bez niego nie wjedziemy ani do Strefy, ani nawet na Ukrainę – podkreśla Krystian. Zona wciąż jest pod szczególną jurysdykcją władz Ukrainy.

Z pozostałych przedmiotów warto zabrać ze sobą:

Zatrzymajmy się na chwilę na ostatnim punkcie. O ile samo ubranie nie musi być najwyższej jakości (zaleca się długie rękawy i spodnie), o tyle buty już tak: żeby nie skręcić kostki lub przebić stopy gwoździem w pierwszym budynku. – Tego typu pułapek jest tam mnóstwo, a z czasem czujność spada i wzrasta ryzyko wypadku – dodaje.

To pytanie zadaje sobie każdy śmiałek. I znów: nie ma jednoznacznej odpowiedzi, ale są pewne widełki adekwatne do rodzaju wyprawy. Na szczęście (dla nas) Ukraina nie jest drogim krajem, a ceny produktów spożywczych na miejscu są porównywalna do naszych (papierosy ok. 40 UAH, piwo ok. 15-20 UAH, obiad od 40-60 UAH, zestaw McDonalds ok. 100 UAH). Lwia część kwoty to przejazdy i nocleg.

– Biorąc pod uwagę wyprawy zaczynające się w Polsce, to koszty zaczynają się od 800 zł do nawet 4000 złotych. My robimy wyprawy średnio za 1700-2000 złotych i jest to koszt ostateczny włączający transport, noclegi, wyżywienie, ubezpieczenia czy wypożyczenie od nas dozymetrów do mierzenia promieniowania na miejscu – wylicza szef Napromieniowanych.

Oficjalnie niewiele jest tam miejsc dostępnych dla zwiedzających. – Jest tam zakaz wchodzenia do opuszczonych budynków, jednak da się to załatwić, o ile organizator jest odpowiednio ustawiony i chętny na to – wyjaśnia Krystian.

– Mamy z nimi doskonały kontakt, ponieważ każdej zimy organizujemy akcje pomocowe dla nich – zaznacza mój rozmówca.

Możemy być więc spokojni, że na dowolnej wyprawie zahaczymy o kultowe miejscówki znane z popkultury. No, może z wyjątkiem słynnej sterowni reaktora nr 4, w której zaczęło się to co całe "zamieszanie".